မေန ့က က်ေနာ့သူငယ္ ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္တယ္။ သူက ေသသြားျပီး ငရဲဲျပည္ က ငရဲ သားေတြ ကို ကြန္ျပဴတာသံုးတက္ ဆြဲတတ္ေအာင္သင္ေပးေန တာလို ့ေျပာတယ္။ သူက လည္း က်ေနာ္လို ပဲ သိပ္ခ်မ္းသာခ်င္တဲ့လူ ဗ်။ ဘယ္လို ခ်မ္းသာရခ်မ္းသာရ ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ေကာင္စားမ်ိဳး။ အခုလဲ အလကားေနရင္ ေသတာေတာ့မဟုတ္ဘူး ဂြင္႐ွိလို ့ေသ တယ္ဆိုတာ သူေျပာတဲ့ စကားနားေထာင္တာနဲ ့ သိတာေပါ့။ ေနာက္သူက နာမည္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ႀကီးခ်င္ေသတာ ဗ်။ သူဖုန္းဆက္ ၿပီးေျပာရင္ က်ေနာ္က စာေရးမယ္။ အဲဒီ အခါ သူနာမည္ပါလာမယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ ့ဖုန္းဆက္တာပါ။ က်ေနာ္ ကလဲ ဘယ္ေျပာ မလဲ။
ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုဗ်။ ပထမဆံုး က်ေနာ္တို ့လူေတြေသရင္ ဘာေတြျဖစ္တယ္ ဆိုတာအရင္ ေျပာျပမယ္။ ေသၿပီး တာနဲ ့က်ေနာ္တို ့က ယမမင္း နဲ ့ေတြ ရေရာဗ်။ ႐ံုးတင္ခံ ရတာေပါဗ်ာ။ မေသခင္ဘာေတြလုပ္ ခဲ့လဲဆိုတာ ကို ဆြဲခ်က္ေတြ တင္တာေပါ့ေနာ့။ ဆြဲခ်က္အတင္ ခံရတဲ့ သူဘက္ကလည္း ျပန္ေျဖ႐ွင္းရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့ ပုရပိုဒ္ေတြ ဖြင့္ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္ရေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္ကုန္ တယ္ေျပာတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ေတြသံုးေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ သိပ္အခ်ိန္မကုန္ေတာ့ဘူး ေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး ငရဲ ဥပေဒ ေတြ၊ ၃၁ ဘံု ဥပေဒ ေတြကလဲ Globalization နဲ ့အညီ လိုက္ေျပာင္းထားတာေတြလဲ ႐ွိတယ္။ Under Table ေတြဘာေတြ ေတာမရွိပါဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို လညး္ ယမမင္း တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္လို ့မရဘူး သက္ဆိုင္ရာ ဘံုက ကိုယ္စာလွယ္ ၃၁ ေယာက္ပါ ဝိုင္းဆံုးျဖတ္ အၾကံေပးရ တယ္။
စတာက အဲဒီ Globalization ပဲ။ ခုေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္တို ့ကမၻာမွာတင္ မဟုတ္ပဲ တျခားဘံု ေတြ မွာလဲ လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးကို ေလးထားလာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ အရင္ကလို ျပစ္ဒဏ္ က်ခံ ၿပီးတာနဲ ့ ကိုနဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့ ဆီ တစ္ခါတည္း သြားလို ့မရေတာ့ဘူးဗ်။ ငရဲသားေတြ ကလဲ အလုပ္ကို တစ္ရက္ ၈ နာရီ ထက္ပို ရင္ အပိုေၾကးေပးရတယ္။ ငရဲ က်ေတြကို လဲ ျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အခ်ိန္ကလြဲ လို ့ စာၾကည့္တိုက္တုိ ့၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားတို ့ ၾကည့္ခြင့္ေပးထား တယ္။ Right ရွိတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အျပစ္ၾကၿပီးတဲ့ လူ တစ္ေယာက္က သူဘယ္ ဘံုကို ျပန္သြားရမလဲ။ ဒါမွ မဟုတ္ဘယ္လို ျပစ္ဒဏ္ မ်ိဳးခံရမလဲ ဆိုတာသိၿပီးတာနဲ ့ သူနဲ ့ သက္ဆိုင္တဲ့ၿမိဳ ့မွာ သြားေစာင့္ရတယ္။ ကို ့စရိပ္ကို စားၿပီးေတာ့ ေစာင့္ရတာ။ ပိုက္ဆံဘယ္ လို ေပးလဲေမး မယ္မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားတုိ ့က်ေနာ္တို ့ပိုက္ဆံေတြ က်က်ေပ်ာက္ဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ငရဲဘဏ္က အေၾကြးလာလာ ျဖတ္တာ။ ထားပါေတာ့ လူျပန္ျဖစ္မယ့္ လူက လူေတြႀကီးေန တဲ့ လူၿမိဳ ့မွာ သြားေစာင့္ေနရတယ္။ တိရိစာၦန္ဆို လဲ တိရိစာၦန္ၿမိဳ ့မွာ သြားေနေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးတို ့၊ တိရိစာၦန္ဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးတို ့မွာ ျပည္ဝင္ခြင့္တင္ရတယ္။
အဲလိုေဆာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနစရာကိုယ့္ဘာသာ ငွားရတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ စားရတယ္။ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေတြလုပ္လို ့ ရပါတယ္။ ဆီအိုးေဆးတာတို ့၊ မီးထိုးေပးရတာတို ့၊ ဓားေတြလံွ ေတြေသြးေပးရတာတို ့ေပါ့။ ၃၁ ဘံု႐ွိတဲ့ အတြက္ ၃၁ မ်ိဳ ့႐ွိတာေပါ့ေနာ့။ ၃၁ ၿမိဳ ့လံုး ဒီပံုစံနဲ ့ပဲ ရပ္တည္ေနလာခဲတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ အဲဒီ ၿမိဳ ့ေတြမွာ ႐ွိတဲ့ ေျမကြက္ေတြကို အပိုင္ဝယ္ မယ္ဆိုလဲ့ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ျမိဳ ့ကေျမကြက္ကို ပဲဝယ္ခြင့္႐ွိတာပါ။ အမ်ားစုကေတာ့ ငရဲျပည္သူျပည္သားေတြ ကပိုင္ၿပီးတဆင့္ ငွားယူၾကရတာပါ။
ျပႆနာက ဒီပဲရင္းမင္းသားႀကီး အသက္ေပ်ာက္တာက စတာပဲ။ ပထမဆံုး ျပႆနာက သူ ့ အပစ္ေတြကို ျပန္ထုတ္ေနတဲ့ ကြန္ပ်ဳတာ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတြက္ အေရးေပၚ Backup ထားတဲ့ Super Computer ႏွစ္လံုး ကေန တိုက္႐ိုက္သံုးရတာပါ။ အဲဒီေနက သူ အမႈတစ္ခု ထဲက ျပစ္ခ်က္ေတြ ကို ဖတ္တာ။ အယ္ေကဒါ အေယာက္ တစ္ေသာင္းအမႈကို ႐ံုးခ်ိန္းေ႐ႊ ့လိုက္ ရေရာ။ အဲေနာက္ ျပႆနာတစ္ခု က သူကို ျပစ္ဒဏ္ခ်တဲ့ အခ်ိန္မွာပါ။ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို မွတ္ထားဖို ့ ကြန္ပ်ဳတာေတြမွာ ေနရာမ႐ွိေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒါနဲ ့ ငရဲေကာင္စီ က Nasa မွာသံုး တဲ့ Super Computer မ်ိဳး ႏွစ္လံုး ကို အမွာစာပို ့ဖို ့ခ်က္ခ်င္းဆံုးျဖတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လိုက္ရတာပဲ။ (မယံုရင္ IBM ကိုလွမ္းေမးၾကည့္) အဲဒီ Computer ႏွစ္လံုးက မင္းသားႀကီးတို ့ အသိုင္းအဝိုင္း ကလူေတြရဲ ့ကိုေရရာဇဝင္မွတ္ဖို ့ရယ္၊ ျပစ္ဒဏ္ ေတြကို မွတ္ဖို ့ရယ္ပဲ သံုးမွာပါ။ ေနာက္ႏွစ္ ဘတ္ခ်က္ၾကရင္ ထပ္ဝယ္ဖို ့လဲ မွတ္ခ်က္ေရး ထားေသးတယ္။ သူတို ့လူေတြကလဲ တဖြဲဖြဲေရာက္ လာဦးမွာကို။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ သူကို ဘယ္ဘံုကမွ လက္မခံတာပါ။ ၃၁ ဘံု ကိုယ္စာလွယ္ အားလံုး ကသူကို သာလက္ခံရရင္ အလုပ္ကထြက္မယ္ လို ့ညီတူညီညာ ေျပာ ၾကတာပါ။ ေနာက္ဆံုး ယမမင္း ခမ်ာ သိၾကားမင္း နဲ ့ Gtalk မွာ အေျခတင္ ေဆြးေႏြးျပီး အဲလို လူေတြအတြက္ ျမိဳ ့သစ္ တစ္ခုထားေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ျပီး အဲဒီၿမိဳ ့သစ္ကို တာဝန္ယူ မဲ့ လူ မ႐ွိလို ့ အဲဒီၿမိဳ ့မွာ လုပ္တဲ့ဝန္ထမ္းတိုင္းကို လုပ္ဆ သံုးဆနဲ ့ ခံစားခြင့္ ႏွစ္ဆ ေပး ဖို ့လဲ သေဘာတူထား ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးသတင္းေကာင္း က အဲဒီ ျမိဳ ့ကေျမကြက္ေတြကို ဝယ္မဲ့ သူမ႐ွိလို ့အလကားေပးမယ္။ ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြရမလဲ ဆိုေတာ့
(၁) ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရမည္။
(၂) စစ္မႈထမ္းသက္၊ ရဲသက္ အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္႐ွိရမည္။ (သို ့) ၾကံဖြံ ၊ စြမ္းအား႐ွင္ အဖြဲ ့ မ်ားတြင္ တက္ၾကြစြာပါဝင္ဘူးရမည္။
(၃)စစ္တပ္ႏွင့္ အက်ိဳးတူ စီပြားေရး သမားမ်ားလည္း အေထာက္အထားျပ ေလွ်ာက္ထား ႏိုင္သည္။
အသံုးခ်တတ္ရင္ ခ်မ္းသာႏိုင္မဲ့ အခြင့္အေရး မို ့က်ေနာ္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္တာပါ။ ဒီသံုး ခ်က္နဲ ့မကိုက္ ေတာင္ဝန္ထမ္းလုပ္ ဖို ့အခြင့္ေရး လဲ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္သတိေပး ခ်င္တာ တစ္ခ်က္က စစ္ေခြးေတြ တို ့ မိစၦာစစ္တပ္တို ့ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို လူေလာကမွာ သံုးခဲ့ ဘူးတယ္ ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ ရာ ဘံု ကုိယ္စာလွယ္ ေတြက အသရည္ဖ်က္ မႈနဲ ့တရားစြဲမယ္လို ့ လဲေျပာပါတယ္။ မေသခင္ ေ႐ွာင္ႏိုင္ေအာင္ သတိေပးတာပါ။ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ နအဖ ဘံု နဲ ့ နအဖ ၿမိဳ ့သစ္လို ့ေခၚပါတယ္။ အဝိဇိ ေအာက္မွာ ေနာက္ ငရဲ ခန္းတစ္ခုေဆာက္ ၿပီးတာနဲ ့ သူတို ့နဲ ့ထိုက္တန္တဲ့ နာမည္ အသစ္တစ္ခုကို ေပးမွာပါ။ နအဖ ၿမိဳ ့သစ္ နအဖ ဘံု လို ့ေခၚတာကို ေတာင္ အသူရကယ္ ကိုစာလွယ္ က သိပ္သေဘာမတူ ဘူးလို ့ သိရပါတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ဒီလို ့အဆင့္ အတန္းေတာင္ သတ္မွတ္လို ့မရေလာက္ေအာင္ ေအာက္တန္းက်တဲ့ ဘံုမွာ “အ” ပါေနတဲ့ အတြက္ သူတို ့ သိကၡာထိပါးတယ္လို ့ယူဆလို ့ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို ့မွာ အဲဒီဘံု နာမည္အတြက္ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းေလး မ်ားရိွရင္ ေ႐ႊဘိုသား ဘေလာ့ ကေန တဆင့္ အၾကံေပးႏိုင္ပါတယ္။ သိၾကားမင္း နဲ ့ယမမင္း က ဆုေငြ လဲ ေပးမွာ ပါ။ အဲဒီ ဆုေငြက ေမာင္မာဆိုး အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ ရန္ပံုေငြ ထဲကို သေဘာတူ သည္ ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ လႈရမယ္ဆိုတာေတာ့ ႀကိဳအသိေပးထားလိုက္တယ္ဗ်ိဳ ့။
ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုဗ်။ ပထမဆံုး က်ေနာ္တို ့လူေတြေသရင္ ဘာေတြျဖစ္တယ္ ဆိုတာအရင္ ေျပာျပမယ္။ ေသၿပီး တာနဲ ့က်ေနာ္တို ့က ယမမင္း နဲ ့ေတြ ရေရာဗ်။ ႐ံုးတင္ခံ ရတာေပါဗ်ာ။ မေသခင္ဘာေတြလုပ္ ခဲ့လဲဆိုတာ ကို ဆြဲခ်က္ေတြ တင္တာေပါ့ေနာ့။ ဆြဲခ်က္အတင္ ခံရတဲ့ သူဘက္ကလည္း ျပန္ေျဖ႐ွင္းရတာေပါ့။ အရင္ကေတာ့ ပုရပိုဒ္ေတြ ဖြင့္ဖြင့္ၿပီး ၾကည့္ရေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္ကုန္ တယ္ေျပာတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ေတြသံုးေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ သိပ္အခ်ိန္မကုန္ေတာ့ဘူး ေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး ငရဲ ဥပေဒ ေတြ၊ ၃၁ ဘံု ဥပေဒ ေတြကလဲ Globalization နဲ ့အညီ လိုက္ေျပာင္းထားတာေတြလဲ ႐ွိတယ္။ Under Table ေတြဘာေတြ ေတာမရွိပါဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို လညး္ ယမမင္း တစ္ေယာက္ထဲ လုပ္လို ့မရဘူး သက္ဆိုင္ရာ ဘံုက ကိုယ္စာလွယ္ ၃၁ ေယာက္ပါ ဝိုင္းဆံုးျဖတ္ အၾကံေပးရ တယ္။
စတာက အဲဒီ Globalization ပဲ။ ခုေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္တို ့ကမၻာမွာတင္ မဟုတ္ပဲ တျခားဘံု ေတြ မွာလဲ လူဦးေရ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးကို ေလးထားလာၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ အရင္ကလို ျပစ္ဒဏ္ က်ခံ ၿပီးတာနဲ ့ ကိုနဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့ ဆီ တစ္ခါတည္း သြားလို ့မရေတာ့ဘူးဗ်။ ငရဲသားေတြ ကလဲ အလုပ္ကို တစ္ရက္ ၈ နာရီ ထက္ပို ရင္ အပိုေၾကးေပးရတယ္။ ငရဲ က်ေတြကို လဲ ျပစ္ဒဏ္က်တဲ့ အခ်ိန္ကလြဲ လို ့ စာၾကည့္တိုက္တုိ ့၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားတို ့ ၾကည့္ခြင့္ေပးထား တယ္။ Right ရွိတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ အျပစ္ၾကၿပီးတဲ့ လူ တစ္ေယာက္က သူဘယ္ ဘံုကို ျပန္သြားရမလဲ။ ဒါမွ မဟုတ္ဘယ္လို ျပစ္ဒဏ္ မ်ိဳးခံရမလဲ ဆိုတာသိၿပီးတာနဲ ့ သူနဲ ့ သက္ဆိုင္တဲ့ၿမိဳ ့မွာ သြားေစာင့္ရတယ္။ ကို ့စရိပ္ကို စားၿပီးေတာ့ ေစာင့္ရတာ။ ပိုက္ဆံဘယ္ လို ေပးလဲေမး မယ္မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားတုိ ့က်ေနာ္တို ့ပိုက္ဆံေတြ က်က်ေပ်ာက္ဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ငရဲဘဏ္က အေၾကြးလာလာ ျဖတ္တာ။ ထားပါေတာ့ လူျပန္ျဖစ္မယ့္ လူက လူေတြႀကီးေန တဲ့ လူၿမိဳ ့မွာ သြားေစာင့္ေနရတယ္။ တိရိစာၦန္ဆို လဲ တိရိစာၦန္ၿမိဳ ့မွာ သြားေနေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးတို ့၊ တိရိစာၦန္ဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးတို ့မွာ ျပည္ဝင္ခြင့္တင္ရတယ္။
အဲလိုေဆာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနစရာကိုယ့္ဘာသာ ငွားရတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ စားရတယ္။ အခ်ိန္ပိုင္း အလုပ္ေတြလုပ္လို ့ ရပါတယ္။ ဆီအိုးေဆးတာတို ့၊ မီးထိုးေပးရတာတို ့၊ ဓားေတြလံွ ေတြေသြးေပးရတာတို ့ေပါ့။ ၃၁ ဘံု႐ွိတဲ့ အတြက္ ၃၁ မ်ိဳ ့႐ွိတာေပါ့ေနာ့။ ၃၁ ၿမိဳ ့လံုး ဒီပံုစံနဲ ့ပဲ ရပ္တည္ေနလာခဲတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ အဲဒီ ၿမိဳ ့ေတြမွာ ႐ွိတဲ့ ေျမကြက္ေတြကို အပိုင္ဝယ္ မယ္ဆိုလဲ့ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ျမိဳ ့ကေျမကြက္ကို ပဲဝယ္ခြင့္႐ွိတာပါ။ အမ်ားစုကေတာ့ ငရဲျပည္သူျပည္သားေတြ ကပိုင္ၿပီးတဆင့္ ငွားယူၾကရတာပါ။
ျပႆနာက ဒီပဲရင္းမင္းသားႀကီး အသက္ေပ်ာက္တာက စတာပဲ။ ပထမဆံုး ျပႆနာက သူ ့ အပစ္ေတြကို ျပန္ထုတ္ေနတဲ့ ကြန္ပ်ဳတာ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတြက္ အေရးေပၚ Backup ထားတဲ့ Super Computer ႏွစ္လံုး ကေန တိုက္႐ိုက္သံုးရတာပါ။ အဲဒီေနက သူ အမႈတစ္ခု ထဲက ျပစ္ခ်က္ေတြ ကို ဖတ္တာ။ အယ္ေကဒါ အေယာက္ တစ္ေသာင္းအမႈကို ႐ံုးခ်ိန္းေ႐ႊ ့လိုက္ ရေရာ။ အဲေနာက္ ျပႆနာတစ္ခု က သူကို ျပစ္ဒဏ္ခ်တဲ့ အခ်ိန္မွာပါ။ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို မွတ္ထားဖို ့ ကြန္ပ်ဳတာေတြမွာ ေနရာမ႐ွိေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒါနဲ ့ ငရဲေကာင္စီ က Nasa မွာသံုး တဲ့ Super Computer မ်ိဳး ႏွစ္လံုး ကို အမွာစာပို ့ဖို ့ခ်က္ခ်င္းဆံုးျဖတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လိုက္ရတာပဲ။ (မယံုရင္ IBM ကိုလွမ္းေမးၾကည့္) အဲဒီ Computer ႏွစ္လံုးက မင္းသားႀကီးတို ့ အသိုင္းအဝိုင္း ကလူေတြရဲ ့ကိုေရရာဇဝင္မွတ္ဖို ့ရယ္၊ ျပစ္ဒဏ္ ေတြကို မွတ္ဖို ့ရယ္ပဲ သံုးမွာပါ။ ေနာက္ႏွစ္ ဘတ္ခ်က္ၾကရင္ ထပ္ဝယ္ဖို ့လဲ မွတ္ခ်က္ေရး ထားေသးတယ္။ သူတို ့လူေတြကလဲ တဖြဲဖြဲေရာက္ လာဦးမွာကို။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ သူကို ဘယ္ဘံုကမွ လက္မခံတာပါ။ ၃၁ ဘံု ကိုယ္စာလွယ္ အားလံုး ကသူကို သာလက္ခံရရင္ အလုပ္ကထြက္မယ္ လို ့ညီတူညီညာ ေျပာ ၾကတာပါ။ ေနာက္ဆံုး ယမမင္း ခမ်ာ သိၾကားမင္း နဲ ့ Gtalk မွာ အေျခတင္ ေဆြးေႏြးျပီး အဲလို လူေတြအတြက္ ျမိဳ ့သစ္ တစ္ခုထားေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ျပီး အဲဒီၿမိဳ ့သစ္ကို တာဝန္ယူ မဲ့ လူ မ႐ွိလို ့ အဲဒီၿမိဳ ့မွာ လုပ္တဲ့ဝန္ထမ္းတိုင္းကို လုပ္ဆ သံုးဆနဲ ့ ခံစားခြင့္ ႏွစ္ဆ ေပး ဖို ့လဲ သေဘာတူထား ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးသတင္းေကာင္း က အဲဒီ ျမိဳ ့ကေျမကြက္ေတြကို ဝယ္မဲ့ သူမ႐ွိလို ့အလကားေပးမယ္။ ဘယ္လို လူမ်ိဳးေတြရမလဲ ဆိုေတာ့
(၁) ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ရမည္။
(၂) စစ္မႈထမ္းသက္၊ ရဲသက္ အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္႐ွိရမည္။ (သို ့) ၾကံဖြံ ၊ စြမ္းအား႐ွင္ အဖြဲ ့ မ်ားတြင္ တက္ၾကြစြာပါဝင္ဘူးရမည္။
(၃)စစ္တပ္ႏွင့္ အက်ိဳးတူ စီပြားေရး သမားမ်ားလည္း အေထာက္အထားျပ ေလွ်ာက္ထား ႏိုင္သည္။
အသံုးခ်တတ္ရင္ ခ်မ္းသာႏိုင္မဲ့ အခြင့္အေရး မို ့က်ေနာ္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္တာပါ။ ဒီသံုး ခ်က္နဲ ့မကိုက္ ေတာင္ဝန္ထမ္းလုပ္ ဖို ့အခြင့္ေရး လဲ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္သတိေပး ခ်င္တာ တစ္ခ်က္က စစ္ေခြးေတြ တို ့ မိစၦာစစ္တပ္တို ့ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို လူေလာကမွာ သံုးခဲ့ ဘူးတယ္ ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ ရာ ဘံု ကုိယ္စာလွယ္ ေတြက အသရည္ဖ်က္ မႈနဲ ့တရားစြဲမယ္လို ့ လဲေျပာပါတယ္။ မေသခင္ ေ႐ွာင္ႏိုင္ေအာင္ သတိေပးတာပါ။ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ နအဖ ဘံု နဲ ့ နအဖ ၿမိဳ ့သစ္လို ့ေခၚပါတယ္။ အဝိဇိ ေအာက္မွာ ေနာက္ ငရဲ ခန္းတစ္ခုေဆာက္ ၿပီးတာနဲ ့ သူတို ့နဲ ့ထိုက္တန္တဲ့ နာမည္ အသစ္တစ္ခုကို ေပးမွာပါ။ နအဖ ၿမိဳ ့သစ္ နအဖ ဘံု လို ့ေခၚတာကို ေတာင္ အသူရကယ္ ကိုစာလွယ္ က သိပ္သေဘာမတူ ဘူးလို ့ သိရပါတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ဒီလို ့အဆင့္ အတန္းေတာင္ သတ္မွတ္လို ့မရေလာက္ေအာင္ ေအာက္တန္းက်တဲ့ ဘံုမွာ “အ” ပါေနတဲ့ အတြက္ သူတို ့ သိကၡာထိပါးတယ္လို ့ယူဆလို ့ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို ့မွာ အဲဒီဘံု နာမည္အတြက္ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းေလး မ်ားရိွရင္ ေ႐ႊဘိုသား ဘေလာ့ ကေန တဆင့္ အၾကံေပးႏိုင္ပါတယ္။ သိၾကားမင္း နဲ ့ယမမင္း က ဆုေငြ လဲ ေပးမွာ ပါ။ အဲဒီ ဆုေငြက ေမာင္မာဆိုး အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ ရန္ပံုေငြ ထဲကို သေဘာတူ သည္ ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ လႈရမယ္ဆိုတာေတာ့ ႀကိဳအသိေပးထားလိုက္တယ္ဗ်ိဳ ့။
မာဆိုး
4 ခုရွိတယ္(မိတ္ေဆြေတြရဲ႕အယူအဆ):
Do you have experience about dying stage and death feeling? Your post is nice story.
Would u like to know the actual feeling of the moment of death stage?
U r invited to visit to my site about true story.
hahaha
very good satire
အဲ့ဒီျမိဳ ့သစ္တာဝန္ခံလုပ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ.. ဒီေကာင္ေတြကိုမ.ဝ.တ...ရ.ဝ.တ.. ေတြဘာလုပ္လဲသိေအာင္အျမည္းေလး ေပးခ်င္လို ့။
Post a Comment