အားမလိုအားမရအေတြး....


ႏိုင္ငံတကာေဘာလံုးေလာက(အထူးသျဖင့္ ဥေရာပေဘာလံုးေလာက)တြင္ ေဘာလံုးရာသီမဟုတ္ေသာ အခ်ိန္မ်ားႏွင့္ ႏွစ္သစ္ကူးကာလမ်ားတြင္ အသင္းမန္ေနဂ်ာမ်ားႏွင့္ နည္းျပမ်ားသည္ မိမိတို႕အသင္း ေအာင္ပြဲမ်ားရရွိေရးအတြက္ အားကစားသမားမ်ားဖလွယ္ျခင္း၊ အသစ္၀ယ္ယူူျခင္း၊ မလိုအပ္ေသာကစားသမား မ်ားကို ေရာင္းခ်ျခင္းတို႕ကို အာရံုစူးစိုက္လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ခ်န္ပီယံမျဖစ္သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ အသင္းတစ္သင္း၏ပရိတ္သတ္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိအားေပးေနေသာ အသင္းမွာ ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲမႈမ်ားမျပဳလုပ္ပါက လာမည့္ႏွစ္တြင္ မိမိအသင္းခ်န္ပီယံျဖစ္လာႏိုင္ေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ေနာက္ထပ္၀ယ္ယူလိုက္သည့္ ကစားသမားအသစ္တစ္ဦးကေသာ္လည္းေကာင္း၊ အရင္ကရွိၿပီးျဖစ္သည့္ကစားသမားအေဟာင္းတစ္ဦးကေသာ္လည္းေကာင္း၊ နည္းျပကေသာ္လည္းေကာင္း အသင္း၏သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ‘‘ လာမည့္ႏွစ္မွာ ကစားမယ့္ပြဲစဥ္ေတြအားလံုးမွာ က်ေနာ္တို႕အသင္း အႏိုင္ရရွိမွာပါ။‘‘ လို႕ေျပာၾကားပါက မျဖစ္ႏိုင္သည့္ကတိကိုေပးကာ ပရိတ္သက္ကို ဟဒယရႊင္ေဆး တိုက္ေကြ်း လိုက္သကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနမည္မွာအမွန္ပင္။


ထိုအခ်က္မ်ားကို အေျခခံကာ က်ေနာ္စဥ္းစားမိေသာ အခ်က္မ်ားကို ေျပာျပခ်င္ပါသည္။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အေရးကို နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းေနေသာရဲေဘာ္မ်ားကို ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းအျဖစ္ က်ေနာ္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိသည္။ က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရွိေရး၊ တရားမွ်တလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရး၊ စစ္အာဏာရွင္အျမစ္ျဖဳတ္ေရး ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္မွာ အခ်ိန္မ်ားစြာ ၾကာျမင့္လာၿပီျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕အသင္း ခ်န္ပီယံမျဖစ္သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀နီးပါးရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ဖက္အသင္း၏ စြမ္းေဆာင္ ရည္ျမင့္မားမႈေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ က်ေနာ္တို႕အသင္း၏ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ အားနည္းျခင္း၊ အသံုးျပဳေသာ နည္းဗ်ဴဟာမ်ား လြဲမွားေနျခင္းေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕ေအာင္ပြဲႏွင့္ နီးမလိုနဲ႕ ေ၀းေနရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္မိ ပါသည္။

ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းေအာင္ျမင္ဖို႕အတြက္ဆိုလွ်င္ နည္းျပသည္ အဓိကအေရးပါေသာ အခန္း ကဏၭမွ ပါ၀င္ေပသည္။ နည္းျပခ်မွတ္ေပးေသာ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားကို ကစားသမားမ်ားမွ အတိအက်လိုက္နာၿပီး အားထည့္ကစားမွသာ ထိုအသင္းသည္ ေအာင္ပြဲႏွင့္ေတြ႕မည္ျဖစ္သည္။ နည္းျပကလည္း ကစားသမား တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မွန္ကန္စြာသံုးသပ္ႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး သင့္ေတာ္ေသာေနရာခ်(လိုင္းအပ္ဆြဲ)ကာ ေအာင္ပြဲရေအာင္ ညႊန္ၾကားႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို႕အသင္းတြင္ နည္းျပအျဖစ္အရည္အခ်င္းျပည့္မီေသာ ကစားသမားမ်ားစြာရွိသည္။ သို႕ေသာ္ အမ်ားစုမွာ အေျခအေနအရ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာအေနအထားတြင္မရွိပါ။ ဆိုလိုသည္မွာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ အမ်ားစုမွာ စစ္အုပ္စု၏ ဖမ္းဆီးျခင္း ခံေနၾကရပါသည္။ က်န္ရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ထိေရာက္ေသာ၊ ထူးျခားေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ျခင္းမရွိဟု ထင္ျမင္မိ ပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က လူေနရာမ်ားလြဲမွားေနျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္မိမိ မွားယြင္းစြာ သံုးသပ္ေနျခင္းကလည္း ေတာ္လွန္ေရး ၾကန္႕ၾကာေနရျခင္းအေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႕လူငယ္အမ်ားစုသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေကာင္းမြန္လာေစရန္ အစြမ္းကုန္ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး မိမိတတ္ႏိုင္သေလာက္အခန္းကဏ႑မွ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္အျဖင့္ ပါ၀င္ႏိုင္ရန္ စိတ္အားထက္သန္လ်က္ရွိသည္မွာ စက္တင္ဘာေရႊေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးတြင္ သိသာထင္ရွားလာပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ထုိလူငယ္ အားကိုလည္း ထိေရာက္စြာအသံုးခ်ႏိုင္ျခင္းမရွိဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။ လူငယ္အမ်ားစုမွာ စိတ္အားထက္သန္မႈ သာရွိၿပီး စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းလာၾကသူမ်ားသာျဖစ္သျဖင့္ သေဘာတရားေရးရာပိုင္းတြင္ မ်ားစြာအားနည္းမႈရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္ စိတ္အားထက္သန္မႈတြင္ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးသမားဟုအမည္တြင္သူမ်ား ထက္ ေလ်ာ့နည္းမည္မဟုတ္ပါ။ ထိုအင္အားကို ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္အသံုးခ် ေလ့က်င့္ေပးရန္ သာလိုအပ္ပါသည္။ ယေန႕ေခတ္စားေနေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားကလည္း စစ္အစိုးရ၏ရက္စက္ယုတ္မာမႈမ်ားကို သူတို႕တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဘေလာ့ဂ္မ်ားတြင္ေရးသားေဖာ္ျပၾကသည္။ ထိုသို႕ေရးသားေဖာ္ျပၾကရာမွ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ တစ္ကယ့္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအသြင္ ထင္ျမင္လာၾကသည္။ ဘေလာ့ဂ္မ်ားတြင္ ေရးသား ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ အမွန္တရားအမ်ားစုျဖစ္ပါသည္။ ခံစားခ်က္အစစ္အမွန္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသို႕ ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းသက္သက္အားျဖင့္ စစ္အစိုးရကို ျပဳတ္က်ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။

က်ေနာ္သိသေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိလူငယ္အမ်ားစု၏ ၇၅ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္သည္ အိုင္တီကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုလူငယ္တိုင္း ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာဘာလဲ မသိပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအနက္ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳႏိုင္ေသာသူ၊ ဘေလာ့ဂ္မ်ားကို စိတ္၀င္တစားဖတ္ရႈသူ အေရအတြက္အားျဖင့္ အင္မတန္နည္းပါသည္။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႕ဘေလာ့ဂ္အပါအ၀င္ ဘေလာ့ဂ္အမ်ားစုကို ျမန္မာဘာသာမ်ားျဖင့္သာေရးသားၾကသည္။ ထို႕အတြက္ ႏိုင္ငံတကာမွအာရံုစိုက္လာေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္သည္ဟုလည္း မေျပာႏိုင္ေပ။ ထိုအခ်က္ကို သတိမျပဳပဲ ဘေလာ့ဂ္မ်ားတြင္ ရဲရဲေတာက္ေရးသားေနျခင္းသည္ စစ္အစိုးရကို မိမိ၏အေၾကာင္းမ်ား မေမးပဲေျပာျပေနသလိုသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဘေလာ့ဂ္မ်ား၏ထိေရာက္မႈကို အနည္းငယ္မွ် ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အြန္လိုင္းအသံုးျပဳေနေသာ စစ္အစိုးရ၏လူမ်ားႏွင့္ စကားစစ္ထိုးရံုမွ်သာ ဆိုလွ်င္ေတာ့ အက်ိဳးရွိမည္မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို အေထာက္အကူမျပဳေသာအရာမ်ားကို ျငင္းခံုေနၾက ရံုမွ်သာဆိုလွ်င္လည္း ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ထြန္းလာမည္မဟုတ္ပါ။ ေကာင္းက်ိဳးမည္မွ်ရသည္၊ ဆိုးက်ိဳးမည္မွ်ျဖစ္ သြားသည္ကို အရွိကိုအရွိအတိုင္း အမွန္ကိုအမွန္တိုင္း သံုးသပ္ၾကဖို႕အခ်ိန္တန္ေနၿပီဟု ယူဆပါသည္။

က်ေနာ္တို႕အသင္းလူထုတ္ပံုလြဲေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိေစသည့္ေနာက္ထပ္ အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အတြက္ဦးေဆာင္မႈေပး ႏိုင္သည့္အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုယ္တိုင္ ဘေလာ့ဂ္မ်ားေနာက္တြင္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ ေနၿပီး သတင္းသမားမ်ားလုပ္ရမည့္ အလုပ္မ်ိဳးလုပ္ေနၾကသည္။ ဂိုးေပါက္ရွာမေတြ႕ ေသာ ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္မွဴး မ်ားကဲ့သို႕ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္တန္း၊ အလယ္တန္းမွာေန၍ တိုက္စစ္မွဴးမ်ားကို ပံ့ပိုးရမည့္သူမ်ားက မကြ်မ္းက်င္သည့္ေရွ႕တန္းသို႕ထြက္ကစားမိ၍ မလိုလားအပ္ေသာ ဆံုးရံႈးမႈမ်ိဳးႀကံဳေတြ႕ လာရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းက အေကာင္းဆံုးသက္ေသျဖစ္ေနသည္။ ျပည္သူမ်ားစြာ အသတ္ခံရ၊ အဖမ္းဆီးခံရ သည္။ က်ေနာ္တို႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္းစတင္ခဲ့ခ်ိန္က ႀကိဳဆိုပါတယ္ေလာက္နဲ႕ စတင္ခဲ့ၿပီး ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္တြင္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးေလာက္နဲ႕အဆံုးသတ္သြားခဲ့သည္။ တစ္ကယ့္တစ္ကယ္ စစ္အစိုးရ၏ ရက္စက္ယုတ္မာမႈမ်ားကို ျပည္တြင္းကျပည္သူမ်ားသာ ပို၍ခံစားေနၾကရ သည္။

ၿပိဳင္ဘက္အသင္းျဖစ္သည့္ စစ္အစိုးရသည္ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳးတိုက္စစ္ဖြင့္ကာ ကစား ေနေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႕အသင္းမွာ အလူးအလဲခုခံေနရံုမွတပါး ျပန္လည္တိုက္စစ္ဆင္ႏိုင္ရင္ အေ၀းႀကီးေ၀းေနသည္။ က်ေနာ္တို႕၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနႏွင့္ စီစဥ္ေနပါတယ္။ အခ်ိန္မတန္ေသးလို႕ခ်မျပေသးတာပါဟုဆိုလွ်င္ လည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အစီအစဥ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံျပာပံုဘ၀ေရာက္မွ အခ်ိန္တန္ၿပီဆိုကာ ခ်ျပမွာလားဟု ေမးခ်င္ပါသည္။ အခုလာမယ့္ ဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ေရြးေကာက္ပြဲဟူအမည္ခံထားေသာ ၿပိဳင္ပြဲမွစတင္ကာ အေကာင္းဆံုး လိုင္းအပ္ကို ထုတ္လာေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနနဲ႕ ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္သိၿပီး ခိုင္မာတဲ့ လမ္းေၾကာင္းသတ္မွတ္ကာ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာျပည္သူအားလံုးကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားတဲ့ အမိျမန္မာျပည္ထံ အေရာက္ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕လည္း ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ ဒါဆိုရင္.....

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ နည္းျပက ဘယ္သူလဲ။

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ တိုက္စစ္မွဴးေတြက ဘာလုပ္ေနလဲ။

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ကြင္းလယ္ဖန္တီးရွင္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ။

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေနာက္တန္းခံစစ္မွဴးေတြေရာ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား။

အားရပါးရကစားသြားခဲ့လို႕ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့ ကစားသမားေတြ၊ ပြဲပယ္ဒဏ္ထိသြားတဲ့ ကစားသမားေတြနဲ႕ ေအာင္ပြဲကိုဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႕ပရိတ္သတ္ေတြကို တစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္၊ အသင္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မွန္ကန္စြာသံုးသပ္ ျဖည့္ဆည္းျပင္ဆင္ၿပီး အခုအခ်ိန္ဟာ စတင္ဖို႕အေကာင္းဆံုးပဲလို႕ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။


ေရႊဘိုသား

‘မိုးေကာင္းကင္သည္ ႀကီးစြာေသာအသံျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။ ေလာကဓာတ္သည္လည္း ပူအားႀကီး၍ ပ်က္ၾကလိမ့္မည္။‘‘(၂ ေပ ၃း၁၀)


အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံရွိ စက္၀ိုင္းျခမ္းသဏၭာန္ရွိကြ်န္းစုမ်ားထဲမွ ကရာကတို၀ါမီးေတာင္ကြ်န္းသည္ ၁၈၈၃ ခုႏွစ္တြင္ ေပါက္ကြဲရာ လူတို႕၏ေခတ္သစ္သမိုင္းတြင္ အႀကီးမားအျပင္းထန္ဆံုးေသာ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈဟုဆိုၾကသည္။ ယင္းမီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ လူ၊ တိရစာၦန္၊ ေက်ာက္တံုး၊ သစ္ပင္ အစရွိသည့္အရာ၀တၳဳမ်ားသာမက ေျခာက္ကုဗမိုင္ထုရွိသည့္ ေျမဆီလႊာမ်ားအထိ ကမၻာေျမျပင္မွ မိုင္ ၂၀ခန္႕အကြာအေ၀းသို႕တိုင္ေအာင္ လြင့္စင္ ထြက္သြားသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ တုန္ခါမႈလိႈင္းမွာလည္း ကမၻာေျမႀကီးကို ခုႏွစ္ပတ္မွ်ပတ္သြားၿပီး ျပာမႈန္မ်ားမွာ မိုင္ေပါင္း ၂၀၀၀ေက်ာ္ကြာေ၀းေသာ မာဒါဂက္စကာႏိုင္ငံအထိပ်ံ႕လြင့္ခဲ့သည္ဟုလည္း ေျပာၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က ယင္းေဒသႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ေရာက္ရွိေနေသာ ၿဗိတိသွ်သေဘၤာ Norham Castle မွ သေဘၤာကပၸတိန္ Sampson ၏မွတ္တမ္းတြင္ ထိုေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ သေဘၤာေပၚရွိ သေဘၤာသားထက္၀က္ခန္႕ နားစည္မ်ား ကြဲခဲ့ရၿပီး ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ျပာမႈန္႕၊ ေခ်ာ္ရည္၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲမ်ား က်ေနခဲ့သည္ဟု ေရးသားခဲ့သည္။ သူကယင္းအျဖစ္အပ်က္သည္ ‘‘မိုးေကာင္းကင္သည္ ႀကီးစြာေသာအသံျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။ ေလာကဓာတ္သည္လည္း ပူအားႀကီး၍ ပ်က္ၾကလိမ့္မည္။‘‘(၂ ေပ ၃း၁၀) ဟူေသာ သမၼာက်မ္းစာလာ စာသားႏွင့္ ကိုက္ညီေနသျဖင့္ စီရင္ျခင္းေန႕သို႕ေရာက္ၿပီး ကမၻာႀကီးခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်ိန္တန္ေနၿပီဟု အခိုင္အမာယံုၾကည္ခဲ့ေၾကာင္း သူ၏မွတ္တမ္းတြင္ ထည့္သြင္းေရးသားခဲ့သည္။

တစ္ကယ္တန္းတြင္မူ ထိုအျဖစ္အပ်က္သည္ လြန္ႀကီးမားအံ့ၾသေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း စီရင္ျခင္းေန႕သို႕ေရာက္ရွိေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ျဖစ္ေပၚေနေသာအရာမ်ားမဟုတ္ပါ။ ကမၻာႀကီး အၿပီးအတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားမည့္လကၡဏာလည္း မဟုတ္ေပ။ ကမၻာႀကီး၏သာမာန္ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ကိစၥတစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး အနီးကပ္ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာသူမ်ားအတြက္သာလွ်င္ ကမၻာႀကီးပ်က္သုဥ္းေတာ့မည္ဟုပင္ ထင္ေနရေလာက္ေအာင္ အံ့ၾသေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေနၿပီး တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္လည္း ကရာကတို၀ါမီးေတာင္၏ ျဖစ္စဥ္ဆန္ဆန္မ်ိဳးသာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာစီမံအုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အရည္အခ်င္းႏွင့္မျပည့္စံု သည့္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကရာကတို၀ါမီးေတာင္ေပါက္ကြဲသကဲ့သို႕ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အစစအရာရာ ဖရိုဖရဲအစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ ပညာတတ္လူတန္းစားမ်ားမွာလည္း မီးေတာင္မွလြင့္ထြက္လာသည့္ ျပာမႈန္မ်ားသဖြယ္ ကမၻာအရပ္ရပ္တြင္ ပံ်႕ႏွ႕ံေရာက္ရွိသြားၾကပါသည္။ ျပည္တြင္းရွိသာမန္ျပည္သူမ်ားမွာလည္း အဖိႏွိပ္ခံ၊ အႏွိမ္ခံ၊ သတ္ျဖတ္ဖမ္းဆီးခံေနရကာ မတရားအမိန္႕ထုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံစားေနၾကရပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ၏အေျခအေနသည္ ကရာကတို၀ါမီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္သကဲ့သို႕ ကမၻာႀကီးကို ယာယီတုန္လႈပ္သြားေစသည္မွာလည္း မွန္၏။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားစြာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာလႊင့္ထြက္၊ ေသေၾကပ်က္စီး အဖိႏွိပ္ခံရသည္မွာလည္း မွန္၏။ သို႕ေသာ္ ကမၻာႀကီးအတြက္ယာယီမွ်သာျဖစ္ေပသည္။ ကမၻာ၏အျခားေနရာမ်ားတြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ိဳးျဖစ္ပြားေနသည့္ ေနရာမ်ားစြာလည္း ရွိေပဦးမည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္သာ ေသေရးရွင္ေရးတမွ်၊ အသက္တမွ်အေရးႀကီးေနၿပီး ကမၻာႀကီးအတြက္မူ သိပ္ၿပီးမထူးဆန္းလွေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ ထိုအခ်က္ကို က်ေနာ္တို႕ ေကာင္းမြန္စြာသေဘာေပါက္ထားမိရန္လုိအပ္ေပသည္။ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း၊ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ေသခ်ာသံုးသပ္ၾကည့္ၾကဖို႕လိုအပ္ေပမည္။ မိမိ၏အေနအထား၊ ၿပိဳင္ဘက္ စစ္အုပ္စု၏အေနအထား၊ လက္ရွိႏိုင္ငံတကာအေနအထားမ်ားကို မွန္ကန္ေသာ ရႈေထာင့္မွ သံုးသပ္ရႈျမင္ႏိုင္ရန္လုိအပ္ေပသည္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွလည္း မွန္ကန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးရန္ လိုအပ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ႏိုင္ငံတကာမွ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဆိုပါကလည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ားအၾကား ဒိုင္လူႀကီးသာသာ၊ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းေပးရံုထက္ပိုမိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ႏိုင္ငံတကာမွ စစ္အစိုးရကို အာဏာစြန္႕လႊတ္ရန္ဖိအားေပးျခင္း၊ စစ္ေရးျဖင့္တိုက္ခိုက္ျခင္းတို႕ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနပါက စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လြန္းေနေပမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အေရးကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကိုယ္တိုင္ ေျဖရွင္းမွသာ ေျပလည္ႏိုင္မည္ဟုယံုၾကည္ေပသည္။ တိက်ျပတ္သားေသာ ပန္းတိုင္သတ္မွတ္ကာ တိုက္ပြဲ၀င္ ရမည္။ ယာယီပန္းတိုင္မ်ားသည္ ဘယ္ေသာအခါကမွ စိတ္ေက်နပ္မႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္ျခင္းရွိမည္မဟုတ္။ ယာယီပန္းတိုင္မ်ားျဖင့္ သာယာေနလွ်င္လည္း အဓိကရည္မွန္းရာပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ က်ေနာ္တို႕ ေတြ႕ႀကံဳေနရသည့္အခက္အခဲ၊ ခံစားေနရသည့္ခံစားခ်က္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာမွ မည္မွ်ပင္စာနာနားလည္ေပးသည္ဟုဆိုေစကာမူ ကာယကံရွင္ျဖစ္ေသာ က်ေနာ္တို႕ႏွင့္ ထပ္တူ ထပ္မွ်တူညီစြာ ခံစားေပးႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ က်ေနာ္တို႕အခက္အခဲကို က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းရမည္။ က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံကို က်ေနာ္တို႕ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ရေပမည္။

စစ္အစိုးရသည္ သူ၏ထံုးစံအတိုင္း အစြမ္းကုန္ယုတ္မာရက္စက္ေပလိမ့္မည္။ ထို႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕သည္ ရက္စက္လိုက္တာ။ ယုတ္မာလိုက္တာ ဟူ၍ဟစ္ေအာ္ရံုမွ်ဟစ္ေအာ္ေနၾကမည့္အစား ယုတ္မာရက္စက္မႈမ်ား ရပ္တန္းက ရပ္ေအာင္တိုက္ထုတ္ရမည္။ ေၾကညာခ်က္မ်ားထုတ္ျပန္ေနရံုမွ်ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဆန္႕က်င္ရႈတ္ခ်ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားေနရံုမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သံရံုးမ်ားေရွ႕တြင္ ဆႏၵျပေနၾကရံုမွ်ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ပန္းတိုင္သို႕ေရာက္ရွိလိမ့္မည္ဟု မယံုၾကည္ေပ။

ၿပီးခဲ့သည့္သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ စစ္အစိုးရကသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္တိုက္သည္ကိုေတြ႕ခဲ့ရၿပီး က်ေနာ္တို႕ဘက္မွသူတို႕ခင္းေပးသည့္လမ္းေၾကာင္းကို နင္းကာေလွ်ာက္လွမ္းေနသလိုျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး ထိေရာက္ေသာ တုန္႕ျပန္မႈမ်ိဳးျဖင့္ တုန္႕ျပန္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့။ က်ေနာ္တို႕ဘက္မွ စတင္စိန္ေခၚတိုက္ပြဲ၀င္မႈမွာ မရွိသေလာက္နည္းပါးသည္ဟု ျမင္ပါသည္။
ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကဲ့သို႕အေရးပါသည့္ျဖစ္စဥ္္။ ရေတာင့္ရခဲအခြင့္အေရးကိုေတာင္ က်ေနာ္တို႕ အမိအရ မဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ခဲ့တာ အမွန္တရားျဖစ္ပါသည္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေခါင္းတြဲမရွိေသာရထားသည္ မည္ကဲ့သို႕ ခရီးဆက္ႏိုင္မည္နည္း။ လက္ရွိျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္ရွားမႈတြင္ အေရးပါေသာ ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစု အဖမ္းခံေနရသည္ဟုဆိုလွ်င္လည္း က်န္ရွိေနသည့္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မည္ကဲ့သို႕ထူးျခားေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ိဳးေပးခဲ့သနည္း။ ဆက္လက္ခရီးဆက္ႏိုင္ေအာင္ မည္သို႕စစ္မွန္ေသာေခါင္းေဆာင္မႈကို ေပးခဲ့ၾကပါသနည္း။ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အားရပါတယ္ ေလာက္မွ်ျဖင့္သာ ၿပီးဆံုးခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ေခ်မႈန္းခံလိုက္ရသည္။

ယခုလည္း စစ္အစိုးရက ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပမည္။ ေရြးေကာက္ပြဲဲလုပ္ေပးမည္ဟူေသာ လက္နက္ျဖင့္ စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္လာခဲ့သည္ကိုပင္ က်ေနာ္တို႕သည္ အလိုမရွိဟူေသာစကားျဖင့္သာ တုန္႕ျပန္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္တို႕ အလိုရွိေသာ ပန္းတိုင္ကို မည္ကဲ့သို႕သြားရမည္မသိျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။ ကန္႕ကြက္ေၾကာင္းေျပာၾကားရံု၊ လက္မခံေၾကာင္းေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ရံုမွ်ျဖင့္ ခရီးမေပါက္ႏိုင္ပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ က်ေနာ္တို႕ႏွင့္အတူ စစ္အစိုးရလုပ္မယ့္ ဆႏၵခံယူပြဲနဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲကို အလိုမရွိဟု ေအာ္ေနမည့္အစား။ ကန္႕ကြက္ေၾကာင္းေၾကညာစာေတြထုတ္ျပန္ေနမည့္အစား က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ေရွ႕ကိုထြက္ၿပီး အလိုမရွိတဲ့အရာေတြကို ဒီလိုတိုက္ရတယ္။ အလိုရွိတာကို ဒီလိုရေအာင္ယူရတယ္ဟူ၍ တိက်တဲ့လမ္းစဥ္၊ ခိုင္မာတဲ့ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ မားမားမတ္မတ္ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပေပးရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ထိုသို႕မဟုတ္လွ်င္……… ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္……………..။


ေရးသားသူ========> ညမင္းသစ္

စံေပတူးေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား (၁)


ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္

ေရႊဘိုသားက တစ္ကိုယ္တည္းလူပ်ိဳႀကီး။ အပူမရွာခ်င္တာလိုလို၊ သမ်ားကို အပူမေပးခ်င္တာလိုလိုနဲ႕ အမွန္က ျပန္ႀကိဳက္မယ့္သူမရွိတာနဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သလိုေနေနရတယ္။ မိုးထက္ေနတို႕လို႕ လည္း ရတဲ့သူ ဖမ္းဆြဲထားတာ မ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႕လည္း တစ္ခါတစ္ခါသူမ်ားေတြကို ေျပာေနတတ္တယ္။ မာဆိုးကေျပာတာကေတာ့ မိုးထက္ေနကလည္း လူအထင္ႀကီးေအာင္သာ ေကာင္မေလးရွိတယ္ေျပာတာ။ တစ္ကယ္မဟုတ္ဘူးလို႕ေျပာတာပဲ။ ထားပါေတာ့ေလ။ ေျပာခ်င္ တာကအဲဒါမဟုတ္ဘူး။ ေရႊဘိုသား ၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့ပံုျပင္ေလးေတြအေၾကာင္းေျပာခ်င္တာ။ ေရႊဘိုသားက လူပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ အပ်ိဳႀကီးလူပ်ိဳႀကီးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ကေလးေတြကိုပဲ မုန္႕ဖိုး ကေလးေပးလိုက္။ မုန္႕ေလး၀ယ္ေကြ်းလိုက္နဲ႕ ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့သူလိုလိုဘာလိုပံုဖမ္းၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ အေဒၚေတြ၊ အစ္မေတြကို သမာဓိပိုးေလး ပိုးေနရတဲ့ဘ၀။

ေရႊဘိုသားက ကုမၸဏီ၀န္ထမ္း။ တစ္ခါတစ္ခါ စာတိုေပစေလးေတြလည္း ေရးတတ္တယ္။ ေရႊဘိုသားေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကေလးကလည္း လက္လုပ္လက္စားေတြမ်ားေတာ့ အဲဒီလိုရပ္ကြက္ကေလးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ကေလးဦးေရက ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ေရႊဘိုသားနဲ႕ ပလဲနံပအသင့္ဆံုးကေလးကေတာ့ စံေပတူး ပဲ။ သူ႕နာမည္အရင္းက ေတာ့ မင္းဘုန္းျမတ္ထက္ေခါင္ ဆုိလားဘာလားပဲ။ အတိအက်ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စံေပတူးလို႕တစ္ရပ္ကြက္လံုးက ႏႈတ္က်ိဳးေနေတာ့ နာမည္အရင္းကေတာ့ ကာယကံရွင္ စံေပတူးကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိရခ်င္မွရမွာ။ စံေပတူးက ကေလးသာဆိုတယ္ လူႀကီးေတြစကား၀ိုင္းထဲမွာ ၀င္၀င္နားေထာင္တတ္တာရယ္။ ေရႊဘိုသားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားရင္ လိုက္လာၿပီး ေရႊဘိုသားတို႕ေျပာတဲ့စကားေတြနားေထာင္တတ္တာရယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ရြယ္တူေတြၾကားမွာ ကေလးဗိုလ္လိုျဖစ္ေနတာရယ္။ ပင္ကုိယ္ကလည္း သြက္လက္။ စူးစမ္းခ်င္တဲ့စိတ္၊ တီထြင္ခ်င္တဲ့ဓာတ္ခံနဲ႕ေပါင္းလိုက္ေတာ့ သူေျပာတဲ့စကားေလးေတြက အဆန္းတၾကယ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကေလးပါးစပ္နဲ႕ မဆန္႕တဲ့ စကားလံုးႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြလည္း ထြက္လာတတ္တယ္။ သူေနတဲ့ေက်ာင္းက ဆရာမကလည္း ပံုျပင္ေျပာ၀ါသနာပါပံုရပါတယ္။ စံေပတူးတို႕ကို ပံုျပင္ေတြအၿမဲလိုလိုေျပာေလ့ရွိတယ္။ စံေပတူးက စေန၊ တနဂၤေႏြေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေရႊဘိုသား ငွားေနတဲ့အိမ္ကေလးကို လာၿပီး စပ္စုေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူ႕ဆရာမေျပာလိုက္တဲ့ပံုျပင္ေတြကိုလည္း သူ႕ကိုယ္ပိုင္ဗားရွင္းေျပာင္းၿပီး ေရႊဘိုသားကို ျပန္ေျပာျပေလ့့ရွိတယ္။


ေရႊဘိုသားတို႕ၾကားဖူးေနၾက ျမန္မာ့ရိုးရာပံုျပင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာပံုျပင္ေတြကလည္း စံေပတူးပါးစပ္ထဲေရာက္ရင္ အသစ္အဆန္းအျဖစ္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုၾကားရေလ့ရွိေတာ့ ေရႊဘိုသားလည္း စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ျဖစ္တယ္။ သူ႕ဆရာမ ေျပာတုန္းကေတာ့ အမွန္အကန္ေတြျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ စံေပတူးေျပာင္းထားတဲ့ဗားရွင္းကလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုစိတ္၀င္စား စရာေကာင္းေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေဖာက္သည္ျပန္ခ်ျပခ်င္တာနဲ႕ ဒီစာစုကိုေရးဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာ။ အဲဒီေတာ့ ဒီစာစုရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္အမွန္က စံေပတူးေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီေန႕က ေရႊဘိုသားလည္းရံုးပိတ္ရက္မို႕ က်န္းမာေရးအေနနဲ႕ ငွားထားတဲ့အိမ္ေဘးကြက္လပ္မွာ ၀ိတ္မ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတုန္း စံေပတူးေရာက္လာပါတယ္။

’’ဦးေလး အဲဒါဘာလုပ္တာတုန္း‘‘

‘‘ေအာ္ ၾကြက္သားေတြႀကီးလာေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာေလကြာ‘‘

‘‘ ဟာ… ဦးေလးအဖမ္းခံရမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။‘‘

‘‘ဟ ငါ့ဟာငါ ၀ိတ္မတာနဲ႕ ဘာလို႕ဖမ္းရမွာတုန္းကြ။ ၀ိတ္မတဲ့လူေတြဖမ္းေတာ့မယ္လို႕ ရပ္ကြက္ရံုးက လိုက္ေအာ္ေနတာ မင္းၾကားခဲ့လို႕လား စံေပတူးရ။‘‘

‘‘ ရပ္ကြက္ရံုးက ဖမ္းမွာမဟုတ္ဘူး ဦးေလးရ။ ဦးေလးကို သန္းေရႊက ဖမ္းမွာ။ ဦးေလး ဗလေတြႀကီးလာရင္ သန္းေရႊက ဦးေလးကို ဖမ္းၿပီး မီးရိႈ႕မယ္။ ၿပီးရင္ ဦးေလး ညီမကို သူကယူဦးမွာ‘‘

‘‘ အမေလး စံေပတူးရယ္။ မင္းေျပာမွ ငါေတာင္ေၾကာက္လာၿပီ။ ရွင္းစမ္းပါဦး ဘာလို႕ ငါ့ကိုဖမ္းၿပီး ငါ့ညီမကို သူကယူမွာလဲ။ ငါ့မွာ သူယူစရာ ညီမလည္း မရွိပါဘူးကြာ။ ေနာက္ၿပီး သူလည္း အသက္ႀကီးပါၿပီ။ ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္မွ သားစိတ္မယားစိတ္ရွိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။‘‘

‘‘အဲဒါေတာ့မသိဘူး။ ဆရာမကေတာ့ေျပာဖူးတယ္ ေရွးတုန္းကတဲ့။ ေရွးတုန္းကဆိုတာ အခုေခတ္မဟုတ္တာကို ေျပာတာေနာ္။ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာကို ေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက ဖမ္းၿပီးမီးရွိဳ႕ဖူးတယ္တဲ့ဗ်။‘‘

‘‘အာ… မင္းကေတာ့လုပ္ေရာ့မယ္။ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊလည္းမရွိပါဘူးကြာ။‘‘

‘‘အဲဒါေျပာတာေပါ့ အခုေခတ္လူႀကီးမ်ားခက္တယ္ဆိုတာ ကေလးေတြကေျပာတာကိုလည္း နားမေထာင္။ သူတို႕ကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး။ ဒီမယ္ ဦးေလး မသိရင္ေသခ်ာနားေထာင္။ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္မွ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္အစစ္။ အခု က်ေနာ္သူ႕အေၾကာင္းေျပာလိုက္ရင္ ဦးေလးရွင္းသြားမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေျပာေနတုန္း ျဖတ္မေျပာနဲ႕။ ျဖတ္မေမးနဲ႕။ မရွင္းတာရွိရင္စုထား။ ၿပီးမွေမး။ ဟုတ္ၿပီလား။‘‘

‘‘ ေကာင္းပါၿပီေမာင္ရယ္။ မင္းဟာက ဘာမွမေျပာရေသးဘူး။ ဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္တာကလည္း လြန္ေရာ။ မင္းေတာ့ ႀကီးလာရင္ ပတ္စပို႕ရံုးမွာအလုပ္ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။‘‘

‘‘ဒီလိုဦးေလးရဲ႕။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာေတြက ဇာတ္လမ္းစစခ်င္းတုန္းက ေရတေကာင္းလုပ္ေရာင္းၾကသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တျခားဇာတ္လမ္းထဲမွာၾကေတာ့ ေက်ာက္ဒယ္အိုးေတြလုပ္ၿပီးေရာင္းစားၾကတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ ဇာတ္လမ္းက အရင္မစျပသလဲဆိုတာကို ဦးေလးတို႕ လူႀကီးေတြက အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာၿပီး ျငင္းေနၾကတုန္းတဲ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ ဇတ္လမ္းအစကို မၾကည့္ဘူးဖူးျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကိုယ္ထင္ရာျငင္းေနၾကတာ ေသခ်ာတယ္။‘‘

‘‘ ေဟ့ ေဟ့ စံေပတူး။ ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္က ဆိုတာနဲ႕ ျမန္မာအစ တေကာင္းက ဆိုတာကို ဘယ္ဟာအမွန္လဲဆိုတာ ပညာရွင္ေတြေဆြးေႏြးေနၾကတာပါကြာ။ မင္းေျပာသလို ေရတေကာင္းလုပ္တာနဲ႕ ေက်ာက္ဒယ္အိုးလုပ္တာ ျငင္းၾကတာမဟုတ္ပါဘူးဟ။‘‘

‘‘ေတာ္ၿပီဗ်ာ။ ဦးေလးမသိဘဲ အဲဒီလို ထင္ရာေတြ၀င္ေျပာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ အခုဟာက ဦးေလးကို ဗဟုသုတလည္းရ၊ နားလည္းလည္ေအာင္ အစကေနေျပာျပေနတာ။ ေစတနာပ်က္ေအာင္မလုပ္နဲ႕။‘‘

‘‘ဟုတ္ပါၿပီ စံေပတူးရယ္။ စံေပတူးရဲ႕သေဘာထားအမွန္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ ေျပာျပေပးေတာ္မူပါ။‘‘

‘‘ အဲလိုလိမ္မာစမ္းပါ ဦးေလးရာ။ လူငယ္ေတြနဲ႕ေပါင္းတာ ဦးေလး ဗဟုသုတ တိုးပါတယ္။ အခုျဖစ္တာက အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာျဖစ္တာဗ်။ အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္မွာ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာရွိသတဲ့။ သူက ပန္းဆြဲသရက္ကို အရမ္းႀကိဳက္လို႕ သူ႕နာမည္ေရွ႕မွာ အဲဒီသရက္သီးနာမည္ထဲ့ထားသတဲ့။ သူက ကာယဗလ အားႀကီးလိုက္စားတယ္တဲ့ ဦးေလးရ။ သူက ၀ိတ္မလိုက္ သူဗလႀကီးကို ၾကည့္လိုက္နဲ႕အၿမဲေက်နပ္ ေနတတ္တယ္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ သူ႕အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ့လူေတြကို အဲဒီဗလႀကီးျပၿပီး က်ဳပ္ဗလက ႀကီးတယ္မဟုတ္လား။ တင္းတယ္မဟုတ္လားနဲ႕ေမးတတ္လို႕ သူ႕နာမည္ကို ေမာင္တင္းတယ္လို႕ေခၚတာ။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္။ ဦးေလးေျပာတဲ့ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္မဟုတ္ဘူး။ ရွင္းၿပီးလား။ ဒါနဲ႕ ဦးေလးလည္း ေဂြးသီးႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား။ ေဂြးသီးေရႊဘိုသားလို႕ေျပာင္းလိုက္ပါလား။ ရပ္ကြက္ထဲက်ေနာ္လိုက္ေျပာေပးမယ္ေလ။ ဦးေလးနာမည္အသစ္ကို‘‘

‘‘ေဟ့ ေဟ့ ဆရာသမားေလး။ ပံုျပင္ေျပာမွာသာေျပာပါ။ က်ဳပ္နာမည္ေတာ့ မေျပာင္းပါရေစနဲ႕။ က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ ေဂြးသီးမကလို႕ ဘာသီးပဲႀကိဳက္ႀကိဳက္။ လုပ္ပါ ေျပာမွာသာဆက္ေျပာပါ။‘‘

‘‘အင္းပါ။ ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ အဲဒီေမာင္တင္းတယ္က ဗလဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲဆိုရင္ ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္လံုးကိုေတာင္ ထမ္းထားႏိုင္သတဲ့။ အဲဒီအေၾကာင္းကို အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊကၾကားေတာ့။ ေၾသာ္ ေျပာရဦးမယ္။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊနဲ႕ အခုေခတ္ သန္းေရႊမတူဘူးတဲ့ဦးေလးရ။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊကို လူေတြက ဘုရင္ႀကီးလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ အခုေခတ္လို အာဏာရူးႀကီးလို႕မေခၚဘူးတဲ့။ ဒါက ဦးေလးသိေအာင္ေျပာျပတာပါ။ ပံုျပင္နဲ႕မဆိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက သိေတာ့ ဟာ ဒီေကာင္ ဒီေလာက္ ဗလႀကီး ႀကီးေနတာေတာ္ၾကာေန ငါ့ကိုဆႏၵျပၿပီးေမတၱာပို႕ေနလိမ့္မယ္။ ဖမ္းၿပီးေထာင္ထဲထည့္ထားတာ ငါ့အာဏာအတြက္ စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုၿပီး။ ေထာက္လွမ္းေရး အဲ… ဟုတ္ဖူး မွားလို႕။ စအဖရယ္၊ ႀကံ့ဖြတ္ရယ္၊ စြမ္းအားရွင္ရယ္၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးရယ္ ကို သြားဖမ္းခိုင္းသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘာရမလဲ ေမာင္တင္းတယ္ကို ျပည္သူလူထုက သတင္းေပးထားေတာ့ ေမာင္တင္းတယ္ မဲေဆာက္ကို အေရာက္ေျပးတာေပါ့ဗ်ာ။ မမိလိုက္ဖူးတဲ့။‘‘

‘‘ဟာ မင္းကေတာ့လုပ္ၿပီ။ ေတာထဲေျပးရတာပါကြာ။ ဘယ္က မဲေဆာက္ပါလာတာတုန္း။‘‘

‘‘ဦးေလးကို က်ေနာ္ေျပာထားတယ္။ ျဖတ္ျဖတ္မေျပာပါနဲ႕ဆို။ အဲဒါက ထံုးစံဦးေလးရဲ႕ ထံုးစံ။ အခုမွမဟုတ္ဘူး။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကတည္းက အစိုးရလိုက္ဖမ္းရင္ မဲေဆာက္ကို ေျပးရတယ္။ ဒါမွ ျမန္မာျပည္နဲ႕လည္း မေ၀း။ စစ္တပ္ကလာဖမ္းလို႕လည္းမရ။ အဲလိုျဖစ္မွာေပါ့။ ဦးေလးကေတာ္ေတာ္ပိန္းတာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆက္ေျပာရမွာလား။ ျပန္ရမွာလား။‘‘

‘‘ဆက္ေျပာပါဆရာသမားေလးရယ္။ က်ေနာ္မ်ိဳး ျဖတ္ၿပီးမေျပာေတာ့ပါဘူး။ လူထုဆႏၵခံယူပြဲလို႕ သေဘာထားၿပီး ခင္ဗ်ားေလးေျပာတာကို ငုတ္တုတ္နားေထာင္ေပးပါပါ့မယ္။ ၿပီးရင္ သာအခ်က္ျပလိုက္။ လက္ခုပ္တီးေပးမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။‘‘

‘‘ ဒီလို လိမ္မာမွေပါ့ဦးေလးရာ။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊႀကီးက အခုေခတ္သန္းေရႊႀကီးလုပ္သလို က်န္ခဲ့တဲ့မိသားစုကို ေထာင္ခ်တာမ်ိဳး လုပ္မယ္ဆိုၿပီး သြားၾကည့္ေတာ့ ေမာင္တင္းတယ္ရဲ႕ ညီမေလးကို ေတြ႕သြားတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ဒီလိုအေခ်ာအလွေလးကို ေထာင္ထဲထည့္ထားမယ့္အစား မိဖုရားလုပ္တာပိုေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး မိဖုရား လုပ္လိုက္သတဲ့။ အဲဒီေနရာမွာ အခုေခတ္သန္းေရႊႀကီးထက္သာသြားတယ္ေနာ္ ဦးေလး။‘‘

‘‘အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္မ်ိဳးလည္း မေျပာတတ္ဘူး။ သန္းေရႊထက္ေတာ့ ပိုမိုက္တဲ့လူမရွိေလာက္ဖူးထင္တာပဲ။ ကဲပါ ဆက္မွာသာဆက္စမ္းပါ။‘‘

‘‘ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ ေမာင္းတင္းတယ္ရဲ႕ညီမကို မိဖုရားသာလုပ္ထားတာ ဘုရင္ႀကီးက စိတ္မေျဖာင့္ဖူးတဲ့။ ဘယ္အခ်ိန္ေမာင္တင္းတယ္ေပၚလာမလဲဆိုတာကိုေၾကာက္ေနတုန္းတဲ့။ သူ႕ကိုသတ္ၿပီး ဘုရင္လုပ္မွာကို စိုးရိမ္ေတာ့ သူက အဲဒီေခတ္က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ေက်ာ္ဆန္းကို ေခၚၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ခုိင္းသတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီေခတ္က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးက အဲဒီေခတ္က အယ္ဒီတာျမတ္ခိုင္နဲ႕ဇာတ္တိုုက္ၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္လိုက္တာ ဘယ္ကေနဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေမာင္တင္းတယ္ကို ၀န္ႀကီးရာထူးေပးမယ္လို႕ျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူးတဲ့။ ေရာက္တတ္ရာရာ ေမးလိုက္ ေျဖလိုက္လုပ္ရင္း ေမာင္တင္းတယ္ကို ၀န္ႀကီးရာထူးေပးမယ္လို႕ ေျပာရက္သားျဖစ္သြားသတဲ့။ ေမာင္တင္းတယ္လဲ ၀န္ႀကီးရာထူးရမယ္ဆိုတဲ့အသံလည္းၾကားေရာ မဲေဆာက္ကေန ခ်က္ခ်င္းပဲ ေရတေကာင္းလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္ကို ျပန္ေျပးလာသတဲ့။ လမ္းမွာ ခလုတ္ေတာင္ သံုးခါတိုက္ေသးတယ္ဆိုပဲ ဦးေလးရဲ႕။

ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးက စအဖကို ဒီလိုမွာထားတယ္တဲ့။ ေမာင္တင့္တယ္လာရင္ ၀န္ႀကီးရာထူးေပးအပ္ပြဲဆိုၿပီး အယံုသြင္း။ သစ္ပင္မွာ ႀကိဳးနဲ႕တုပ္ၿပီးမီးရိႈ႕သတ္လိုက္တဲ့။ စအဖက လူလည္ပဲဦးေလးရ။ ေမာင္တင္းတယ္က ဗလႀကီးေတာ့ လူနည္းနည္းနဲ႕မရဘူးဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ထဲက အလုပ္လက္မဲ့ လူမိုက္ေတြကို ေခၚၿပီး တစ္ရက္ ၁၀၀၀ စားရိတ္ၿငိမ္းနဲ႕၀ိုင္းဖမ္းခိုင္းလိုက္တာ။ ေမာင္တင္းတယ္ကို မိပါေလေရာ။ မိတာနဲ႕ ဘုရင္ႀကီးခိုင္းတဲ့အတိုင္း သစ္ပင္မွာႀကိဳးနဲ႕တုပ္ ၿပီးမီးရိႈ႕သတ္လိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေမာင္တင္းတယ္ညီမ မိဖုရားႀကီးလည္းသိေရာ သူတစ္ေယာက္လံုး မိဖုရားႀကီးျဖစ္ရက္သားနဲ႕ သူ႕အကိုေသရတယ္ဆိုၿပီး မီးပံုထဲ၀င္ခုန္ခ်လိုက္တာ ဘုရင္ႀကီးလွမ္းဆြဲတာ လက္ထဲမွာ ကလစ္ကေလးပဲ က်န္ခဲ့တယ္ဆိုပဲဦးေလးရဲ႕။‘‘


‘‘အဲဒါနဲ႕ ၿပီးေရာ….။‘‘


မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာႀကီး ဇ၀နေရးသားခဲ့ေသာ အပါပံုေျပာမယ္။ ဆရာသစၥာနီ၏ မူယာပံုေျပာမယ္ တို႕ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိပါသျဖင့္။ စံေပတူးေျပာေသာပံုျပင္မ်ားကို ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕ေ၀ဖန္ခ်က္ကေလးေတြကို ကြန္႕မန္႕မွာေရးသားထားခဲ့ေစလိုပါတယ္။ ဆက္လက္တင္ဆက္ဖို႕လည္း အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

အလြမ္းမ်ား



အခ်ိန္ေတြသာ
ေသာက္လက္စ စီးကရက္ျဖစ္ခဲ့ရင္
ထိုးေခ်ပစ္လိုက္တာ ၾကာၿပီ။

ေတာင့္တေနတဲ့
ႏွလံုးသားတစ္ခုအတြက္
စိတ္ေျဖစရာ လြယ္လြယ္နဲ႕ရွာမရဘူး။

အၾကည့္နက္နက္ေတြနဲ႕
တိတ္တခိုးႏႈတ္ဆက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္
ေျခရာေဖ်ာက္သြားတဲ့ကမၻာမွာ
ငါ့အတြက္ေတာ့ လြမ္းစရာေတြအျပည့္ေပါ့။

ဘ၀တစ္ခုစာ
ျဖစ္တည္ေပးဆပ္ၿပီး
ခုိနားေမွးစက္လိုတဲ့ ရင္ခြင္ကမၻာဟာ
ဒီလိုသာ မၾကာခဏ
အေ၀းေပ်ာက္ရွသြားမွျဖင့္.......


ေရးသားသူ===> ညမင္းသစ္

ျပည္တြင္း ဘေလာ့ဂါ ၊ ျပည္ပမီဒီယာ ႏွင့္ လက္႐ွိ အေျခအေန



ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခုတေလာ ဘာမွ မျဖစ္သလိုသာ ေန ေနၾကတာပါ။ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာကို အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သေဘာထားကိုေျပာဖို႕ အမ်ားၾကီး စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြသလို ျဖစ္မွာစိုးလို႕ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေျပာဖို႕ လိုမယ္ထင္လို႕ ေျပာပါရေစ။

ပထမဆံုး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျပည္တြင္း ဘေလာ့ဂါေတြပါ။ ဘေလာ့ဂါေတြ ဘာေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္ေရးၾကသလဲဆိုတာ တစ္ေယာက္နဲ႕ လြတ္လပ္စြာ အျမင္ ကဲြလဲြႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ႏိုင္ငံေရးတို႕၊ ကၽြန္မကေတာ့ လူမႈေရးတို႕၊ က်ဳပ္တိုိ႕ကနည္းပညာအေၾကာင္းတို႕၊ ငါကေတာ့ကုိယ္ေရးကိုယ္တာတုိ႕ ၾကိဳက္သလိုသာေျပာပါ။ ေျပာလို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကိုယ္ေရးခ်င္တာကို ကိုယ္ေရးတာပါ။ ဘယ္သူရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ၊ ေလာင္းရိပ္ကိုမွ မခံခ်င္လို႕ လြတ္လပ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးေနၾကတာပါ။


ဘေလာ့ဂ္နဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ကေတာ့ ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ေရးခ်င္တာကို ေရးတာပါ။ ျပည္တြင္းဘေလာ့ဂါေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးရယ္လို႕ ပီပီျပင္ျပင္ ေရးေနတဲ့သူ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေတြ႕မိပါဘူး။ အမွန္အတုိင္း ေျပာရရင္ေတာ့ အျပင္မွာေတာ့ ေျပာခ်င္ေျပာၾကမွာေပါ့။ ဒါကေတာ့ လဘက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ရင္းလည္း ေျပာေနၾကတာပဲဆိုေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႕ ဘေလာ့ဂါေတြကို ဒီလို လုပ္လိုက္ရင္ ဒီလို လုပ္ၾကမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူေတြဆီက ဘယ္လို လာတဲ့ စကားလဲဆိုတာ ေမးခြန္း အမ်ားၾကီး ထုတ္ဖို႕႐ွိပါတယ္။ အခု ျပည္ပမီဒီယာေတြမွာ ဘေလာ့ဂါေတြက ေျပာသလိုလိုနဲ႕ တက္ေနတဲ့ သတင္းေတြကို ေျပာစရာ႐ွိပါတယ္။ ကိုေနဘုန္းလတ္ကို ဘေလာ့ဂ္လုပ္လို႕ အဖမ္းခံရသလို ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဘာလို႕ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကို အတင္းေရာေထြးေအာင္ လုပ္ေနရတာလဲ။

ျပည္ပ မီဒီယာေတြကို အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ အပါအ၀င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မရမက ၀င္ဖတ္ၾကျပီး သတင္းေတြ ဖတ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ မိုးလံုးျပည့္မုသာ၀ါဒီဆိုတာကို မေန႕တေန႕က အထိ ဟာသလို သေဘာထားခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္မီဒီယာကို အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါသလဲဆိုရင္ ဘယ္မီဒီယာကိုမွ မယံုၾကည္ပါဘူး။ ယံုၾကည္ေလာက္စရာ၊ စိတ္ခ်ေလာက္စရာ မီဒီယာကို ဘယ္မွာမွ မေတြ႕ႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတာက ျပည္တြင္း ျပည္ပ အားလံုးကို ဆိုလိုတာပါ။ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ေျပာစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ကို အားလံုးလိုလိုဟာ ၀ါဒမိႈင္းေတြ တုိက္ေနၾကတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ သတင္း မီဒီယာနဲ႕ မပတ္သတ္ပဲ အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ပတ္သတ္ခဲ့ဘူးတဲ့သူေတြက အစ သတင္းတစ္ခုကို သတင္းအတုိင္းမဟုတ္ပဲ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကုိ ေထာက္ပ့ံသူေတြရဲ႕ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေအာင္ ေရးေနၾကတာ အထင္အ႐ွားပါ။

ကိုေနဘုန္းလတ္ဟာ ဘာအေၾကာင္းနဲ႕ အထိန္းသိမ္းခံထားရတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ အတိအက် မသိေသးခင္မွာ ဘေလာ့ဂ္ေၾကာင့္လို႕ ဘာေၾကာင့္ စြပ္စဲြေနၾကတာလဲ။ ျပည္တြင္းက ဘေလာ့ဂါေတြကို အေနအစားက်ပ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာလား။ ျပည္တြင္းဘေလာ့ဂါေတြ အသစ္အသစ္ ထြက္မလာရဲေအာင္ လုပ္ေနၾကတာလား။ ႐ွိျပီးသား ဘေလာ့ဂါေတြ ဆက္မလုပ္ရဲေအာင္ လုပ္ေနတာလား။ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေရာေထြးသြားေအာင္ မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ ခင္ဗ်ားတို႕လို ဟုိအေ၀းကေန ေဘးတီးေနတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ဘာအေၾကာင္းမွ ထူးျပီး ေကာင္းလာစရာမ႐ွိဘူး။ အက်ိဳးယုတ္ဖို႕ပဲ ႐ွိတယ္။

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ၀ိုင္းေျပာလို႕ အထဲကလူ ပိုဆိုးသြားရင္ ၊ အျပင္ကလူေတြ ထပ္ျပီး ဒုကၡမ်ားသြားရင္ ခင္ဗ်ားတို႕ ပေယာဂ ကင္းတယ္လို႕ မထင္နဲ႕။ အဲဒီေလာက္မွ မစဥ္းစားတတ္ရင္ ဒီအလုပ္ေတြကို ဆက္မလုပ္နဲ႕။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္က တစ္ဘက္သားကို ေစတနာနဲ႕ ေကာင္းေစခ်င္တာလား။ အျပစ္လြတ္လား။ ကိုယ္နာမည္ၾကီးဖို႕ပဲလား။ ေသခ်ာစဥ္းစား။

လက္႐ိွအေျခအေနမွာ ျပည္တြင္းက အခ်ိဳ႕ဘေလာ့ဂါေတြ ဘယ္သူေတြရဲ႕ မိႈင္းမိေနသလဲ။

လက္႐ွိအေျခအေနမွာ ျပည္ပက အခ်ိဳ႕ေသာမီဒီယာေတြ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကို ေမာင္းသြင္းေနသလဲ။

လက္႐ွိအေျခအေနမွာ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘာမလုပ္သင့္ဘူးလဲ။

ျပည္ပမီဒီယာေတြကေတာ့ ေအာ္ေနဦးမွာပဲ။ ဟုတ္တယ္မို႕လား။ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ဖတ္ရင္းေသခ်ာ စဥ္းစား။ ခင္ဗ်ားတို႕ ထမင္းတစ္လုပ္စားရဖို႕အေရး ဘေလာ့ဂ္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂါေတြကို လာျပီး အသံုးမခ်နဲ႕။ လက္႐ွိေတြကလည္း ဘေလာ့ဂ္ကို အသံုးခ်၊ အတုိက္အခံေတြကလည္း ဘေလာ့ဂ္ကို အသံုးခ်နဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္း စစ္ေျမျပင္လံုးလံုးျဖစ္ေနျပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘယ္သူမွ အယံုအၾကည္ခံရလိမ့္မယ္ မထင္နဲ႕။ ဘယ္ဘက္ကိုမွ ေလးစားစရာ မျမင္ေတာ့ဘူး။

လက္႐ွိအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ ေကာင္းသလဲ၊ မေကာင္းဘူးလဲဆိုတာ ေျပာစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ကို ႐ွင္းျပီးသားပါ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာက္တန္းက် မိုက္႐ိုင္းတယ္ဆိုတာ တစ္ကမၻာလံုး သိျပီးသားပါ။ အဲဒါကို ခင္ဗ်ားတို႕ က်ဳပ္တို႕က ပါးပါးနပ္နပ္မ႐ွိပဲ ကေလးအေတြးေတြနဲ႕ လုပ္တဲ့သူကလုပ္၊ ငါတို႕အတြက္ ခြင္၀င္ပဟဲ့ဆိုျပီး ဖြတဲ့သူက ဖြ လုပ္ေနလုိ႕ကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ က်ဳပ္တို႕ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ၊ ျဖစ္သင့္တာလို႕ ထင္တာေတြနဲ႕ အေ၀းၾကီး ေ၀းေနဦးမွာပဲ။

ၾကိဳေျပာထားရရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္သူ႕ဘက္က ဘယ္၀ါ့ဘက္က လာမေျပာနဲ႕။ ဘယ္ဘက္ကမွ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ မွန္တယ္ထင္တဲ့ဘက္ကေနမွာပဲ။ ဘယ္သူ႕ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာမွ ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္းကိုမွ အမွန္ဆံုး၊ အေကာင္းဆံုးလို႕ လက္ခံထားတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ကိုုမ်က္လံုးဘေလာ့ဂ္မွာ ဖတ္ရႈရတာေလးကို မွ်ေ၀ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးေတြးဆဆင္ျခင္ၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာရွိေနတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕အေျခအေန။ သူတို႕ရဲ႕ခံစားမႈ။ သူတို႕ရဲ႕ယံုၾကည့္ခ်က္။ သူတို႕ရဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြကို ဒီပုိ႕စ္ကေလးကေန တဆင့္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ၾကည့္တတ္မယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ။ ကိုမ်က္လံုးရဲ႕ပို႕စ္ဟာ ျပည္တြင္းမွာရွိေနတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႕ ယူဆတဲ့အတြက္ ကူးယူေဖာ္ျပရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုမ်က္လံုးကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ ဒီပို႕စ္ေလးအေၾကာင္းအီးေမးလ္ပို႕လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေရႊဘိုသား


ေတာဆင္ခမည္း


က်ေနာ္တို ့ လူမ်ိဳးေတြမွာ ထံုးစံတစ္ခု႐ွိတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကေလးငယ္ေတြကို က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္ ဆိုၿပီး မိဘမဟုတ္တဲ့ အၾကီးအကဲေတြကေန (အဘိုး၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ) ၿပီး အေဆာင္သေဘာ လက္ဖြဲသေဘာ လက္ေဆာင္ေပးတတ္တယ္။ ခ်ည္ဆြဲၾကိဳးေလး လိုမ်ိဳး၊ တရိစာၦန္ (ေက်းလက္ေတြမွာေတာ့ ၾကက္ေပါက္ကေလး ေပးေလ့ ႐ွိတယ္) ေလးေတြ ေမြးဖို ့ ေပးတဲ့ အေလ့႐ွိတယ္။ တက္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ကလဲ ေ႐ႊနဲ ့လုပ္ထားတဲ့ ဆြဲၾကိဳးကေလး၊ လက္စြပ္ကေလး ေပးေလ့႐ွိတယ္။ အမွန္ေတာ့ ကေလးငယ္ေတြ ကို အသိအမွတ္ ျပဳလက္ေဆာင္ေပးတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ေက်းလက္ထံုးစံ အတိုင္း ခမည္းေပးတဲ့ ေနရာ မွာလဲ ခ်စ္စရာ အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ေလ့႐ွိပါတယ္။ ကပ္စီးလဲနည္း ကိုယ္ေပးတဲ့ ခမည္းဟာ လည္း တန္ဖိုးႀကီးတာျဖစ္ေစ့ခ်င္တဲ့ လူေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ၾကီးၾကီးမားမား ကတိေတြ ေပးတတ္သူေတြ ကို ေတာဆင္ခမည္း ေပးတယ္လို ့ေျပာေလ့ ႐ွိတယ္။ ဆိုလိုတာက ေတာထဲက ဆင္႐ိုင္းကို ခမည္းအေနနဲ ့ေပးလိုက္တယ္။ လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကို ဖမ္းယူေပါ့ ။

ခုလည္း စစ္အုပ္စုက ႐ုပ္တည္ၾကီးနဲ ့ေၾကျငာခ်က္တစ္ခုထုတ္လိုက္ျပန္ပါၿပီ။ အဓိက ကေတာ့ လာမဲ့ ေမလမွာ ဖြဲစည္းပံုေျခခံ ဥပေဒအေပၚ လူထုဆႏၵခံယူပြဲ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းနဲ ့၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ ေ႐ြးေကာင္ပြဲက်င္းပၿပီး အာဏာစြန္ ့မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခုပါပဲ။ ဆိုင္းမဆင့္၊ ဗံုမဆင့္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေၾကျငာခ်က္ေတြ ထုတ္ျပန္သလဲ ဆိုတာကိုခ်ည္းကပ္ၾကည့္တဲ့ အခါ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေကာက္က်စ္မႈေတြ ကိုေတြ ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေလ်ာ့က်ေရး

စစ္အုပ္စုဟာ ႏိုင္ငံတကာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ျပည္တြင္းေရးကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တယ္၊ လက္နက္ကိုင္ ဝင္ေရာက္ဖို ့ၾကိဳးစားေနတယ္ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံတကားအေပၚ ဝါဒျဖန္ ့တိုက္ခိုက္ေန ေပမဲ့ လက္ေတြမွာ ႏိုင္ငံတကာရဲ ့ရပ္တည္မဲ့ ပံုစံကို အတိအက် သေဘာေပါက္ထားၿပီးျဖစ္ ပါတယ္။ စီးပြာေရး က်ဆင္းမႈအေျခအေနအရ ႏိုင္ငံတကာ အေနနဲ ့စစ္ေရးအရ အေရးယူဖို ့ လက္႐ွိအေနအထားမွာ လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ထားပါတယ္။ စီပြားေရးပိတ္စို ့ ျခင္း ၊ ျပည္ဝင္ခြင့္ မျပဳျခင္း စတဲ့ ဖိအားမ်ိဳးသာ လုပ္ကိုင္ဖို ့႐ွိတယ္ ဆိုတာကို သိထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာရဲ ့ရပ္တည္ခ်က္ကလဲ အာဏာလြဲေျပာင္းေရးကိုသာ ေဇာင္းေပးတိုက္တြန္းေနတာ ျဖစ္ၿပီး ၊ တဖက္ကၾကည့္ရင္ ဖြဲစည္းပံုရဲ ့အေရအေသြး ၊ တရားမွ်တျခင္း ႐ွိမ႐ွိ စတဲ့ အခ်က္ေတြ ကို စိတ္ဝင္စာမႈ မ႐ွိဘူးလို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာရဲ ့ေနာက္ထပ္ေတာင္း ဆို ခ်က္တစ္ခုက အခ်ိန္အတိအက် သတ္မွတ္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ေရး ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ RM ကို အခ်ိန္အနား သတ္ေပးလိုက္ တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာဂမ္ဘာရီ ကို ဗီဇာခ်မေပးတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ရပ္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့ တြက္ခ်က္မႈ မလြဲရင္ ဂမ္ဘာရီ ကို ၅ လပိုင္းေက်ာ္သည္ အထိအေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ လွည့္ပတ္အခ်ိန္ ဆြဲေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂမ္ဘာရီ ကို ျပည္ဝင္ခံတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စစ္တင္ဘာမွာ ဖမ္းစည္းထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလံုးကို ႏိုင္ငံေရးပုဒ္မ မဟုတ္တဲ့ တျခား ေပါက္ကရ ပုဒ္မေတြ နဲ ့ စီရင္ခ်က္ခ်ၿပီးခ်ိန္၊ ဖြဲစည္းပံု ကိုျပည္သူလူထုက လက္ခံေၾကာင္း၊ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို လူထုက လက္ခံေၾကာင္း ျပႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္မွ ဂမ္ဘာရီကို ျပည္ဝင္ခြင့္ ေပးမယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။

သင္ပုန္းေခ်ေရး
စစ္အုပ္စု အေနနဲ ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုအေပၚမွာ၊ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေပၚမွာ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ပစ္မႈေတြ အမ်ားၾကီး႐ွိပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို တကယ္ကူေျပာင္းတဲ့ အခါမွာ စစ္အုပ္စုအထက္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ ့ဒီအမႈေတြကို တရားဆိုင္ ရဖို ့႐ွိပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြ ကိုေ႐ွာင္တိမ္းဖို ့ရာက လက္သိပ္ထို အာဏာလြဲေျပာင္း ေရး နည္းလမ္းတစ္ခုထဲသား ႐ွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ RM ကို ကသုတ္ကရက္ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ဖို ့ ႀကိဳးစား တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ စစ္အုပ္စု အေနနဲ ့ လြတ္ေတာ္ရဲ ့ ၂၅% ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါအျပင္ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာင္ပြဲ ရလာဒ္ကို တရားဝင္ ေၾကျငာျခင္း မ႐ွိပဲ ကလိန္ကက်စ္ ဖ်က္သိမ္းလိုတဲ့ ဆႏၵကိုလဲ ေတြ ့ရပါတယ္။ ေမလ ဆႏၵခံယူပြဲ နဲ ့ RM ကို ေ႐ွ ့ ဆက္ဖို ့ အတည္ျပဳလိုက္တာနဲ ့ တၿပိဳင္ထဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ ့ ေတြ ့ ဆံုးေဆြးေႏြးေရး ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေမ်ာကိုလဲ အလိုလို ျပည္ဖံုးကား ခ်ၿပီးသား ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။

၁၉၇၄ ၊ ၁၉၉၀ ေနာက္ ၂၀၁၀
၁၉၇၄ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကေန ျမန္မာဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အသြင္နဲ ့မဲ တစ္ပံုး ထဲသား ႐ွိတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ ့က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း ကေန ပါတီေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးေနဝင္း ထံအာဏာလႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ဗုိလ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ ့မ်က္လွည့္ျပပြဲကို က်ေနာ္တို ့ ၂၆ ႏွစ္တိတိၾကည့္ခဲ့ရ ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ေစာေမာင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာလဲ ၁၉၉၀ မွာ မဆလ ကေန အသြင္ေျပာင္းယူ ထားတဲ့ တစည ပါတီအားကိုးနဲ ့ ၁၉၉၀မွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ ့မွာ NLD ပါတီကို အျပတ္အသတ္႐ံႈးနိမ့္သြားတဲ့ အတြက္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး လြတ္ေတာ္ေခၚယူေရးကို ႐ူးခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီမ်က္လွည့္ပြဲ ဟာလဲ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါၾကာခဲ့ပါတယ္။ အခုတခါ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၀ မွာ က်င္းပေပးမယ္ ဆိုတဲ့ ကတိကို္ ခ်ျပလိုက္ျပန္ပါၿပီ။

ဗိုလ္ေနဝင္း လိုလဲ ဗိုလ္ဦး မ်က္လွည့္ျပ လို ့ မရ။ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလိုလဲ ပါတီတစ္ခုကို အားကိုးလို ့မရ ဆိုတာသေဘာေပါက္တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ ႀကံ ့ဖြတ္ ကိုပြဲထုတ္ မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။ တစ္ေလွ်ာက္လံုး NGO ပါလို ့႐ုပ္ျပထားတဲ့ ၄င္းတို ့ရဲ ့လက္ကိုင္တုတ္ အဖြဲ အစည္းကို ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ ့အသြင္ေျပာင္းၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို ့ႀကိဳးစားပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အေတြ ့အႀကံဳအရ အျခားအတိုက္အခံ အဖြဲ အစည္းေတြ ကို လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးခြင့္ ၊ မဲဆြယ္ခြင့္ေပးမယ္မထင္ပါဘူး။ တကယ္ေ႐ြး ေကာက္ပြဲ က်င္းပဖို ့ အခ်ိန္ကပ္လာခါမွ နာမည္ေကာင္းယူၿပီး အထိန္းသိမ္းခံမ်ားကို ျပန္လြတ္ ေပးပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို ့ ဒီလိုေကာက္က်စ္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာ္လႊားၿပီး အတိုက္အခံေတြ အာဏာရခဲ့တယ္ ဆိုရင္လဲ စစ္အုပ္စုဟာ ၄င္းတို ့လမ္းေၾကာင္းကို ၁၉၉၀ ကေန ျပန္စပါလိမ့္ ဦးမယ္။ ေနာက္တခ်က္က ၁၉၉၀ တုန္းက စစ္အုပ္စုဟာ ၄င္းတို ့ရဲ ့ေဒါက္တိုင္ေတြကို ဒီေန ့ အခ်ိန္ေလာက္ထိ မေမြးျမဴႏိုင္ေသးပါဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စစ္အုပ္စုမွာ ေဒါက္တိုင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား႐ွိေနယံုသာ မက စစ္အုပ္စု ပိုင္ လြတ္ေတာ္ေနရာ ၂၅% ႏႈန္းနဲ ့ ေပါင္းဖို ့ ႀကံဖြတ္ အတြက္ေနရာ ၃၀% ႏႈန္းေလာက္ကို ယုတ္မာမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးသံုး ၿပီးဖန္တီး ႏိုင္ဖို ့၁၉၉၀ ကေလာက္ မခဲရင္းေတာ့ပါဘူး ။ ဒါဟာ လူထုေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမာက္မႈ အမည္ခံထားတဲ့ စစ္အုပ္စုလက္ေအာက္မွာ ဆက္ ေနရဦးမယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ မ်က္လွည့္ပြဲ အတြက္ ဗံုကေလး နဲ ့ လင္ကြင္းေလး တီးကာ တီးကာ အခ်က္ေပးေနၿပီဆိုတာ အားလံုး သတိ႐ိွဖို ့လိုပါတယ္။

ဆႏၵလုယူပြဲ
စစ္အုပ္စုဟာ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပေပးမယ္လို ့တရားဝင္ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူလူ ထုအေန နဲ ့ ဆႏၵခံယူပြဲ မွာ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံကို အတည္ျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ ့ အတည္ျပဳမႈကို ရ႐ွိၿပီးမွသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဆက္လက္က်င္းပဖို ့စီစဥ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ ထပ္ေၾကျငာခ်က္တစ္ေဆာင္ အရ ၂၀၁၀ မွာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္ပမွာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေၾကျငာလိုက္တဲ့ အတြက္ ျပည္သူလူထုဟာ ဖြဲစည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို သေဘာတူ ကိုတူရမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ေစပါတယ္။ ဆႏၵခံယူပြဲ ဆိုတာထက္ ဆႏၵလု ယူပြဲသာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ ့အတိုက္အခံေတြက ဆႏၵခံယူပြဲ အေျဖကိုေစာင့္ၾကည့္ဖို ့လိုတဲ့ ဆိုတဲ့ သေဘာထား႐ွိတာကို ၾကားရပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ၂၀၁၀ မွာေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပး မယ္ဆို တဲ့ ေၾကျငာခ်က္မွာ ေမလ ဆႏၵခံယူပြဲရဲ ့ အေျဖဟာ တစ္ခါထဲ ပါၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့ အေနနဲ ့ ဆႏၵခံယူပြဲ တစ္ခုအေနနဲ ့ မျမင္ပဲ ဆႏၵလုယူပြဲ တစ္ခု အေနနဲ ့ အျမင္႐ွင္းေနဖို ့ လိုပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး သမားေတြ နဲ ့ ျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးဟာ စစ္အုပ္စုရဲ ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ထိုးတင္လာတဲ့ RM ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းဆန္ဖို ့ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့အားလံုး ေနာက္တစ္ခါ လိမ္လည္ တာ ကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရဦးမွာျဖစ္တယ္။

အားစမ္းပြဲ

စစ္အုပ္စုဟာ ေမလဆိုတဲ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုကန္ ့သတ္ၿပီး တိုက္ပြဲေခၚယူလိုက္တာ လဲျဖစ္တယ္။ ျပည္သူဟာ ေမလမတိုင္ခင္ RMကို ျပတ္သားတဲ့ ျငင္းဆန္မႈေတြ လုပ္မလာႏိုင္ ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့လဲတြက္ခ်က္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ေမ လကို ေ႐ြးခ်ယ္လဲလို ့တြက္ခ်က္ၾကည့္ တဲ့ အခါ ေမလဟာ သၾကၤန္ၿပီးကာစ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ လူငယ္အမ်ားစုဟာ သၾကၤန္ကို စျမံဳျပန္ရင္ ၊ သၾကၤန္လက္ပမ္းၾကမႈေတြကို ကုစားရင္း၊ သၾကၤန္ျပႆနာေတြ ကိုေျဖ႐ွင္းရင္း ပံုမွန္ျဖတ္သန္း ေနၾကျဖစ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္ရဲ ့ေနရာတိုင္းမွာ အပူလြန္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္တယ္။ သဘာဝ အေျခအေနကိုက လူထုတိုက္ပြဲကို တားျမစ္ထားတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး႐ွိေနတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတကယ္လုပ္တာ မလုပ္တာထက္၊ တရားမွ်တမႈ ႐ွိတာမ႐ွိတာထက္ ဖြဲစည္းပံုကို လူထုက သေဘာတူထားတယ္ ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ကတိတရားဝင္ေပးထားတယ္ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာ အေနနဲ ့ အခုေလာက္ဖိအားေပးမယ္ မဟုတ္ဘူးလို ့လဲ တြက္ခ်က္မႈေတြ ႐ွိ ႏိုင္တယ္။ လူထုသေဘာတူညီမႈ ရထားပါတယ္ ဆိုတဲ့ RM ကိုႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြ အေနနဲ ့ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို ့ အခက္အခဲ ႐ွိႏိုင္တယ္။

မွတ္ေက်ာက္
စစ္အုပ္စု ဟာ ကတိေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တာနဲ ့အတူ ၄င္းကတိကို ေဖာက္ဖ်က္ဖို ့ျပင္ဆင္ ထား တယ္ဆိုတာကို ႏွစ္ ၂၀ အေတြ ့အႀကံဳအရအားလံုးသိ႐ွိထားၿပီးျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စု အေန နဲ ့ ၄င္းတို ့ရဲ ့ ကတိစကား ကိုေလးနက္ေစဖို ့ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားအားလံုး ကို ခြ်င္းခ်က္မ႐ွိ လြတ္ေပးဖို ့လိုပါတယ္။ အတိုက္အခံ ေတြရဲ ့RM ေပၚသေဘာထားကို ျပည္သူလူထု ထံလြတ္လြတ္လပ္လပ္တင္ျပခြင့္ေပးဖို ့လိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၈ ေမလ ကေန ၂၀၁၀ အထိ ႏွစ္ႏွစ္တာ ကာလကို ပါတီအသီးသီးရဲ ့စည္း႐ံုးေရးကာလ အျဖစ္အသံုးခ်ခြင့္ ေပးဖို ့လဲ လိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၁၉၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ ့ သေဘာထားနဲ ့ ဘာေၾကာင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အသစ္က်င္းပရတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပည္သူလူထု နဲ ့ ႏိုင္ငံတကာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားဖို ့လိုပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ ့လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲ နဲ ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ကို အထက္ပါစံေတြ နဲ ့ အႀကိဳမွတ္ေက်ာက္တင္ၾကည့္ဖို ့လိုပါလိမ့္ မယ္။ ဒီမွတ္ေက်ာက္ေတြ မွ အတင္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ RM ကို တညီတညြတ္ထဲ ဆန္ ့ က်င္ဖို ့ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါ တယ္။

စစ္အုပ္စုကေတာ့ အာဏာလက္မလြတ္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ၊ တြက္ခ်က္မႈေတြ အျပည့္အသိပ္နဲ ့ ေတာဆင္တစ္ေကာင္ ခမည္းေပးလိုက္ၿပန္ပါၿပီ။ ဆင္တစ္ေကာင္ပိုင္ ရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ရဲ ့ ႐ိုးသားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္မႈမ်ိဳး နဲ ့ေက်နပ္ ၾကမလား။ ဒါမွမဟုတ္လိမ္လည္ ယုတ္မာမႈ တစ္ခုအျဖစ္ အမွန္တိုင္းျမင္ၿပီး စစ္အုပ္စုရဲ ့ စိန္ေခၚသံကို လက္ခံ တံု ့ျပန္ၾကမလားဆိုတဲ့ အေမးကို က်ေနာ္တို ့ အားလံုး ခ်က္ခ်င္း အေျဖေပးဖို ့ လုိေနပါၿပီ။

မိုးထက္ေန

ေနဘုန္းလတ္သို႔ ….



ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမေတြအၾကား ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ စေနာက္ၾကရင္း "ၿမိဳ႕စားႀကီးေနဘုန္းလတ္" လို႔ နာမည္တြင္ခဲ့တဲ့သူ။ မႏွစ္က ဒီလုိေန႔မွာပဲ "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္" ဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္ အသက္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ ေတာ့ တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္သြားျပီေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ သူ ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ပထမဆံုးတင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္နာမည္ကလည္း "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္" တဲ့။
လက္ေတြ႔ဘဝမွာ သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့ အမည္နာမေတြအတြက္ သူ ့ဘေလာ့ဂ္ဟာ သစၥာရိွတဲ့ လူယံု၊ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္နက္၊ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေညာင္သစ္ပင္လို အသံုးေတာ္ခံခဲ့တယ္။ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္အတြင္းမွာ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္က စာေကာင္းစာသန္႔ ၁၂၂ ပုဒ္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ျပီးၿပီ။ ဒီစာေတြေၾကာင့္ ဖတ္သူေတြအတြက္ သုတပန္းေတြ လန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ရသလမ္းေတြ ဆန္းလာခဲ့တယ္ ၊ ပညာမီးေတြ လင္းပလာခဲ့တယ္ ။ သူကေတာ့ သတိထားမိခ်င္မွ ထားမိလိမ့္မယ္။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အတြက္ ပထမဆံုးဆိုတဲ့ စကားလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူနဲ႔ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ျမိဳ႕ေတာ္လည္း ရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့တယ္္။ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ေတြကို ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္မယ့္စာအုပ္အတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြနဲ႔ သူ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ စာအုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းကိုု မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ခဲ့သူဟာလည္း သူ တစ္ဦးတည္း ရိွခဲ့တယ္။ ေနာက္ျပီး ရန္ကုန္မွာ ပထမဆံုးက်င္းပခဲ့တဲ့ Blog Day Seminar အတြက္လည္း သူ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ MRTV4 နဲ႔ အျခားေသာ မီဒီယာေတြအၾကားမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလာက အေၾကာင္းကို သူခ်ျပရဲခဲ့တယ္။ ေဝဖန္မႈေတြကို လက္ခံခဲ့တယ္။ ေမးခြန္းေတြကို အျပံဳးနဲ႔ ေျဖၾကားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါရပ္၀န္းမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္းတစ္ခုရိွတာက ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ အထူးေရးသားတဲ့ ပို႔စ္ေတြ တင္တတ္္ၾကတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္၊ Comment ေတြ ခ်ီးျမွင့္ၾကတယ္။
ဒီေန႔ သူ ့ရင္နဲ႔ တည္ထားတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး တစ္ႏွစ္ျပည့္တယ္။ ခုလိုအခ်ိန္မွာ သူသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးသားခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ သူ႕ဘေလာ့ဂ္အတြက္ အထိမ္းအမွတ္ပို႔စ္တင္မယ့္ အစီအစဥ္ရိွမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ … ဘယ္မွာလဲ ။ သူေရးမယ့္ ပို႔စ္မွာ Comment ေရးဖို႔ ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔ရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ " ျမိဳ႕စားၾကီး " လို႔ စေနာက္ၾကဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္ … ဇန္နဝါရီ ၂၉ ကတည္းက ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့ရတဲ့ သူ ့ျမိဳ႕ေတာ္မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔ ဖုံးလႊမ္းေနေစခ်င္တာ … ရယ္သံေတြနဲ႔ စည္ညံေနေစခ်င္တာ … ဒါေတြအတြက္ အားလံုးက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ ..။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ခ်စ္ၾကည္ေစခ်င္တဲ့ သူ႕အတြက္၊ လူငယ္ေတြကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ သူ ႔အတြက္၊ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ သူ ့အတြက္ ေဘးဒုကၡဆိုတာ ျမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ က်ေရာက္မလာေစဖို႔ ဘေလာဂါ့ရပ္၀န္းမွ ညီအကိုေမာင္နွမအားလံုးက ဒီအမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။




ရမ္ဘို ကို ရမ္ဘိုလို ေနပါေစ



ေခတ္ေပၚေရာဂါလို ့ေျပာရမလား ။ က်ေနာ္တို ့ ဆရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရမ္ဘို ဓါတ္႐ွင္ ကား အေၾကာင္း ေရးၾကတယ္။ က်ေနာ္ ကေတာ့ အစ ကတည္းက ေရးဖို ့အစီအစဥ္လဲ မ႐ွိဘူး၊ သေဘာထား ေပးဖို ့လဲ စိတ္မပါဘူး။ ရမ္ဘို ဓါတ္႐ွင္ကေန က်ေနာ္တို ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ ဘာရႏိုင္မလဲ ဆိုတာပါေတာ့ မဝံ့မရဲ ေတြၾကည့္မိတာေတာ့ ႐ွိတာေပါ့ေလ။ ခုေတာ့ အေျခအေန တစ္ခု အရ က်ေနာ္ မေရးလို ့တရားဝင္ သေဘာထားမေပးလို ့ မရေတာ့လို ့ က်ေနာ္လဲ ေခတ္ထဲ ခုန္ခ်လိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္ သိသေလာက္ေတာ့ ဂ်ိမ္းစဘြန္းဓါတ္႐ွင္ေတြ၊ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ ေတြ ဆိုတာကလဲ မင္းသားခံရ၊ ျပန္ခ်၊ ဇတ္သိမ္းေတာ့ လူဆိုးေတြ အကုန္ေသ ဆိုတဲ့ ပက္တန္(pattern) ေတြ ပဲ ဇာတ္ကြက္ဇာတ္ေၾကာင္း နဲ ့ေနရာသာေျပာင္း သြားတာ႐ွိတာကို။ ဒါေပမဲ့ စတုတၳေျမာက္ ရမ္ဘိုဇာတ္လမ္းတြဲ ကေတာ့ က်ေနာ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းပါတယ္ ဆိုေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပဴးျပဲၾကည့္လိုက္ မိပါတယ္။ သိတ္ေတာ့လဲ မထူးပါဘူး။ ရမ္ဘို ့ပါစပ္က “ေလးစားပါတယ္” ဆိုတဲ့ ျမန္မာသံထြက္တာက လြဲလို ့ ေပါ့ေလ။

အဲဒီေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြ က ရမ္ဘိုကို ခ်ီးက်ဴးက်၊ ႐ံႈခ်က် ဆိုတဲ့ အကြဲအလြဲအသံ ေတြ တသီၾကီထြက္လာတာ ကို ေတြ ့ရတယ္။ ဒါကလဲ လူတိုင္း ကိုယ္ခံစားခ်က္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ခြင့္အရေရးၾကတာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္လဲ အံ့ၾသတယ္။ ဘာလို ့ ရမ္ဘိုကိုရမ္ဘိုလို မျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးလဲေတြးမိတယ္။

တခ်ိဳ ့က လူေတြက ရမ္ဘိုေၾကာင့္ ဗမာစစ္တပ္ရဲ ့ဆိုးဝါးရက္စက္မႈ ကို ကမၻာက သိမယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြရဲ ့စိတ္ထဲ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ ့ဆိုးဝါးမႈ ေတြ ကို ရမ္ဘိုက သယ္ေဆာင္လာေပးမယ္လို ့ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ေရးတယ္။တခ်ိဳ ့ က ရမ္ဘိုဟာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ေသြးထြက္သံယိုေတြ တသီႀကီးနဲ ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ ပံုရိပ္ကို ပိုက်ေစတယ္ ဆိုတာ မ်ိဳးေတြးတယ္ ေရးတယ္။အဲဒီ ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးပညာ႐ွင္ေတြ၊ အႏုပညာသမားေတြ ပါတယ္။

ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ေတြ ဟာ အေပ်ာ္ၾကည့္ သက္သက္လို ့ က်ေနာ္က ျမင္ေနေတာ့ ႏွစ္ဘက္လံုး ကုိ က်ေနာ့ အေနနဲ ့အကြ်င္းမဲ့ မေထာက္ခံႏိုင္ဘူး။ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ အေပၚမွာ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ တာ စင္ကာပူ OBP အဖြဲ ့ရဲ ့လုပ္႐ွားမႈမ်ိဳး ကလြဲလို ့ဘာမွ မေမ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ အေၾကာင္းျပျပီး လူအင္အားျပတဲ့ လႈပ္႐ွားမႈမ်ိဳးေပါ့။ ျပည္တြင္းမွာ ဆိုလဲ ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူေတြ ရဲ ့ မဂၤလာေဆာင္ေတြ ၊ အလႈေတြမွာ ပဲ ဒီလို ႐ွာၾကံၿပီး အင္အာျပေနရတာ ႏွစ္ေပါင္းမွ မနည္းေတာ့ ပဲ။

ဒီထက္ပို ၿပီးက်ေနာ္ အေန နဲ ့ေတာ့ ဘာမွလဲ မေမွ်ာ္လင့္ဘူး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို ့လဲ မယံု ၾကည္ဘူး။ ရမ္ဘို ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ကမၻာက သိမယ္လို ့ေျမာ္လင့္ရေအာင္ လဲ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ ဟာ ဘယ္ေတာ့ မွ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ ့တခမ္းတနား ႐ိုက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ သူ ့ရန္သူ ျဖစ္မဲ့ လူေတြ ရဲ ့ရက္စက္မႈသက္သက္ကို ပဲ ႐ိုက္ျပတာမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ ဒါမွ မင္းသားဂုဏ္ တက္မွာ ကို။ ေနာက္ တစ္ခုက တကယ္စိတ္ဝင္စား တဲ့ ကမၻာလူထု အေနနဲ ့ ျမန္မာစစ္တပ္ ရဲ ့စိုးဝါးမႈ အေၾကာင္းကို ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ ၾကည့္မွ မဟုတ္ပါဘူး စက္တင္ဘာ ကာလ မွာတုန္းက BBC,CNN စတဲ့ ကမၻာ့ သတင္း ႒ာနႀကီးေတြ က သတင္းေတြကို နားေထာင္႐ံုနဲ ့ သိမွာပါ။ က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ လဲ ရမ္ဘို႐ံုတင္ေနတာပဲ။ က်ေနာ့ ႐ံုးကလူေတြ စက္တင္ဘာ တုန္းက ေမးတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ခုထိအေမး မခံရေသးဘူး။ သူတို ့ အေနနဲ ့ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ ဆိုတာ အေပ်ာ္ၾကည့္သက္သက္ ကို။ ဂ်ိမ္းစဘြန္း တို ့ရမ္ဘိုတို ့ဆိုတာ စျမံဳ ့ျပန္ ရေလာက္ေအာင္ တန္းမွ မ႐ွိပဲ။

ရမ္ဘိုကို မေထာက္ခံလို ့ေတာ့ ျပႆနာေတြ မတက္ၾကပါနဲ ့။ တံဆိပ္ေတြ မကပ္ၾကပါနဲ ့။ က်ေနာ္တို ့ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးနဲ ့ ရမ္ဘိုနဲ ့ လဲဘာလိုမွ မပတ္သက္ပါဘူး။ ရမ္ဘိုဓါတ္႐ွင္ရဲ ့ ဗမာျပည္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တျခားတိုင္းျပည္တစ္ခုခု ျဖစ္ခဲ့ရင္ လဲ က်ေနာ္က ေတာ့ ဒီတိုင္းပဲ႐ွိ လိမ့္မယ္။

ရမ္ဘိုအေပၚမွာ တကယ္ အသံုးခ်သြားႏိုင္တာ၊ အမွန္အတိုင္း ခ်ဥ္းကပ္သြားႏိုင္တာ က်ေနာ္ ခုထိသိသေလာက္ ေတာ့ စင္ကာပူက လူစုပဲ ႐ွိေသးတယ္လို ့ ျမင္ပါတယ္။ စုေပါင္း႐ုပ္႐ွင္ ၾကည့္ တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ဦးေဆာင္သြားတဲ့ OBP နဲ ့ စင္ကာပူ က ရဲေဘာ္ေတြ ကို ဒီေနရာက အေလးျပဳလိုက္ပါတယ္။

ရမ္ဘိုကို ေတာက္ခံသူ မေထာက္ခံသူေတြ ၾကားက ျပႆနာဆိုတာလဲ အဓိက အေၾကာင္း အရင္း ကေတာ့ ရမ္ဘုိကို ရမ္ဘိုထက္ပို ၿပီးေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ျပႆနာက စတာပါ။ ဦးရမ္ဘိုၾကီး ေၾကာင့္ ကမၻာက ျမန္မာကို ပို သိမယ္လို ့ က်ေနာ္ေတာ့ မယံုၾကည္သလို၊ ဒီဓါတ္႐ွင္ကို ၾကည့္ ၿပီး က်ေနာ္တို ့ တိုင္းျပည္ကို မေကာင္းလဲ ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလို ့လဲ ဆိုေတာ့ သူတို ့ ဟာ ရမ္ဘိုကို ရမ္ဘိုလို ပဲ ၾကည့္မွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့အားလံုးလဲ ရမ္ဘို ကို ရမ္ဘို လိုပဲ ေပးေနလိုက္ ရေအာင္။

မိုးထက္ေန


ကိုမ်ိဳးျမန္မာ သို ့ ျပန္ၾကားျခင္း

က်ေနာ့ ေဆာင္းပါးနဲ ့ပတ္သတ္ၿပီး ကိုမ်ိဳးျမန္မာ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းတခ်ိဳ ့ကို က်ေနာ္ တာဝန္ယူ ျပန္ၾကားသင့္တယ္ လို ့ထင္တဲ့ေမးခြန္း ေတြ ကို ေျဖလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အေနနဲ ့ဒီမိုကေရစီ သမားအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳေျပာ ႏိုင္တဲ့ အေနအထား မ႐ွိဘူး ဆိုတာေတာ့ ႀကိဳေျပာ ထားခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ့ ကိုယ္ပိုင္ မျမင္နဲ ့ ယံုၾကည့္ခ်က္ကိုေတာ အျပည့္အဝအာမခံ ေျဖၾကားပါ့မယ္။

၁) ဒီမုိကေရစီသမားမ်ားသည္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ မလႈပ္ရွားျခင္းကုိ ျငဴစူကာ အမွန္တကယ္တြင္ သင့္ေဆာင္းပါးတြင္ ဆုိခဲ့သကဲ့သုိ႔ ရမ္ဘုိႀကီးေတြမုိးေပၚကက်လာကာ ျမန္မာႏိုင္ငံအား က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္သိမ္းပုိက္ဖုိ႔ကုိ ေမွ်ာ္ခဲ့ပါသလား။

က်ေနာ္ ဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ ့ မလႈပ္႐ွားျခင္းအေပၚ မည္သို ့မွ်မျငဴစူပါ။ ရမ္ဘိုႀကီးလဲ မလိုခ်င္ပါ။ လက္နက္ကိုင္ သိမ္ပိုက္မႈမ်ိဳးသာ မက လက္နက္မဲ့ စီးပြားေရး အရ အေတြးေခၚ အရ ထိန္းခ်ဳပ္လြမ္းမိုးမႈကို လဲ မခံႏိုင္ပါ။ ဒါတင္မက လက္႐ွိတ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ အာစီယံ ႏိုင္ငံမ်ား ရဲ ့ က်ေနာ္ တို ့ တိုင္းျပည္အေပၚ သေဘာထားကို လဲ လက္မခံႏိုင္ပါ။ တကယ္လို ့ အေမရိကန္ နဲ ့ ႏိုင္ငံတကာ တပ္ေတြစစ္အုပ္စု ကို ေမာင္းခ်ေပးဖို ့ အိရတ္ကို ဝင္သလိုဝင္လာ မယ္ (ျဖစ္လာမယ္လို ့ လံုးဝ မယံုၾကည္ပါ၊ လံုးဝ မေမ်ာ္လင့္ပါ) ဆိုရင္လဲ ေမာင္းထုတ္ေပးတဲ့ အတြက္ေက်းဇူးတင္မယ္။ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ ပါလာမယ္ ။ မိတ္ေဆြအဆင့္ထက္ ေက်ာ္လာၿပီး လက္႐ွိ တ႐ုတ္လို ၊ အာစီယံလို အေပါက္မ်ိဳး ျဖစ္လာၿပီး ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီအုပ္စုေတြ ကို က်ေနာ္ ေတာ့ တိုက္မယ္။ က်ေနာ္ တိုက္လို ့ရတဲ့ေနရာက တိုက္မယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္နဲ ့ ထိေတြ ဖူး တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး သမား (ႏိုင္ငံေရး သမား မဟုတ္ပါ) အမ်ားစုရဲ ့ အျမင္ျဖစ္ တယ္။ ျပည္ပအားကိုး ဘာျဖစ္တို ့၊ အေနာက္ေမွ်ာ္ တို ့ဆိုတာ စစ္အုပ္စု ရဲ ့၄င္းတို ့နဲ ့ တ႐ုတ္ ဆက္ဆံေရး၊ ႐ု႐ွားဆက္ဆံေရး၊ အိႏၵိယဆက္ဆံေရး နဲ ့ အာစီယံဆက္ဆံေရး စတဲ့ ျဖစ္စဥ္းေတြ ေပၚကေန ျမင္ၿပီး ဆြဲယူထားတဲ့ ေကာက္ခ်က္လို ့ပဲ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္တယ္။ စစ္အုပ္စု ရဲ ့ငါတို ့ေတာင္ အားကိုး႐ွာ တာ သူတို ့လဲ အားကိုး႐ွာ မွာပဲဆိုတဲ့ တန္းၫိွ ေကာက္ခ်က္ ျဖစ္တယ္။


၂) ျပည္သူအေနျဖင့္ ကိုယ္အေလာင္း စင္ကို ျပင္ကာတုိက္ပြဲ၀င္သင့္ၿပီဟု သင္ယူဆသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။ အခ်ိန္ဆြဲကာ Road Map ကုိအသက္သြင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ နအဖအား မိမိအသက္စြန္႔ အခ်ိန္မီတားဆီးရမည္အထိ အေရးႀကီးသည္ဟုဆုိရန္၊ ျပည္သူအား အဆုိးဆံုးထိ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့ဟုဆုိရန္အထိပင္ လုိအပ္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည့္ ဦးတည္ခ်က္သည္ အဘယ္အရာပါနည္း။


က်ေနာ့ ေရးတဲ့ ထဲမွာပါၿပီးပါၿပီ။ စစ္အုပ္စုရဲ ့စက္တင္ဘာလူထုလႈပ္႐ွားမႈ အေပၚကိုင္တြယ္ သြားတဲ့ ပံုစံုကို ၾကည့္ရင္ ျပည္သူနဲ ့ အစိုးရၾကားက ျပႆနာလို ကိုင္တြယ္တာ မဟုတ္ပဲနဲ ့ ရန္သူနဲ ့ စစ္တပ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားအေပၚမွာ စစ္ေရးအရ ကိုင္တြယ္သြား တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ က်ေနာ္ အေလာင္းျပင္ဖို ့ တိုက္တြန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခ်ာေခ်ာေမြ ့ေမြ ့ အသြင္ကူးေျပာင္းဖို ့ က်ေနာ္တို ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ေစာင့္ခဲ့တာပဲ။ ္ RM နဲ ့ ပတ္သက္လို ့ အသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္တယ္။ အေလးထားေစ့ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ဦးဝင္းတင္ က အစ မေန ့ တစ္ေန ့ကမွ ဖမ္းသြားတဲ့ ကိုသီဟန္ နဲ ့ကိုထိန္ဝင္း ( ဒီခ်ဳပ္တာဝန္ခံ) အထိ အရင္ လြတ္ေပးလိုက္ဖို ့လိုပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုး အျပင္မွာ မထားႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေညာင္ႏွစ္ပင္မွာ အတိုက္အခံေတြ အားလံုးကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားရင္း အလုပ္ျဖစ္မဲ့ အခ်က္တစ္ခုခုလုပ္ခိုင္း ဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ အဆိုးဆံုးထိ ျပင္ဆင္ဖို ့ ကိစၥကေတာ့ က်ေနာ့ စကား မဟုတ္တဲ့ အတြက္ က်ေနာ္ ေျဖဖို ့မျဖစ္ႏိုင္လို ့ မေျဖေတာ့ပါဘူး။

ဒီမုိကေရစီဆုိလွ်င္ နအဖသည္ Road Map ျဖင့္ ဒီမုိကေရစီသုိ႔သြားမည္ဟု ဆုိထားၿပီးျဖစ္၏။ ဤေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ မရွင္းလင္းသည္မွာ သင္တုိ႔တားဆီးခ်င္သည္မွာ
- ထုိRoad Map ျဖင့္ ေပၚေပါက္လာမည့္ ဒီမုိကေရစီေလာ၊ သို႔မဟုတ္

ဒီအခ်က္နဲ ့ပတ္သက္ရင္ RM ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ေပၚေပါက္လာမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ အေပၚမွာ ကို သေဘာတရား အရေရာ လက္ေတြ ့အရေရာ မယံုၾကည္ပါ။ လြတ္လပ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ျပည့္ဝ ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ေပၚေပါက္ဖို ့ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ မႈေတြနဲ ့ သြားေနတယ္လို ့ ျမင္ပါတယ္။

- မေရာက္ေအာင္ နအဖမွ အခ်ိန္ဆြဲသြားေနမည္ကုိ စုိးရိမ္သည္ေလာ၊ သုိ႔မဟုတ္

အခ်ိန္ဆြဲမဆြဲ ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္ေျဖဖို ့လိုမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။

- ေဒၚစုၾကည္ပါကုိပါရမည့္ ဒီမိုကေရစီေလာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ ့ NLD ကို ဝိုင္းရန္ေနျခင္း ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ မေရာက္ဘူးထင္တယ္။ ဘံုရန္သူျဖစ္တဲ့ စစ္အုပ္စု ကို လက္တြဲတိုက္ ပြဲ ဝင္ေနၾကခ်င္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ နအဖ ဆန္ ့က်င္တဲ့ ေနရာမွာ သက္တန္း အရင့္ ဆံုး BCP ကေန သက္တန္းအႏုဆံုး ျဖစ္တဲ့ GW အဖြဲ ့ေတြ အထိ အားလံုး လက္တြဲ သြားမွာ ျဖစ္တယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဒီမိုကေရစီ ရလို ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ ့ NLD အဖြဲ ဟာ ျပည္သူေပၚမွာ၊ ႏိုင္ငံေပၚမွာ မေကာင္းေသာ အမွားအယြင္း မ်ား က်ဴးလြန္လာခဲ့ရင္လဲ က်ေနာ္ အပါအဝင္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး က ခုလို ပဲ ဆႏၵျပဆန္ ့က်င္ ၾကဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေတာ့ NLD ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ က်ေနာ့ အေနနဲ ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ က်ေနာ္ အေသအခ်ာေျပာ ႏိုင္တာ စစ္အုပ္စု မေကာင္းဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲလို ဆႏၵျပ ဆရာ အျဖစ္မ်ိဳး နဲ ့ ၾကံဳလာခဲ့ရင္လဲ လူၾကားသူၾကား မွာ ဖုန္းေတာ္ၾကီးေတြ ကို တုတ္နဲ ့ ရိုက္မယ္ မဟုတ္ဘူး ၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ ကို လူဆိုးစခန္းလို ဝင္စီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ လူေတြ ကိုလဲ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာ၊ စာေရးတာေလာက္နဲ ့ ႏွစ္႐ွည္ေထာင္ခ်မွာ မဟုတ္ဘူးလို ့ေတာ့ ယံုတယ္။ ဒီမိုကေရစီ လို ခ်င္သူတိုင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ခ်ည္းပဲ။ အဖြဲ ့အစည္းစြဲ နဲ ့ လုပ္ေနတာပဲ ဆိုတာ စစ္အုပ္စု ရဲ ့ ဝါဒျဖန္ ့ခ်ီမႈ သက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားစု က ေတာ္လွန္ေရး စိတ္နဲ ့လုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

- တပ္မေတာ္၏ 25 % ေၾကာင့္ေလာ

ဟုတ္ပါတယ္ လို ့႐ွင္း႐ွင္းေျဖရပါလိမ့္မယ္။ တုိင္းျပည္ေပၚ တကယ္ေစတနာထားရင္ အရပ္သား အစိုးရေအာက္ မွာ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရး ကို ပဲ ေစာက္ခ်လုပ္ေပါ့။ လြတ္ေတာ္ ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အတြက္ပါ။ ဘယ္ယူနီေဖာင္းဝတ္နဲ ့မွ (ေလလာသူအေနနဲ ့ လည္းေကာင္း လြတ္ေတာ္က လို အပ္လို ့ ဆင့္ေခၚတဲ့ အခါမ်ိဳး မွာလည္းေကာင္း ) မဆိုင္ပါဘူး။ စစ္ဝတ္စံု ဝတ္ လြတ္ေတာ္ အမတ္ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္ကသာ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ ခံညံ့ညံ့ေကာက္ ခ်က္ကိုလဲ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ တဖက္ကလဲ စစ္အုပ္စုလက္ထက္မွာသာ အရပ္သား အစိုးရျဖစ္လာ ႏိုင္ဖုိ ့ကို အေၾကာက္ကန္ ျငင္းဆန္ေနတာပါ။ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ ေရာက္ရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ ဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ ့ အေဆာင္အေယာင္ တစ္ခု ၊ အင္အားတစ္ခု အေနနဲ ့ ဆက္လက္တည္႐ွိေနဦးမွာပါ။ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊပါေသာ တပ္မေတာ္၊ ဗိုလ္ေ႐ႊမန္း ပါေသာတပ္မေတာ္ ကို ဆိုလိုတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူူးေပါ့ေလ။

- ထုိ Road Map ျဖင့္ ဒီမုိကေရစီရခဲ့ပါလွ်င္ အမွန္တကယ္ထိခုိက္မည္မွာ ႏုိင္ငံေလာ၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုေလာ။

RM ျဖင့္ ျဖင့္ ဒီမုိကေရစီရခဲ့ပါလွ်င္ အမွန္တကယ္ထိခုိက္မည္မွာ ႏုိင္ငံေလာ၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုေလာ ဆိုတဲ့ အေမးကို ေျဖပါမယ္။ က်ေနာ္တို ့ အနာဂတ္တစ္ခုလံုး ထိခိုက္ပါ လိမ့္မယ္။ တပ္မေတာ္ က တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္တဲ့ အလုပ္လုပ္၊ အစိုးရအဖြဲ ့ ကျပည္သူေတြ အတြက္အလုပ္လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုပဲလို ခ်င္ပါတယ္။

ယခုသင္၏တုိက္တြန္းခ်က္သည္ သာမညမဟုတ္ေခ်။ ျပည္သူသည္ ထုိဆုိေသာအရာ အတြက္အသက္စြန္႔ရမည္ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ထုိဆုိေသာ အရာသည္ အဘယ္အရာျဖစ္သနည္း။ ရွင္းလင္းစြာသိရန္လုိအပ္ပါသည္။

ႏိုင္ငံတကာ ကလဲ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို ့တာထက္၊ျပင္းထန္စြာ ႐ံႈခ်တယ္ဆိုတာထက္ ဘာမွ ပိုလုပ္ေပးမယ္ မဟုတ္ဘူး၊ စစ္အုပ္စုကလဲ အာဏာလြဲ ေျပာင္းဖို ့ကို အေၾကာက္ကန္ျငင္းဆန္၊ ဒီလို အေျခအေနၾကား မွာ ျပည္သူက တျဖည္းျဖည္း မြဲသထက္မြဲ ၊ ေအာက္တန္းက်သည္ ထက္က် လာတဲ့ အေျခအေန ကို ေက်ာ္ျဖတ္ ဖို ့ ဒီလမ္းတစ္ခု က်ေနာ္ေတြး ႏိုင္တဲ့ အတြက္ပါ။ ထိုအရာ ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို ့ ခ်ိဳးေဖာက္ခံထား ရတဲ့ အခြင့္အေရး ေတြ အတြက္ပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဆိုသူရဲ ့ မ်က္ႏွာကို လက္ၫိဳးနဲ ့တဲ့တဲ့ ထိုးၿပီး “ခင္ဗ်ား တလြဲေတြလုပ္ မေနနဲ ့” လို ့ေျပာႏိုင္ဖို ့ အတြက္ပါ။

တုိင္းျပည္ေခတ္မီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ဆုိလွ်င္မူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဓိကတုိက္ထုတ္ရမည္မွာ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈပင္ျဖစ္ပါသည္။

စီပြားေရးပိတ္ဆို ့မႈ ဆိုတာ ကို တိုက္ထုတ္ဖို ့အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စီးပြားေရး လုပ္တဲ့ သူေတြဆိုတာ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို ့လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ေတာ့ ေမ့ထားလို ့မရပါဘူး။ က်ေနာ္တို ့ ျပည္တြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ ့ စီးဆင္းမႈ ေခ်ာေမြ ့ ေနတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္သူတားတား လုပ္တဲ့လူက လုပ္မွာပဲ။ သူတို ့ႏိုင္ငံေတြ မွာကလဲ အစိုးရအမိန္ ့နဲ ့တားထားတာကို ခ်ိဳးေဖာက္လို ့ ႏွစ္႐ွည္ေထာင္ခ်လို ့မွ မရပဲ။ မေတာ္ ဒဏ္ေငြ႐ိုက္႐ံုေပါ့။ အဲဒီ ဒဏ္ေငြဆိုတာလဲ က်ေနာ္တို ့တိုင္းျပည္ကို လာလုပ္လို ့ ရတဲ့ အျမတ္အစြန္း နဲ ့ဖာေထးႏိုင္ရင္ ဘယ္သူမဆိုလာလုပ္ၾကမွာပါပဲ။ လက္႐ွိလဲ စည္းပြားေရး အရ တြက္ေခ်ကိုက္ေနတဲ့ အေနာက္ကုမၼဏီေတြ ႐ွိေနတုန္းပါပဲ။ ျပင္ပစီးပြား ေရးပိတ္စို ့မႈ ကို မတိုက္ခင္ ျပည္တြင္း စီးပြားေရး ကန္ ့သတ္ခ်က္ေတြကို အရင္ တိုက္ထုတ္ဖို ့အရးႀကီးမယ္လို ့ ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ။ ။ ဆန္ ကို နယ္ကူးသယ္လို ့မရတာမ်ိဳး၊ ကားပါမစ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထား တာမ်ိဳးေတြပါ။ စစ္အုပ္စု အေနနဲ ့ ႀကိဳးနီစနစ္နဲ ့ လုိရာဆြဲ စီးပြားေရး ဥပေဒေတြ ကို သာ ရပ္ႏိုင္ရင္ အစိုးရေတြ အေနနဲ ့ က်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ဘယ္ေလာက္ပိတ္ဆို ့ ပိတ္ဆို ့ လုပ္ငန္း႐ွင္ဆိုတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဝင္လာမဆဲ တသဲသဲေနပါလိမ့္မယ္။

လံုေလာက္ေက်နပ္ႏိုင္မယ္ လို ့ထင္ပါတယ္။ ေနာက္အခါေတြေတာ့ ဒီလိုထပ္ေျဖ ႏိုင္မယ္ မထင္ေတာ့ ဘူး။ ေမးစရာ႐ွိရင္ေတာ့ ေမးထားပါ။ အားတဲ့အခါ ကိုမ်ိဳးျမန္မာ သိခ်င္တာေတြ ကို ျခဳံငံုႏိုင္မဲ့ ေဆာင္းပါး ေရး ဖို ့ၾကိဳးစားေပးပါ့မယ္။

မိုးထက္ေန