စံေပတူးေျပာေသာ ပံုျပင္မ်ား (၁)

ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္

ေရႊဘိုသားက တစ္ကိုယ္တည္းလူပ်ိဳႀကီး။ အပူမရွာခ်င္တာလိုလို၊ သမ်ားကို အပူမေပးခ်င္တာလိုလိုနဲ႕ အမွန္က ျပန္ႀကိဳက္မယ့္သူမရွိတာနဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သလိုေနေနရတယ္။ မိုးထက္ေနတို႕လို႕ လည္း ရတဲ့သူ ဖမ္းဆြဲထားတာ မ်ိဳးမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႕လည္း တစ္ခါတစ္ခါသူမ်ားေတြကို ေျပာေနတတ္တယ္။ မာဆိုးကေျပာတာကေတာ့ မိုးထက္ေနကလည္း လူအထင္ႀကီးေအာင္သာ ေကာင္မေလးရွိတယ္ေျပာတာ။ တစ္ကယ္မဟုတ္ဘူးလို႕ေျပာတာပဲ။ ထားပါေတာ့ေလ။ ေျပာခ်င္ တာကအဲဒါမဟုတ္ဘူး။ ေရႊဘိုသား ၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့ပံုျပင္ေလးေတြအေၾကာင္းေျပာခ်င္တာ။ ေရႊဘိုသားက လူပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့ အပ်ိဳႀကီးလူပ်ိဳႀကီးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ကေလးေတြကိုပဲ မုန္႕ဖိုး ကေလးေပးလိုက္။ မုန္႕ေလး၀ယ္ေကြ်းလိုက္နဲ႕ ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့သူလိုလိုဘာလိုပံုဖမ္းၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ အေဒၚေတြ၊ အစ္မေတြကို သမာဓိပိုးေလး ပိုးေနရတဲ့ဘ၀။

ေရႊဘိုသားက ကုမၸဏီ၀န္ထမ္း။ တစ္ခါတစ္ခါ စာတိုေပစေလးေတြလည္း ေရးတတ္တယ္။ ေရႊဘိုသားေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကေလးကလည္း လက္လုပ္လက္စားေတြမ်ားေတာ့ အဲဒီလိုရပ္ကြက္ကေလးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ကေလးဦးေရက ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ေရႊဘိုသားနဲ႕ ပလဲနံပအသင့္ဆံုးကေလးကေတာ့ စံေပတူး ပဲ။ သူ႕နာမည္အရင္းက ေတာ့ မင္းဘုန္းျမတ္ထက္ေခါင္ ဆုိလားဘာလားပဲ။ အတိအက်ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ စံေပတူးလို႕တစ္ရပ္ကြက္လံုးက ႏႈတ္က်ိဳးေနေတာ့ နာမည္အရင္းကေတာ့ ကာယကံရွင္ စံေပတူးကိုယ္တိုင္ေတာင္ သတိရခ်င္မွရမွာ။ စံေပတူးက ကေလးသာဆိုတယ္ လူႀကီးေတြစကား၀ိုင္းထဲမွာ ၀င္၀င္နားေထာင္တတ္တာရယ္။ ေရႊဘိုသားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားရင္ လိုက္လာၿပီး ေရႊဘိုသားတို႕ေျပာတဲ့စကားေတြနားေထာင္တတ္တာရယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ရြယ္တူေတြၾကားမွာ ကေလးဗိုလ္လိုျဖစ္ေနတာရယ္။ ပင္ကုိယ္ကလည္း သြက္လက္။ စူးစမ္းခ်င္တဲ့စိတ္၊ တီထြင္ခ်င္တဲ့ဓာတ္ခံနဲ႕ေပါင္းလိုက္ေတာ့ သူေျပာတဲ့စကားေလးေတြက အဆန္းတၾကယ္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကေလးပါးစပ္နဲ႕ မဆန္႕တဲ့ စကားလံုးႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေတြလည္း ထြက္လာတတ္တယ္။ သူေနတဲ့ေက်ာင္းက ဆရာမကလည္း ပံုျပင္ေျပာ၀ါသနာပါပံုရပါတယ္။ စံေပတူးတို႕ကို ပံုျပင္ေတြအၿမဲလိုလိုေျပာေလ့ရွိတယ္။ စံေပတူးက စေန၊ တနဂၤေႏြေက်ာင္းပိတ္ရင္ ေရႊဘိုသား ငွားေနတဲ့အိမ္ကေလးကို လာၿပီး စပ္စုေလ့ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူ႕ဆရာမေျပာလိုက္တဲ့ပံုျပင္ေတြကိုလည္း သူ႕ကိုယ္ပိုင္ဗားရွင္းေျပာင္းၿပီး ေရႊဘိုသားကို ျပန္ေျပာျပေလ့့ရွိတယ္။


ေရႊဘိုသားတို႕ၾကားဖူးေနၾက ျမန္မာ့ရိုးရာပံုျပင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာပံုျပင္ေတြကလည္း စံေပတူးပါးစပ္ထဲေရာက္ရင္ အသစ္အဆန္းအျဖစ္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုၾကားရေလ့ရွိေတာ့ ေရႊဘိုသားလည္း စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ျဖစ္တယ္။ သူ႕ဆရာမ ေျပာတုန္းကေတာ့ အမွန္အကန္ေတြျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ စံေပတူးေျပာင္းထားတဲ့ဗားရွင္းကလည္း တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုစိတ္၀င္စား စရာေကာင္းေနေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေဖာက္သည္ျပန္ခ်ျပခ်င္တာနဲ႕ ဒီစာစုကိုေရးဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာ။ အဲဒီေတာ့ ဒီစာစုရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္အမွန္က စံေပတူးေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီေန႕က ေရႊဘိုသားလည္းရံုးပိတ္ရက္မို႕ က်န္းမာေရးအေနနဲ႕ ငွားထားတဲ့အိမ္ေဘးကြက္လပ္မွာ ၀ိတ္မ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတုန္း စံေပတူးေရာက္လာပါတယ္။

’’ဦးေလး အဲဒါဘာလုပ္တာတုန္း‘‘

‘‘ေအာ္ ၾကြက္သားေတြႀကီးလာေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာေလကြာ‘‘

‘‘ ဟာ… ဦးေလးအဖမ္းခံရမွာ မေၾကာက္ဘူးလား။‘‘

‘‘ဟ ငါ့ဟာငါ ၀ိတ္မတာနဲ႕ ဘာလို႕ဖမ္းရမွာတုန္းကြ။ ၀ိတ္မတဲ့လူေတြဖမ္းေတာ့မယ္လို႕ ရပ္ကြက္ရံုးက လိုက္ေအာ္ေနတာ မင္းၾကားခဲ့လို႕လား စံေပတူးရ။‘‘

‘‘ ရပ္ကြက္ရံုးက ဖမ္းမွာမဟုတ္ဘူး ဦးေလးရ။ ဦးေလးကို သန္းေရႊက ဖမ္းမွာ။ ဦးေလး ဗလေတြႀကီးလာရင္ သန္းေရႊက ဦးေလးကို ဖမ္းၿပီး မီးရိႈ႕မယ္။ ၿပီးရင္ ဦးေလး ညီမကို သူကယူဦးမွာ‘‘

‘‘ အမေလး စံေပတူးရယ္။ မင္းေျပာမွ ငါေတာင္ေၾကာက္လာၿပီ။ ရွင္းစမ္းပါဦး ဘာလို႕ ငါ့ကိုဖမ္းၿပီး ငါ့ညီမကို သူကယူမွာလဲ။ ငါ့မွာ သူယူစရာ ညီမလည္း မရွိပါဘူးကြာ။ ေနာက္ၿပီး သူလည္း အသက္ႀကီးပါၿပီ။ ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္မွ သားစိတ္မယားစိတ္ရွိမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး။‘‘

‘‘အဲဒါေတာ့မသိဘူး။ ဆရာမကေတာ့ေျပာဖူးတယ္ ေရွးတုန္းကတဲ့။ ေရွးတုန္းကဆိုတာ အခုေခတ္မဟုတ္တာကို ေျပာတာေနာ္။ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာကို ေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက ဖမ္းၿပီးမီးရွိဳ႕ဖူးတယ္တဲ့ဗ်။‘‘

‘‘အာ… မင္းကေတာ့လုပ္ေရာ့မယ္။ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္ မဟုတ္ပါဘူးကြ။ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊလည္းမရွိပါဘူးကြာ။‘‘

‘‘အဲဒါေျပာတာေပါ့ အခုေခတ္လူႀကီးမ်ားခက္တယ္ဆိုတာ ကေလးေတြကေျပာတာကိုလည္း နားမေထာင္။ သူတို႕ကိုယ္တိုင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘူး။ ဒီမယ္ ဦးေလး မသိရင္ေသခ်ာနားေထာင္။ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္မွ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္အစစ္။ အခု က်ေနာ္သူ႕အေၾကာင္းေျပာလိုက္ရင္ ဦးေလးရွင္းသြားမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေျပာေနတုန္း ျဖတ္မေျပာနဲ႕။ ျဖတ္မေမးနဲ႕။ မရွင္းတာရွိရင္စုထား။ ၿပီးမွေမး။ ဟုတ္ၿပီလား။‘‘

‘‘ ေကာင္းပါၿပီေမာင္ရယ္။ မင္းဟာက ဘာမွမေျပာရေသးဘူး။ ဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္တာကလည္း လြန္ေရာ။ မင္းေတာ့ ႀကီးလာရင္ ပတ္စပို႕ရံုးမွာအလုပ္ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။‘‘

‘‘ဒီလိုဦးေလးရဲ႕။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာေတြက ဇာတ္လမ္းစစခ်င္းတုန္းက ေရတေကာင္းလုပ္ေရာင္းၾကသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တျခားဇာတ္လမ္းထဲမွာၾကေတာ့ ေက်ာက္ဒယ္အိုးေတြလုပ္ၿပီးေရာင္းစားၾကတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ ဇာတ္လမ္းက အရင္မစျပသလဲဆိုတာကို ဦးေလးတို႕ လူႀကီးေတြက အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာၿပီး ျငင္းေနၾကတုန္းတဲ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္သူမွ ဇတ္လမ္းအစကို မၾကည့္ဘူးဖူးျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကိုယ္ထင္ရာျငင္းေနၾကတာ ေသခ်ာတယ္။‘‘

‘‘ ေဟ့ ေဟ့ စံေပတူး။ ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္က ဆိုတာနဲ႕ ျမန္မာအစ တေကာင္းက ဆိုတာကို ဘယ္ဟာအမွန္လဲဆိုတာ ပညာရွင္ေတြေဆြးေႏြးေနၾကတာပါကြာ။ မင္းေျပာသလို ေရတေကာင္းလုပ္တာနဲ႕ ေက်ာက္ဒယ္အိုးလုပ္တာ ျငင္းၾကတာမဟုတ္ပါဘူးဟ။‘‘

‘‘ေတာ္ၿပီဗ်ာ။ ဦးေလးမသိဘဲ အဲဒီလို ထင္ရာေတြ၀င္ေျပာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။ အခုဟာက ဦးေလးကို ဗဟုသုတလည္းရ၊ နားလည္းလည္ေအာင္ အစကေနေျပာျပေနတာ။ ေစတနာပ်က္ေအာင္မလုပ္နဲ႕။‘‘

‘‘ဟုတ္ပါၿပီ စံေပတူးရယ္။ စံေပတူးရဲ႕သေဘာထားအမွန္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ ေျပာျပေပးေတာ္မူပါ။‘‘

‘‘ အဲလိုလိမ္မာစမ္းပါ ဦးေလးရာ။ လူငယ္ေတြနဲ႕ေပါင္းတာ ဦးေလး ဗဟုသုတ တိုးပါတယ္။ အခုျဖစ္တာက အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာျဖစ္တာဗ်။ အဲဒီေရတေကာင္းလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္မွာ ပန္းဆြဲေမာင္တင္းတယ္ ဆိုတာရွိသတဲ့။ သူက ပန္းဆြဲသရက္ကို အရမ္းႀကိဳက္လို႕ သူ႕နာမည္ေရွ႕မွာ အဲဒီသရက္သီးနာမည္ထဲ့ထားသတဲ့။ သူက ကာယဗလ အားႀကီးလိုက္စားတယ္တဲ့ ဦးေလးရ။ သူက ၀ိတ္မလိုက္ သူဗလႀကီးကို ၾကည့္လိုက္နဲ႕အၿမဲေက်နပ္ ေနတတ္တယ္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ သူ႕အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္သြားတဲ့လူေတြကို အဲဒီဗလႀကီးျပၿပီး က်ဳပ္ဗလက ႀကီးတယ္မဟုတ္လား။ တင္းတယ္မဟုတ္လားနဲ႕ေမးတတ္လို႕ သူ႕နာမည္ကို ေမာင္တင္းတယ္လို႕ေခၚတာ။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းဆြဲ ေမာင္တင္းတယ္။ ဦးေလးေျပာတဲ့ ပန္းပဲေမာင္တင့္တယ္မဟုတ္ဘူး။ ရွင္းၿပီးလား။ ဒါနဲ႕ ဦးေလးလည္း ေဂြးသီးႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား။ ေဂြးသီးေရႊဘိုသားလို႕ေျပာင္းလိုက္ပါလား။ ရပ္ကြက္ထဲက်ေနာ္လိုက္ေျပာေပးမယ္ေလ။ ဦးေလးနာမည္အသစ္ကို‘‘

‘‘ေဟ့ ေဟ့ ဆရာသမားေလး။ ပံုျပင္ေျပာမွာသာေျပာပါ။ က်ဳပ္နာမည္ေတာ့ မေျပာင္းပါရေစနဲ႕။ က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ ေဂြးသီးမကလို႕ ဘာသီးပဲႀကိဳက္ႀကိဳက္။ လုပ္ပါ ေျပာမွာသာဆက္ေျပာပါ။‘‘

‘‘အင္းပါ။ ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ အဲဒီေမာင္တင္းတယ္က ဗလဘယ္ေလာက္ႀကီးသလဲဆိုရင္ ဆင္ႀကီးတစ္ေကာင္လံုးကိုေတာင္ ထမ္းထားႏိုင္သတဲ့။ အဲဒီအေၾကာင္းကို အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊကၾကားေတာ့။ ေၾသာ္ ေျပာရဦးမယ္။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊနဲ႕ အခုေခတ္ သန္းေရႊမတူဘူးတဲ့ဦးေလးရ။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊကို လူေတြက ဘုရင္ႀကီးလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ အခုေခတ္လို အာဏာရူးႀကီးလို႕မေခၚဘူးတဲ့။ ဒါက ဦးေလးသိေအာင္ေျပာျပတာပါ။ ပံုျပင္နဲ႕မဆိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊက သိေတာ့ ဟာ ဒီေကာင္ ဒီေလာက္ ဗလႀကီး ႀကီးေနတာေတာ္ၾကာေန ငါ့ကိုဆႏၵျပၿပီးေမတၱာပို႕ေနလိမ့္မယ္။ ဖမ္းၿပီးေထာင္ထဲထည့္ထားတာ ငါ့အာဏာအတြက္ စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုၿပီး။ ေထာက္လွမ္းေရး အဲ… ဟုတ္ဖူး မွားလို႕။ စအဖရယ္၊ ႀကံ့ဖြတ္ရယ္၊ စြမ္းအားရွင္ရယ္၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးရယ္ ကို သြားဖမ္းခိုင္းသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဘာရမလဲ ေမာင္တင္းတယ္ကို ျပည္သူလူထုက သတင္းေပးထားေတာ့ ေမာင္တင္းတယ္ မဲေဆာက္ကို အေရာက္ေျပးတာေပါ့ဗ်ာ။ မမိလိုက္ဖူးတဲ့။‘‘

‘‘ဟာ မင္းကေတာ့လုပ္ၿပီ။ ေတာထဲေျပးရတာပါကြာ။ ဘယ္က မဲေဆာက္ပါလာတာတုန္း။‘‘

‘‘ဦးေလးကို က်ေနာ္ေျပာထားတယ္။ ျဖတ္ျဖတ္မေျပာပါနဲ႕ဆို။ အဲဒါက ထံုးစံဦးေလးရဲ႕ ထံုးစံ။ အခုမွမဟုတ္ဘူး။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကတည္းက အစိုးရလိုက္ဖမ္းရင္ မဲေဆာက္ကို ေျပးရတယ္။ ဒါမွ ျမန္မာျပည္နဲ႕လည္း မေ၀း။ စစ္တပ္ကလာဖမ္းလို႕လည္းမရ။ အဲလိုျဖစ္မွာေပါ့။ ဦးေလးကေတာ္ေတာ္ပိန္းတာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆက္ေျပာရမွာလား။ ျပန္ရမွာလား။‘‘

‘‘ဆက္ေျပာပါဆရာသမားေလးရယ္။ က်ေနာ္မ်ိဳး ျဖတ္ၿပီးမေျပာေတာ့ပါဘူး။ လူထုဆႏၵခံယူပြဲလို႕ သေဘာထားၿပီး ခင္ဗ်ားေလးေျပာတာကို ငုတ္တုတ္နားေထာင္ေပးပါပါ့မယ္။ ၿပီးရင္ သာအခ်က္ျပလိုက္။ လက္ခုပ္တီးေပးမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။‘‘

‘‘ ဒီလို လိမ္မာမွေပါ့ဦးေလးရာ။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီေခတ္က သန္းေရႊႀကီးက အခုေခတ္သန္းေရႊႀကီးလုပ္သလို က်န္ခဲ့တဲ့မိသားစုကို ေထာင္ခ်တာမ်ိဳး လုပ္မယ္ဆိုၿပီး သြားၾကည့္ေတာ့ ေမာင္တင္းတယ္ရဲ႕ ညီမေလးကို ေတြ႕သြားတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ဒီလိုအေခ်ာအလွေလးကို ေထာင္ထဲထည့္ထားမယ့္အစား မိဖုရားလုပ္တာပိုေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး မိဖုရား လုပ္လိုက္သတဲ့။ အဲဒီေနရာမွာ အခုေခတ္သန္းေရႊႀကီးထက္သာသြားတယ္ေနာ္ ဦးေလး။‘‘

‘‘အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္မ်ိဳးလည္း မေျပာတတ္ဘူး။ သန္းေရႊထက္ေတာ့ ပိုမိုက္တဲ့လူမရွိေလာက္ဖူးထင္တာပဲ။ ကဲပါ ဆက္မွာသာဆက္စမ္းပါ။‘‘

‘‘ဒါနဲ႕ဘယ္နားေရာက္သြားလဲ။ ေအာ္… သိၿပီ။ ေမာင္းတင္းတယ္ရဲ႕ညီမကို မိဖုရားသာလုပ္ထားတာ ဘုရင္ႀကီးက စိတ္မေျဖာင့္ဖူးတဲ့။ ဘယ္အခ်ိန္ေမာင္တင္းတယ္ေပၚလာမလဲဆိုတာကိုေၾကာက္ေနတုန္းတဲ့။ သူ႕ကိုသတ္ၿပီး ဘုရင္လုပ္မွာကို စိုးရိမ္ေတာ့ သူက အဲဒီေခတ္က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီး ေက်ာ္ဆန္းကို ေခၚၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ခုိင္းသတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီေခတ္က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးက အဲဒီေခတ္က အယ္ဒီတာျမတ္ခိုင္နဲ႕ဇာတ္တိုုက္ၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္လိုက္တာ ဘယ္ကေနဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေမာင္တင္းတယ္ကို ၀န္ႀကီးရာထူးေပးမယ္လို႕ျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူးတဲ့။ ေရာက္တတ္ရာရာ ေမးလိုက္ ေျဖလိုက္လုပ္ရင္း ေမာင္တင္းတယ္ကို ၀န္ႀကီးရာထူးေပးမယ္လို႕ ေျပာရက္သားျဖစ္သြားသတဲ့။ ေမာင္တင္းတယ္လဲ ၀န္ႀကီးရာထူးရမယ္ဆိုတဲ့အသံလည္းၾကားေရာ မဲေဆာက္ကေန ခ်က္ခ်င္းပဲ ေရတေကာင္းလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္ကို ျပန္ေျပးလာသတဲ့။ လမ္းမွာ ခလုတ္ေတာင္ သံုးခါတိုက္ေသးတယ္ဆိုပဲ ဦးေလးရဲ႕။

ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးက စအဖကို ဒီလိုမွာထားတယ္တဲ့။ ေမာင္တင့္တယ္လာရင္ ၀န္ႀကီးရာထူးေပးအပ္ပြဲဆိုၿပီး အယံုသြင္း။ သစ္ပင္မွာ ႀကိဳးနဲ႕တုပ္ၿပီးမီးရိႈ႕သတ္လိုက္တဲ့။ စအဖက လူလည္ပဲဦးေလးရ။ ေမာင္တင္းတယ္က ဗလႀကီးေတာ့ လူနည္းနည္းနဲ႕မရဘူးဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ထဲက အလုပ္လက္မဲ့ လူမိုက္ေတြကို ေခၚၿပီး တစ္ရက္ ၁၀၀၀ စားရိတ္ၿငိမ္းနဲ႕၀ိုင္းဖမ္းခိုင္းလိုက္တာ။ ေမာင္တင္းတယ္ကို မိပါေလေရာ။ မိတာနဲ႕ ဘုရင္ႀကီးခိုင္းတဲ့အတိုင္း သစ္ပင္မွာႀကိဳးနဲ႕တုပ္ ၿပီးမီးရိႈ႕သတ္လိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေမာင္တင္းတယ္ညီမ မိဖုရားႀကီးလည္းသိေရာ သူတစ္ေယာက္လံုး မိဖုရားႀကီးျဖစ္ရက္သားနဲ႕ သူ႕အကိုေသရတယ္ဆိုၿပီး မီးပံုထဲ၀င္ခုန္ခ်လိုက္တာ ဘုရင္ႀကီးလွမ္းဆြဲတာ လက္ထဲမွာ ကလစ္ကေလးပဲ က်န္ခဲ့တယ္ဆိုပဲဦးေလးရဲ႕။‘‘


‘‘အဲဒါနဲ႕ ၿပီးေရာ….။‘‘


မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာႀကီး ဇ၀နေရးသားခဲ့ေသာ အပါပံုေျပာမယ္။ ဆရာသစၥာနီ၏ မူယာပံုေျပာမယ္ တို႕ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိပါသျဖင့္။ စံေပတူးေျပာေသာပံုျပင္မ်ားကို ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕ေ၀ဖန္ခ်က္ကေလးေတြကို ကြန္႕မန္႕မွာေရးသားထားခဲ့ေစလိုပါတယ္။ ဆက္လက္တင္ဆက္ဖို႕လည္း အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။