၁၁.၁.၂၀၀၈ ေသာၾကာေန ့မနက္ ႏုိးႏိုးျခင္း က်ေနာ့ ဂ်ီေတာ့မွာ ပလူပ်ံေနတဲ့ မက္ေဆ့ေတြက ေတာ့ ေဏပ်ီေဒၚ ဘူတာ႐ံုမွာ ဗံုကြဲတယ္ ။ လူတစ္ေယာက္ေသတယ္။ အေသခံ ေဖာက္ခြဲမႈ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဆိုတဲ့ စာသားေတြ ပါပဲ။ ဝမ္းသာရမလို ဝမ္းနည္းရမလို ခံစားခ်က္နဲ ့ တစ္မနက္လံုး ႏိုင္ငံတကာ သတင္း႒ာန ဆိုဒ္ေတြ ႐ွာဖတ္လိုက္၊ ျပည္တြင္း နအဖ သတင္း႒ာနေတြ ဆိုဒ္ေတြ ဝင္ဖတ္လိုက္ နဲ ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး ျပႆနာေတြ အလုပ္ေတြေတာင္ ခနေမ့လို ့ေပါ့။
ပထမဆံုးေတြး မိတဲ့ အေတြးကေတာ့ အေသခံဗံုးခြဲေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းတရား၊ အေတြးေခၚ တစ္ခု လူထုေသြးသားထဲ မွာ ျဖစ္ေပၚေနျပီလား ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္တစ္မဟုတ္ျခင္း က်ေနာ္ ခံစားလိုက္ရတာက အေသခံဗံုးခြဲသူ (အဲဒီအခ်ိန္က အသိအရ) အမ်ိဳးသမီးကို ေလးစားစိတ္ နဲ ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေက်နပ္စိတ္နဲ ့ပူေလာင္ေနပါတယ္။ စာႀကီးေပႀကီးသမားေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သမားေတြ အေနနဲ ့ အၾကမ္းဖက္မႈလို ့သမုဒ္ၾကမယ္။ အပစ္မ႐ွိတဲ့ ေဘးလူေတြပါ ဒုကၡေရာက္ ကုန္ေရာ ဆိုတဲ့ အေဝဖန္သံေတြ ၾကားရတယ္။ အေသခံဗံုးခြဲတာတို ့၊ လုပ္ၾကံေရးတို ့ ဆိုတာေတြ ဟာ ေတာ္လွန္ေရး တစ္ခုရဲ ့အဆံုးသတ္အေျဖ မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ရဲ ့ တခ်ိဳ ့အခ်ိဳးအေကြ ့ေတြအတြက္ အဲဒီတက္လို တယ္လို ့ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္တယ္။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ အသက္ကို ရင္းျပီး လုပ္ဖို ့ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို ့မလြယ္သလို၊ တာဝန္ျပီးဆံုး ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို ့ဆိုတာလဲ မလြဲပါဘူး။ ဒီေဖာက္ခြဲမႈ သာ သူ ့ ဘဝရဲ ့ေနာက္ဆံုးနဲ ့ အေကာင္းဆံုး လုပ္ႏိုင္တဲ့ လမ္းလို ့ ေတြးႏိုင္မွသာ ဒီအလုပ္ကို ေအာင္ျမင္ ေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။
ကိုယ့္ဘက္က တခ်ိဳ ့ကလည္း ဗံုးေတြခြဲလို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဘာျဖစ္လဲ ေဘးကလူေတြ ပဲထိကုန္တာ ဘယ္ေလာက္သနားဖို ့ ေကာင္းလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေျပာတယ္။ တခ်ိဳကလဲ ဒါဟာ ေတာ္လွန္ေရးကို လႈပ္ႏိႈးတာလို ့ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္မေကာင္းတာရယ္၊ အားမလို အားမရျဖစ္တာရယ္ ျပြန္းတီးတဲ့ ခံစားမႈနဲ ့စကားလံုးေတြ မဲ့ေနခဲ့တယ္။ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာကေတာ့ ႐ွင္းပါတယ္ လူတိုင္းမလုပ္ရဲ တဲ့ ျမတ္ျမတ္တဲ့ စြန္ ့စားမႈအတြက္ပါ။ အားမလို အားမရျဖစ္တာ ကေတာ့ ယူနီေဖာင္းဝတ္တစ္ေကာင္မွ အပါေခၚမသြား ႏိုင္တဲ့ အတြက္ရယ္၊ က်ေနာ္ သူမလို စြန္ ့ဖို ့အသင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးတာကို ေတြးမိလို ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ တို ့ အားလံုး ေသြးထြက္သံယိုမႈကို မလိုခ်င္ဘူး။ နာမွာ ေသမွာ ကို ေၾကာက္ၾကတဲ့လူေတြ ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ စက္တင္ဘာ ဇာတ္ခံုေပၚမွာ နအဖ ကခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကြက္အရ ေသြးအက်ခံ မလား၊ လမ္းျပေျမပံု ယူမလား ဆိုတာ က်ေနာ္တို ့ တစ္ခုေ႐ြးရေတာ့ မယ္လို ့ ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ စစ္တုရင္ ကစားတဲ့ အခါ တဖက္လူရယ္ ေ႐ြ ့တဲ့ အကြက္ေတြ ေပၚတည္လို ့ တံု ့ ျပန္ရပါတယ္။
ေနာက္ ၁၂.၁.၂၀၀၈ ေနလည္ေလာက္မွာေတာ့ သတင္းတစ္ခုထပ္ၾကား ရျပန္တယ္။ ၁၁.၁.၂၀၀၈ ညေနမွာပဲ ျဖဴျမဳိ ့နယ္ ေညာင္ပင္သာ႐ြာမွာ ေနာက္တစ္ခါ ခြဲျပန္ပါေရာ တဲ့။ အဲဒီမွာေတာ့ ေဖာက္ခြဲသူလဲေသ၊ တခ်ိဳ ့က အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးနဲ ့ကေလး ငယ္တစ္ဦး ဒဏ္ရာရ လို ့ဆိုတယ္။ တခ်ိဳ ့ကလဲ စြမ္းအား႐ွင္ေလး ဦးေသတယ္ရယ္လုိ ့ဆိုျပန္တယ္။ ေနာက္ ေသဆံုးသူ ဆီကေနျပီး ေသနတ္၊က်ည္ဆံ၊ မိုင္း (၂) ခု ပါေတြ ့ရတယ္လို ့ ေဖာ္ျပ ထားတာကို ေတြ ့ရတယ္။ က်ေနာ့ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ ထိတ္လန္ ့လာတယ္။ ေဖာက္ခြဲေရးလုပ္တာ ကို လိုအပ္ခ်က္အရ နားလည္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ ေဘးလူေတြ ထိတာကို ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၁၃.၁. ၂၀၀၈ မွာလဲ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီး အမ်ိဳးသမီး အိမ္သာနဲ ့ အုတ္တံတိုင္း အၾကား ေနာက္တစ္လံုး ကြဲတယ္လို ့ဆိုျပန္ပါတယ္။ တဝုန္းဝုန္း နဲ ့ အိမ္သာေတြ၊ အမ်ားဆိုင္ေနရာေတြကို ဗံုးေတြ ခြဲေနတာေတာ္လွန္ေရးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို လဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေမး မိပါတယ္။
ဒါနဲ ့ပဲ ဗံုးခြဲတဲ့ ကိစၥနဲ ့ပတ္သက္လို ့က်ေနာ္ သိသလို ေလး ခ်ေရးၾကည့္မိတာကေတာ့
1. ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈဟာ အေျခအေနရဲ ့ေတာင္းဆိုမႈ အရ ေတာ္လွန္ေရးလို အပ္ခ်က္ကို ျဖည့္စည္း ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အသိမွတ္ျပဳပါသည္။
2. အမ်ားျပည္သူ ေနရာမ်ား ျဖစ္သည့္ အတြက္ ဗံုေဖာက္ခြဲ မႈ ရလဒ္ဟာ ေရ႐ွည္မွာစည္း႐ံုးေရး အရ ထိခိုက္မႈမ်ား႐ွိလာ ႏိုင္ပါသည္။
3. ထို ့ေၾကာင့္ ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈသည္ မိမိတို ့ဘက္မွ အင္အားစုမ်ား ရဲ ့လုပ္ကိုင္မႈ ျဖစ္ပါက မဟာ ဗ်ဳဟာေနရာမ်ား (ဥပမာ။ ။ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပး ထရန္စေဖာ္မာ၊ စစ္ကား၊ ဘူတာ႐ံုမ်ား တြင္ ႐ွိေသာ RTO ႐ံုးခန္းမ်ား၊ ၾကံဖြတ္/စြမ္း ႐ံုးခန္းမ်ား၊ အစိုးရ႐ံုးမ်ားအား ညဖက္ေဖာက္ခြဲျခင္း) ဘက္သို ့ေျပာင္းလဲ တိုက္တြန္းဖို ့လိုသည္။
4. ထိုအျပင္ ရန္သူဘက္က မိမိတို ့၏ ေပၚေပါက္ လာခါနီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အား အပုတ္ခ်ရန္ ျပည္သူမ်ား႐ွိရာ ေနရာမ်ား ကို ေဖာက္ခြဲ မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္း လဲ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိ႐ွိထားရန္လို သည္။
5. ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈ သည္ အေျခအေနေပးပါက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ စစ္တပ္ေအရိယာ မ်ားကို ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ႏိႈင္ ရန္ၾကိဳးစားသင့္ပါသည္။
6. သို ့မဟုတ္ပါက ျပည္သူလူထု အထိအခိုက္ မ႐ွိေသာ သက္မဲ့ ေနရာမ်ား ကို သာ ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ရမည္။
7. ျပည္သူလုထု အထိအ႐ွကို အတတ္ႏိႈင္ဆံုး ေလ်ာ့ခ် (လံုးဝအထိအပါး မ႐ွိသည္အထိ) လုပ္ေဆာင္သြား ႏိုင္ဖို ့လို အပ္သည္။
8. ဗံုးေဖာက္ခြဲ ျခင္း ရဲ ့အႏွစ္သာရမွာ လူေသျခင္းမေသျခင္းထက္ ျပည္သူလုထု အားတက္ေစ ရန္၊ ရန္သူ ထိန္လန္ ့ေစရန္ ေတာ္လွန္ေရး အၾကိဳကာလ ေသြးပူ၊ေသြးေႏႊး၊တပ္လန္ ့၊ႏိႈးေဆာ္ ျခင္း အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း အသိ႐ွိရမည္။
9. ျပည္သူလူထု အျမင္႐ွင္းရန္အတြက္ မိမိတို ့ဘက္မွ လက္ခ်က္ဆိုလွ်င္လဲ (သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ ့အစည္း မွ) တရာဝင္ ဖြင့္ ျပ ရမည္ျဖစ္သည္။ ဝါဒျဖန္ခ်ီေရး လိုအပ္ခ်က္ဟူေသာ အျမင္မွား ျဖင့္ ဟုတ္ျခင္ဟန္ေဆာင္ေနပါက လူထု အထင္ မွား မႈ ႏွင့္ ကာလ႐ွည္တြင္ ရင္ဆိုင္လာရမည္။
ဒါေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ နဲ ့ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ ့ကလြဲလို ့ဘယ္သူမွလဲ မျပျဖစ္ခဲ့ပါ ဘူး။ အေျခအေန အရ ဒီရက္ပိုင္းစာေတြ မေရးျဖစ္ေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန အေျပာင္းအလဲ ေတြကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မွတ္ခ်က္ ဒါမဟုတ္ သေဘာထား သင့္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ သတင္း ႐ႈပ္ေထြးမႈ ေတြေၾကာင့္ ဘယ္သူ လက္ခ်က္မွန္း မေသခ်ာ မႈအေပၚမွာ ပဲ သေဘာထားေပး လိုက္ရတယ္။
ေနာက္ဟုိလိုက္ဖတ္ ဒီလိုက္ဖတ္နဲ ့ နအဖ ကေတာ့ KNU ကို အခိုင္အမာ စြတ္စြဲထားတာကို သတိထားမိလာတယ္။ ဒါနဲ ့ပဲ က်ေနာ္ KNU နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ဘူး တာကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ပထမတစ္ခု က ၁၉၉၂ (ဒါမွ မဟုတ္ ၁၉၉၃) မတ္လေလာက္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ KNU အင္းအား ၃၀၀ ေလာက္ ဘားအံျမိဳ ့ကို ဝင္စီးတာပါ။ အဓိကကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ ရပ္ကြက္ဖက္ ကို ျဖစ္ပါတယ္။ ညပိုင္း ၈ နာရီေလာက္ မွာ စတင္ဝင္ေရာက္ လာျပီး အစိုးရ အေဆာက္အအံု တခ်ိဳ ့ကို ဗံုးသီးနဲ ့ ပစ္တယ္။ ညဖက္ ပိုင္း ျဖစ္တဲ့ အတြက္ လူမ႐ွိလုိ ့ အထိအခိုက္မ႐ွိပါ။ ရယ္စရာတစ္ခုျဖစ္ခ့ဲတာက ေဒသႏၱရ က်န္မာေရး ႐ံုးကို ပစ္ေတာ့ အဲဒီေန ့က တာဝန္ခံ ဆရာဝန္ေလးတစ္ေယာက္ က ႐ံုးထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနပါတယ္။ ဗံုးသီနဲ ့ထုတဲ့ အခါ ရပ္ကြက္ထဲ က ကေလးေတြ သရက္သီးခူးရင္ ေရကန္အုပ္ကြ်တ္ဖံုး (ဘားအံျမိဳ ့ေရကန္အမ်ားစု အုပ္က်ြတ္ဖံုး ေလ့႐ွိပါတယ္) ေပၚက်တယ္ ထင္ျပီး “လူ႐ွိတယ္ကြ…” လို ့လွမ္းေအာ္ ေျပာတဲ့ အခါ ဆက္မပစ္ေတာ့ပဲ ထြက္သြားတယ္လို ့ ေနာက္ေန ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ မနက္လင္းလို ့ၾကည့္မွ လူနာေစာင့္တဲ့ အေဆာင္တျခမ္းပြင့္ ထြက္ေနတာ ျမင္ျပီး တစ္ပတ္ေလာက္ အျပင္းဖ်ားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ ည ၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီေလာက္မွာ ျပည္ေထာင္စု ေစ်းအနီးတဝုိက္မွာ ႐ွိတဲ့ အိမ္ေတြကို KNU ဗိုလ္အခ်ိဳ ့က လိုက္ႏိႈးျပီး ပစၥည္းသိမ္းခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ေပး ခဲ့ၿပီးမွ ေစ်းကို မီး႐ိႈ ့ ျပီး စစ္ေၾကာင္း ျပန္႐ုတ္သြားခဲ့တယ္လို ့ သိရပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ကေတာ့ ျမိဳ ့ထဲ မွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အသံေတြသာ ၾကားရျပီးလႈပ္႐ွားမႈ ကို မျမင္ရပါ။ ေနာက္ေန မနက္ေရာက္မွ သိရတာ ကေတာ့ ဘားအံျမိဳ ့မွာ ႐ွိတဲ့ စစ္သေဘၤာဟာ KNU ျမိဳ ့ထဲဝင္ လာတာ သိသိျခင္း ျမစ္လယ္ ကို ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဘားအံျမိဳ ့ေပၚမွာ ႐ွိတဲ့ တပ္ေတြ က ေမာ္လျမိဳင္မွာ ႐ွိတဲ့ စစ္႒ာန ခ်ဳပ္က တိုက္ခိုက္မိန္ ့မရလို ့ ထြက္မတိုက္ဘူး လို ့ေျပာပါတယ္။ KNU ဆုတ္ခြါျပီး ေနာင္လံု ဘက္ေရာက္ မွ ဘုရားသံုးဆူ ေျပာင္းမိန္ ့က်ထားတဲ့ ရဲ တပ္စိတ္တစ္စိတ္က ထြက္တိုက္တယ္ လို ့သိရပါတယ္။ ( အဲလို ထြက္တိုက္လို ့ရဲ ျပည္နယ္မင္းၾကီး ခ်င္းျပည္ပို ့ခံရပါတယ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ တိုင္းမႈး၊ ဖားအံ စစ္ေဒသမႈး က ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္တင္ေငြ လက္ထက္မွာ အဲဒီ အျဖစ္ အပ်က္ က်ေနာ့ မ်က္စိေ႐ွ ့တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ အိမ္ေတြကို ႏိႈး ျပီး ပစၥည္းသိမ္း ဖို ့ေျပာတဲ့ အုပ္ထဲ က ဗိုလ္ေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းဟာ ျပည္ေထာင္စုေစ်းနား က အပ်ိဳေတြ ပါးစပ္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေရပန္းစား ခဲ့တာကို လဲ သတိရမိပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ ေတာင္ငူနားက ေငြေတာင္ဆည္ ဖြင့္ပြဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီဆည္ဖြင့္ ပြဲကို ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ ကိုတိုင္တတ္ေရာက္ခဲ့ ပါတယ္။ တကယ္ KNU လႈပ္႐ွားနယ္ေျမ ထဲကို လာတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ တစ္လေလာက္ ကတည္းက နယ္ေျမခံ တပ္ေတြ သာမက အားျဖည့္တပ္ေပါင္း မ်ားစြား နဲ ့လံႈျခံဳေရးကို စီမံခဲ့ပါတယ္။ မိုင္ေလးဆယ္ေလာက္ အတြင္း ဘယ္သူမွ ဝင္လာလို ့မရဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေတြကလဲ စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး အေနနဲ ့ေရာ ၊ေကာလဟာလေတြ ေရာ ၾကြားဝါတာေတြေရာ နဲ ့လိႈင္လိႈင္ထလို ့ပါ။ ဒီလိုနဲ ့ ၁၂ ရက္ေန မနက္ခင္းမွာ ရန္ကုန္က ရဟတ္ယာဥ္ေတြ နဲ ့ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ နဲ ့ အေပါင္းအပါ မ်ားေရာက္လာ ဖြင့္ပြဲလုပ္ ျပီးေတာ့ ေန ့လည္ ၁၁ နာရီေလာက္မွာ ျပန္သြား သည္ အထိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ဖြင့္ပြဲ အထိန္းအမွတ္ စားၾကေသာက္ၾက တီးဝိုင္ေတြ တီးၾကနဲ ့ေပါ့။ ရန္သူကိုေရာ၊ ကရင္ျပည္နယ္က ျပည္သူလူထုကိုပါ အေကာင္းဆံုး စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး လုပ္လိုက္ႏိုင္တယ္လို ့ထင္စရာ႐ွိတာကို။ အဲလို နဲ ့ ည႐ွစ္နာရီ ေနာက္ပိုင္းေလာက္ မွ ေတာင္ငူျမိဳ ့အထြက္က ဟင္းငုတ္ပင္ ဓါတ္အားလိုင္းခြဲ ႐ံုးက ပင္မ ထရန္စေဖာ္မာ ေတြထေပါက္ကြဲ ပါေရာ။ စုစုေပါင္း ေလးလံုး ႐ွိတာမွာ ဗံုးတစ္လံုး အသြားတဲ့ အတြက္ ၁ လံုး အေကာင္းအတိုင္းက်န္ခဲ့ပါတယ္။ လူအေသ အေပ်ာက္ မ႐ွိပါ။ ေတာင္ငူ တစ္ျမဳိ ့လံုးေတာ့ လမ္းမီးမွ အပ မလင္းေတာ့တာေတာ့ ႐ွိတာေပါ့။
ဒါဟာ က်ေနာ္ ထိစပ္ဖူး သမွ် KNU ရဲ ့တိုက္ခိုက္ေရး အေၾကာင္းပါပဲ။ ဗိုလ္ထိန္လင္း၊ ေဂ်ာ္နီ၊ ေဂ်ာ္ျဖဴ ၊ေက်ာ္တုတု စတဲ့ က်ေနာ္ ၾကားဖူး ႐ံုသား ၾကားဖူး တဲ့ KNU တိုက္ခိုက္ေရး သမားမ်ား အေၾကာင္းကို ေတာ့ မေဆြးေႏြးႏိုင္ပါဘူး ။ က်ေနာ္ သတိထားမိသေလာက္ ေတာ့ စစ္ျဖစ္တာ လူအေသအေပ်ာက္ အထိအခိုက္ ႐ွိမယ္။ အဂၤလိပ္ကို တိုက္တုန္းက ၊ ဂ်ပန္ကို တိုက္တုန္းက၊ တ႐ုတ္ျဖဴကို တိုက္တုန္းက စစ္သား ေရာ၊ သာမန္အရပ္သားေရာ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကဆံုး ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္ပြဲ တစ္ခု ၊ ေတာ္လွန္ေရး တစ္ခု မွာ မဆုိင္သူေရာ ဆိုင္သူေရာ အသက္ေပး ရျခင္း ဆိုတာကို က်ေနာ္တို ့ေ႐ွာင္လြဲလို ့မရပါဘူး။ အခု က်ေနာ္ အေနနဲ ့ ဒီမိုကေရး အတြက္ တိုက္ပြဲ ဝင္ေနၾကတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ ့အစည္းေတြ ကို တစ္ခုေတာင္း ဆိုခ်င္တာက ဒီေဖာက္ခြဲမႈေတြ ေနာက္ကြယ္မွာ ႐ွိေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ ႐ွိေနေၾကာင္း တရာဝင္ အသိေပးေစ့ခ်င္ပါတယ္။ အယ္ကိုင္ဒါေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုး သူတို ့လုပ္တဲ့ ေဖာက္ခြဲ မႈတိုင္း ကို တာဝန္ယူဝန္ခံ တဲ့ အက်င့္ေလးကို ေတာ့ က်ေနာ္ေလးစားတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဟိုလူလက္ခ်က္လိုလို ဒီလူလက္ခ်က္လိုလို နဲ ့ ျပည္သူ အထင္လြဲ ဖို ့႐ွိေနတယ္ ဆိုတာ သိေစ့ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က စစ္တပ္ကို ဗံုးဝင္ခြဲ ရင္ တပ္မိသားစု ေတြနား ေစ်းေရာင္း ေနတဲ့ ေစ်သယ္ေသသြားတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါဟာေတာ္လွန္ေရးရဲ ့သာမန္ျဖစ္ စဥ္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္သားတစ္ေယာက္မွ မထိပဲ အခုလို မဆိုင္သူေတြ ထိခိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူတရပ္လံုး ဟာ ေတာ္လွန္ေရး အေပၚစိတ္ကုန္လာႏိုင္ပါတယ္။
ဆက္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြက ႏွစ္ရက္ေလာက္အတြင္း သံုးျမိဳ ့မွာ သံုးခါျဖစ္တယ္။ လူလဲ အနည္းဆံုး တစ္ေယာက္ေတာ့ ေသတယ္။ သတင္းေတြ အရ ေဏပ်ီေဒၚ ဘူတာ႐ံုမွာ ေသတဲ့ အမ်ိဳး သမီးကို လဲ KNU အႏြယ္လို ့ေျပာဆိုတာကို ေတြ ့ ရတယ္။ ျဖဴးမွာ ေသတဲ့ လူမွာ လဲ တျခားဗံုး ႏွစ္လံုးကိုပါ ေတြ ့ရတယ္လို ့ေျပာတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္ရင္ KNU ကလြတ္သမွ် ေဖာက္ခြဲေရး သမား ၇၀% ( ေပါက္ကြဲမႈသံုးခု) ခန္ ့ဟာ ေဖာက္ခြဲ ေရး မိုင္းကို မႏိုင္းနင္းတဲ့ လူေတြ လို ့ေကာက္္ခ်က္ခ်ရမလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ့ ကိုယ္ေတြ ့(ဟင္းငုတ္ပင္) ေဖာက္ခြဲမႈမွာ ေဖာက္ခြဲေရး နည္းပညာမွာ ေတာ္ေတာ္ သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ႐ွိတာကို ေတြ ့ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က KNU ကေဖာက္ခြဲ တာဆို ဘာေၾကာင့္ အိမ္သာေတြ ခ်ည္း လိုက္ခြဲေနသလဲ လို ့ေတြးဖို ့ျဖစ္လာတယ္။ (အိမ္သာမွ မိန္းမအိမ္သာ) က်ေနာ္ ခပ္ဆန္းဆန္းေတြး မိတာေတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ေယာက္ကို မ်ားလိုက္လုပ္ၾကံေန သလားလို ့။
ေတာ္ေတာ္ထူး ဆန္းတာက ဗံုးေတြ တဝုန္းဝုန္းကြဲေနတုန္းပဲ ကာလအေတာ္ၾကာ နားထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ျပန္ေတြ ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အေၾကာင္းၾကားမွ ပဲ အခ်ိန္ကိုက္ဗံုး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို သေဘာေပါက္ပါေတာ့ တယ္။ ဘာေၾကာင့္ေတြ ့ဆံုေရး ေႏွာင့္ေနးရတယ္ ဆိုတာ ေဒၚစု ကိုေရာ၊ ကမၻာကို ပါ ေျပာဖို ့ အခ်ိန္ကိုက္ ခြဲလိုက္တဲ့ ဗံုးေတြ ကို ေခၚတယ္ဆိုတာ။ ဒီေန ့ျမန္မာျပည္လူထုကို ထိခိုက္ေလာက္ေအာင္ ႐ွိေနတဲ့ လွ်ိဳ ့ဝွက္ မႈေတြ အကုန္လံုး အတြက္ အနာဂတ္မွာ သမိုင္းနဲ ့႐ွင္းဖို ့ျပင္ဆင္ထားေစခ်င္တယ္။
မိုးထက္ေန
တမင္ ေဏပ်ီေဒၚ ဟုေရးပါသည္။
(ခုေဆာင္းပါေရး ေနတုန္းပဲ ပဲခူနဲ ့ ပန္းဆိုးတန္းမွာ ဗံုးထပ္ကြဲ တယ္ ၾကားရတယ္။ လက္ၫိွးထိုး ခံရတဲ့ အဖြဲ ့အစည္းမ်ား အေနနဲ ့ တရားဝင္ေျဖ႐ွင္းခ်က္မ်ားျပဳလုပ္ပါလို ့ ထပ္ျပီး တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ )
ပထမဆံုးေတြး မိတဲ့ အေတြးကေတာ့ အေသခံဗံုးခြဲေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းတရား၊ အေတြးေခၚ တစ္ခု လူထုေသြးသားထဲ မွာ ျဖစ္ေပၚေနျပီလား ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္တစ္မဟုတ္ျခင္း က်ေနာ္ ခံစားလိုက္ရတာက အေသခံဗံုးခြဲသူ (အဲဒီအခ်ိန္က အသိအရ) အမ်ိဳးသမီးကို ေလးစားစိတ္ နဲ ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေက်နပ္စိတ္နဲ ့ပူေလာင္ေနပါတယ္။ စာႀကီးေပႀကီးသမားေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သမားေတြ အေနနဲ ့ အၾကမ္းဖက္မႈလို ့သမုဒ္ၾကမယ္။ အပစ္မ႐ွိတဲ့ ေဘးလူေတြပါ ဒုကၡေရာက္ ကုန္ေရာ ဆိုတဲ့ အေဝဖန္သံေတြ ၾကားရတယ္။ အေသခံဗံုးခြဲတာတို ့၊ လုပ္ၾကံေရးတို ့ ဆိုတာေတြ ဟာ ေတာ္လွန္ေရး တစ္ခုရဲ ့အဆံုးသတ္အေျဖ မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ရဲ ့ တခ်ိဳ ့အခ်ိဳးအေကြ ့ေတြအတြက္ အဲဒီတက္လို တယ္လို ့ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္တယ္။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ အသက္ကို ရင္းျပီး လုပ္ဖို ့ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို ့မလြယ္သလို၊ တာဝန္ျပီးဆံုး ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို ့ဆိုတာလဲ မလြဲပါဘူး။ ဒီေဖာက္ခြဲမႈ သာ သူ ့ ဘဝရဲ ့ေနာက္ဆံုးနဲ ့ အေကာင္းဆံုး လုပ္ႏိုင္တဲ့ လမ္းလို ့ ေတြးႏိုင္မွသာ ဒီအလုပ္ကို ေအာင္ျမင္ ေအာင္လုပ္ႏိုင္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။
ကိုယ့္ဘက္က တခ်ိဳ ့ကလည္း ဗံုးေတြခြဲလို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဘာျဖစ္လဲ ေဘးကလူေတြ ပဲထိကုန္တာ ဘယ္ေလာက္သနားဖို ့ ေကာင္းလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေျပာတယ္။ တခ်ိဳကလဲ ဒါဟာ ေတာ္လွန္ေရးကို လႈပ္ႏိႈးတာလို ့ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္မေကာင္းတာရယ္၊ အားမလို အားမရျဖစ္တာရယ္ ျပြန္းတီးတဲ့ ခံစားမႈနဲ ့စကားလံုးေတြ မဲ့ေနခဲ့တယ္။ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တာကေတာ့ ႐ွင္းပါတယ္ လူတိုင္းမလုပ္ရဲ တဲ့ ျမတ္ျမတ္တဲ့ စြန္ ့စားမႈအတြက္ပါ။ အားမလို အားမရျဖစ္တာ ကေတာ့ ယူနီေဖာင္းဝတ္တစ္ေကာင္မွ အပါေခၚမသြား ႏိုင္တဲ့ အတြက္ရယ္၊ က်ေနာ္ သူမလို စြန္ ့ဖို ့အသင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးတာကို ေတြးမိလို ့ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ တို ့ အားလံုး ေသြးထြက္သံယိုမႈကို မလိုခ်င္ဘူး။ နာမွာ ေသမွာ ကို ေၾကာက္ၾကတဲ့လူေတြ ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ စက္တင္ဘာ ဇာတ္ခံုေပၚမွာ နအဖ ကခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကြက္အရ ေသြးအက်ခံ မလား၊ လမ္းျပေျမပံု ယူမလား ဆိုတာ က်ေနာ္တို ့ တစ္ခုေ႐ြးရေတာ့ မယ္လို ့ ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ စစ္တုရင္ ကစားတဲ့ အခါ တဖက္လူရယ္ ေ႐ြ ့တဲ့ အကြက္ေတြ ေပၚတည္လို ့ တံု ့ ျပန္ရပါတယ္။
ေနာက္ ၁၂.၁.၂၀၀၈ ေနလည္ေလာက္မွာေတာ့ သတင္းတစ္ခုထပ္ၾကား ရျပန္တယ္။ ၁၁.၁.၂၀၀၈ ညေနမွာပဲ ျဖဴျမဳိ ့နယ္ ေညာင္ပင္သာ႐ြာမွာ ေနာက္တစ္ခါ ခြဲျပန္ပါေရာ တဲ့။ အဲဒီမွာေတာ့ ေဖာက္ခြဲသူလဲေသ၊ တခ်ိဳ ့က အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးနဲ ့ကေလး ငယ္တစ္ဦး ဒဏ္ရာရ လို ့ဆိုတယ္။ တခ်ိဳ ့ကလဲ စြမ္းအား႐ွင္ေလး ဦးေသတယ္ရယ္လုိ ့ဆိုျပန္တယ္။ ေနာက္ ေသဆံုးသူ ဆီကေနျပီး ေသနတ္၊က်ည္ဆံ၊ မိုင္း (၂) ခု ပါေတြ ့ရတယ္လို ့ ေဖာ္ျပ ထားတာကို ေတြ ့ရတယ္။ က်ေနာ့ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ ထိတ္လန္ ့လာတယ္။ ေဖာက္ခြဲေရးလုပ္တာ ကို လိုအပ္ခ်က္အရ နားလည္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ ေဘးလူေတြ ထိတာကို ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၁၃.၁. ၂၀၀၈ မွာလဲ ရန္ကုန္ဘူတာၾကီး အမ်ိဳးသမီး အိမ္သာနဲ ့ အုတ္တံတိုင္း အၾကား ေနာက္တစ္လံုး ကြဲတယ္လို ့ဆိုျပန္ပါတယ္။ တဝုန္းဝုန္း နဲ ့ အိမ္သာေတြ၊ အမ်ားဆိုင္ေနရာေတြကို ဗံုးေတြ ခြဲေနတာေတာ္လွန္ေရးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို လဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေမး မိပါတယ္။
ဒါနဲ ့ပဲ ဗံုးခြဲတဲ့ ကိစၥနဲ ့ပတ္သက္လို ့က်ေနာ္ သိသလို ေလး ခ်ေရးၾကည့္မိတာကေတာ့
1. ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈဟာ အေျခအေနရဲ ့ေတာင္းဆိုမႈ အရ ေတာ္လွန္ေရးလို အပ္ခ်က္ကို ျဖည့္စည္း ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အသိမွတ္ျပဳပါသည္။
2. အမ်ားျပည္သူ ေနရာမ်ား ျဖစ္သည့္ အတြက္ ဗံုေဖာက္ခြဲ မႈ ရလဒ္ဟာ ေရ႐ွည္မွာစည္း႐ံုးေရး အရ ထိခိုက္မႈမ်ား႐ွိလာ ႏိုင္ပါသည္။
3. ထို ့ေၾကာင့္ ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈသည္ မိမိတို ့ဘက္မွ အင္အားစုမ်ား ရဲ ့လုပ္ကိုင္မႈ ျဖစ္ပါက မဟာ ဗ်ဳဟာေနရာမ်ား (ဥပမာ။ ။ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပး ထရန္စေဖာ္မာ၊ စစ္ကား၊ ဘူတာ႐ံုမ်ား တြင္ ႐ွိေသာ RTO ႐ံုးခန္းမ်ား၊ ၾကံဖြတ္/စြမ္း ႐ံုးခန္းမ်ား၊ အစိုးရ႐ံုးမ်ားအား ညဖက္ေဖာက္ခြဲျခင္း) ဘက္သို ့ေျပာင္းလဲ တိုက္တြန္းဖို ့လိုသည္။
4. ထိုအျပင္ ရန္သူဘက္က မိမိတို ့၏ ေပၚေပါက္ လာခါနီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အား အပုတ္ခ်ရန္ ျပည္သူမ်ား႐ွိရာ ေနရာမ်ား ကို ေဖာက္ခြဲ မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္း လဲ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိ႐ွိထားရန္လို သည္။
5. ဗံုးေဖာက္ခြဲ မႈ သည္ အေျခအေနေပးပါက စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ စစ္တပ္ေအရိယာ မ်ားကို ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ႏိႈင္ ရန္ၾကိဳးစားသင့္ပါသည္။
6. သို ့မဟုတ္ပါက ျပည္သူလူထု အထိအခိုက္ မ႐ွိေသာ သက္မဲ့ ေနရာမ်ား ကို သာ ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ရမည္။
7. ျပည္သူလုထု အထိအ႐ွကို အတတ္ႏိႈင္ဆံုး ေလ်ာ့ခ် (လံုးဝအထိအပါး မ႐ွိသည္အထိ) လုပ္ေဆာင္သြား ႏိုင္ဖို ့လို အပ္သည္။
8. ဗံုးေဖာက္ခြဲ ျခင္း ရဲ ့အႏွစ္သာရမွာ လူေသျခင္းမေသျခင္းထက္ ျပည္သူလုထု အားတက္ေစ ရန္၊ ရန္သူ ထိန္လန္ ့ေစရန္ ေတာ္လွန္ေရး အၾကိဳကာလ ေသြးပူ၊ေသြးေႏႊး၊တပ္လန္ ့၊ႏိႈးေဆာ္ ျခင္း အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း အသိ႐ွိရမည္။
9. ျပည္သူလူထု အျမင္႐ွင္းရန္အတြက္ မိမိတို ့ဘက္မွ လက္ခ်က္ဆိုလွ်င္လဲ (သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ ့အစည္း မွ) တရာဝင္ ဖြင့္ ျပ ရမည္ျဖစ္သည္။ ဝါဒျဖန္ခ်ီေရး လိုအပ္ခ်က္ဟူေသာ အျမင္မွား ျဖင့္ ဟုတ္ျခင္ဟန္ေဆာင္ေနပါက လူထု အထင္ မွား မႈ ႏွင့္ ကာလ႐ွည္တြင္ ရင္ဆိုင္လာရမည္။
ဒါေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ နဲ ့ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ ့ကလြဲလို ့ဘယ္သူမွလဲ မျပျဖစ္ခဲ့ပါ ဘူး။ အေျခအေန အရ ဒီရက္ပိုင္းစာေတြ မေရးျဖစ္ေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန အေျပာင္းအလဲ ေတြကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မွတ္ခ်က္ ဒါမဟုတ္ သေဘာထား သင့္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ သတင္း ႐ႈပ္ေထြးမႈ ေတြေၾကာင့္ ဘယ္သူ လက္ခ်က္မွန္း မေသခ်ာ မႈအေပၚမွာ ပဲ သေဘာထားေပး လိုက္ရတယ္။
ေနာက္ဟုိလိုက္ဖတ္ ဒီလိုက္ဖတ္နဲ ့ နအဖ ကေတာ့ KNU ကို အခိုင္အမာ စြတ္စြဲထားတာကို သတိထားမိလာတယ္။ ဒါနဲ ့ပဲ က်ေနာ္ KNU နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ဘူး တာကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ပထမတစ္ခု က ၁၉၉၂ (ဒါမွ မဟုတ္ ၁၉၉၃) မတ္လေလာက္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ KNU အင္းအား ၃၀၀ ေလာက္ ဘားအံျမိဳ ့ကို ဝင္စီးတာပါ။ အဓိကကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတဲ့ ရပ္ကြက္ဖက္ ကို ျဖစ္ပါတယ္။ ညပိုင္း ၈ နာရီေလာက္ မွာ စတင္ဝင္ေရာက္ လာျပီး အစိုးရ အေဆာက္အအံု တခ်ိဳ ့ကို ဗံုးသီးနဲ ့ ပစ္တယ္။ ညဖက္ ပိုင္း ျဖစ္တဲ့ အတြက္ လူမ႐ွိလုိ ့ အထိအခိုက္မ႐ွိပါ။ ရယ္စရာတစ္ခုျဖစ္ခ့ဲတာက ေဒသႏၱရ က်န္မာေရး ႐ံုးကို ပစ္ေတာ့ အဲဒီေန ့က တာဝန္ခံ ဆရာဝန္ေလးတစ္ေယာက္ က ႐ံုးထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနပါတယ္။ ဗံုးသီနဲ ့ထုတဲ့ အခါ ရပ္ကြက္ထဲ က ကေလးေတြ သရက္သီးခူးရင္ ေရကန္အုပ္ကြ်တ္ဖံုး (ဘားအံျမိဳ ့ေရကန္အမ်ားစု အုပ္က်ြတ္ဖံုး ေလ့႐ွိပါတယ္) ေပၚက်တယ္ ထင္ျပီး “လူ႐ွိတယ္ကြ…” လို ့လွမ္းေအာ္ ေျပာတဲ့ အခါ ဆက္မပစ္ေတာ့ပဲ ထြက္သြားတယ္လို ့ ေနာက္ေန ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ မနက္လင္းလို ့ၾကည့္မွ လူနာေစာင့္တဲ့ အေဆာင္တျခမ္းပြင့္ ထြက္ေနတာ ျမင္ျပီး တစ္ပတ္ေလာက္ အျပင္းဖ်ားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ ည ၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီေလာက္မွာ ျပည္ေထာင္စု ေစ်းအနီးတဝုိက္မွာ ႐ွိတဲ့ အိမ္ေတြကို KNU ဗိုလ္အခ်ိဳ ့က လိုက္ႏိႈးျပီး ပစၥည္းသိမ္းခ်ိန္ ၁၅ မိနစ္ေပး ခဲ့ၿပီးမွ ေစ်းကို မီး႐ိႈ ့ ျပီး စစ္ေၾကာင္း ျပန္႐ုတ္သြားခဲ့တယ္လို ့ သိရပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ကေတာ့ ျမိဳ ့ထဲ မွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အသံေတြသာ ၾကားရျပီးလႈပ္႐ွားမႈ ကို မျမင္ရပါ။ ေနာက္ေန မနက္ေရာက္မွ သိရတာ ကေတာ့ ဘားအံျမိဳ ့မွာ ႐ွိတဲ့ စစ္သေဘၤာဟာ KNU ျမိဳ ့ထဲဝင္ လာတာ သိသိျခင္း ျမစ္လယ္ ကို ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဘားအံျမိဳ ့ေပၚမွာ ႐ွိတဲ့ တပ္ေတြ က ေမာ္လျမိဳင္မွာ ႐ွိတဲ့ စစ္႒ာန ခ်ဳပ္က တိုက္ခိုက္မိန္ ့မရလို ့ ထြက္မတိုက္ဘူး လို ့ေျပာပါတယ္။ KNU ဆုတ္ခြါျပီး ေနာင္လံု ဘက္ေရာက္ မွ ဘုရားသံုးဆူ ေျပာင္းမိန္ ့က်ထားတဲ့ ရဲ တပ္စိတ္တစ္စိတ္က ထြက္တိုက္တယ္ လို ့သိရပါတယ္။ ( အဲလို ထြက္တိုက္လို ့ရဲ ျပည္နယ္မင္းၾကီး ခ်င္းျပည္ပို ့ခံရပါတယ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ တိုင္းမႈး၊ ဖားအံ စစ္ေဒသမႈး က ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္တင္ေငြ လက္ထက္မွာ အဲဒီ အျဖစ္ အပ်က္ က်ေနာ့ မ်က္စိေ႐ွ ့တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ အိမ္ေတြကို ႏိႈး ျပီး ပစၥည္းသိမ္း ဖို ့ေျပာတဲ့ အုပ္ထဲ က ဗိုလ္ေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းဟာ ျပည္ေထာင္စုေစ်းနား က အပ်ိဳေတြ ပါးစပ္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေရပန္းစား ခဲ့တာကို လဲ သတိရမိပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ ေတာင္ငူနားက ေငြေတာင္ဆည္ ဖြင့္ပြဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီဆည္ဖြင့္ ပြဲကို ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ ကိုတိုင္တတ္ေရာက္ခဲ့ ပါတယ္။ တကယ္ KNU လႈပ္႐ွားနယ္ေျမ ထဲကို လာတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ တစ္လေလာက္ ကတည္းက နယ္ေျမခံ တပ္ေတြ သာမက အားျဖည့္တပ္ေပါင္း မ်ားစြား နဲ ့လံႈျခံဳေရးကို စီမံခဲ့ပါတယ္။ မိုင္ေလးဆယ္ေလာက္ အတြင္း ဘယ္သူမွ ဝင္လာလို ့မရဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေတြကလဲ စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး အေနနဲ ့ေရာ ၊ေကာလဟာလေတြ ေရာ ၾကြားဝါတာေတြေရာ နဲ ့လိႈင္လိႈင္ထလို ့ပါ။ ဒီလိုနဲ ့ ၁၂ ရက္ေန မနက္ခင္းမွာ ရန္ကုန္က ရဟတ္ယာဥ္ေတြ နဲ ့ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊ နဲ ့ အေပါင္းအပါ မ်ားေရာက္လာ ဖြင့္ပြဲလုပ္ ျပီးေတာ့ ေန ့လည္ ၁၁ နာရီေလာက္မွာ ျပန္သြား သည္ အထိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ဖြင့္ပြဲ အထိန္းအမွတ္ စားၾကေသာက္ၾက တီးဝိုင္ေတြ တီးၾကနဲ ့ေပါ့။ ရန္သူကိုေရာ၊ ကရင္ျပည္နယ္က ျပည္သူလူထုကိုပါ အေကာင္းဆံုး စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး လုပ္လိုက္ႏိုင္တယ္လို ့ထင္စရာ႐ွိတာကို။ အဲလို နဲ ့ ည႐ွစ္နာရီ ေနာက္ပိုင္းေလာက္ မွ ေတာင္ငူျမိဳ ့အထြက္က ဟင္းငုတ္ပင္ ဓါတ္အားလိုင္းခြဲ ႐ံုးက ပင္မ ထရန္စေဖာ္မာ ေတြထေပါက္ကြဲ ပါေရာ။ စုစုေပါင္း ေလးလံုး ႐ွိတာမွာ ဗံုးတစ္လံုး အသြားတဲ့ အတြက္ ၁ လံုး အေကာင္းအတိုင္းက်န္ခဲ့ပါတယ္။ လူအေသ အေပ်ာက္ မ႐ွိပါ။ ေတာင္ငူ တစ္ျမဳိ ့လံုးေတာ့ လမ္းမီးမွ အပ မလင္းေတာ့တာေတာ့ ႐ွိတာေပါ့။
ဒါဟာ က်ေနာ္ ထိစပ္ဖူး သမွ် KNU ရဲ ့တိုက္ခိုက္ေရး အေၾကာင္းပါပဲ။ ဗိုလ္ထိန္လင္း၊ ေဂ်ာ္နီ၊ ေဂ်ာ္ျဖဴ ၊ေက်ာ္တုတု စတဲ့ က်ေနာ္ ၾကားဖူး ႐ံုသား ၾကားဖူး တဲ့ KNU တိုက္ခိုက္ေရး သမားမ်ား အေၾကာင္းကို ေတာ့ မေဆြးေႏြးႏိုင္ပါဘူး ။ က်ေနာ္ သတိထားမိသေလာက္ ေတာ့ စစ္ျဖစ္တာ လူအေသအေပ်ာက္ အထိအခိုက္ ႐ွိမယ္။ အဂၤလိပ္ကို တိုက္တုန္းက ၊ ဂ်ပန္ကို တိုက္တုန္းက၊ တ႐ုတ္ျဖဴကို တိုက္တုန္းက စစ္သား ေရာ၊ သာမန္အရပ္သားေရာ အသက္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကဆံုး ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္ပြဲ တစ္ခု ၊ ေတာ္လွန္ေရး တစ္ခု မွာ မဆုိင္သူေရာ ဆိုင္သူေရာ အသက္ေပး ရျခင္း ဆိုတာကို က်ေနာ္တို ့ေ႐ွာင္လြဲလို ့မရပါဘူး။ အခု က်ေနာ္ အေနနဲ ့ ဒီမိုကေရး အတြက္ တိုက္ပြဲ ဝင္ေနၾကတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ ့အစည္းေတြ ကို တစ္ခုေတာင္း ဆိုခ်င္တာက ဒီေဖာက္ခြဲမႈေတြ ေနာက္ကြယ္မွာ ႐ွိေနခဲ့တယ္ဆိုရင္ ႐ွိေနေၾကာင္း တရာဝင္ အသိေပးေစ့ခ်င္ပါတယ္။ အယ္ကိုင္ဒါေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးဆိုး သူတို ့လုပ္တဲ့ ေဖာက္ခြဲ မႈတိုင္း ကို တာဝန္ယူဝန္ခံ တဲ့ အက်င့္ေလးကို ေတာ့ က်ေနာ္ေလးစားတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဟိုလူလက္ခ်က္လိုလို ဒီလူလက္ခ်က္လိုလို နဲ ့ ျပည္သူ အထင္လြဲ ဖို ့႐ွိေနတယ္ ဆိုတာ သိေစ့ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က စစ္တပ္ကို ဗံုးဝင္ခြဲ ရင္ တပ္မိသားစု ေတြနား ေစ်းေရာင္း ေနတဲ့ ေစ်သယ္ေသသြားတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါဟာေတာ္လွန္ေရးရဲ ့သာမန္ျဖစ္ စဥ္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္သားတစ္ေယာက္မွ မထိပဲ အခုလို မဆိုင္သူေတြ ထိခိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူတရပ္လံုး ဟာ ေတာ္လွန္ေရး အေပၚစိတ္ကုန္လာႏိုင္ပါတယ္။
ဆက္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြက ႏွစ္ရက္ေလာက္အတြင္း သံုးျမိဳ ့မွာ သံုးခါျဖစ္တယ္။ လူလဲ အနည္းဆံုး တစ္ေယာက္ေတာ့ ေသတယ္။ သတင္းေတြ အရ ေဏပ်ီေဒၚ ဘူတာ႐ံုမွာ ေသတဲ့ အမ်ိဳး သမီးကို လဲ KNU အႏြယ္လို ့ေျပာဆိုတာကို ေတြ ့ ရတယ္။ ျဖဴးမွာ ေသတဲ့ လူမွာ လဲ တျခားဗံုး ႏွစ္လံုးကိုပါ ေတြ ့ရတယ္လို ့ေျပာတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္ရင္ KNU ကလြတ္သမွ် ေဖာက္ခြဲေရး သမား ၇၀% ( ေပါက္ကြဲမႈသံုးခု) ခန္ ့ဟာ ေဖာက္ခြဲ ေရး မိုင္းကို မႏိုင္းနင္းတဲ့ လူေတြ လို ့ေကာက္္ခ်က္ခ်ရမလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ့ ကိုယ္ေတြ ့(ဟင္းငုတ္ပင္) ေဖာက္ခြဲမႈမွာ ေဖာက္ခြဲေရး နည္းပညာမွာ ေတာ္ေတာ္ သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ႐ွိတာကို ေတြ ့ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က KNU ကေဖာက္ခြဲ တာဆို ဘာေၾကာင့္ အိမ္သာေတြ ခ်ည္း လိုက္ခြဲေနသလဲ လို ့ေတြးဖို ့ျဖစ္လာတယ္။ (အိမ္သာမွ မိန္းမအိမ္သာ) က်ေနာ္ ခပ္ဆန္းဆန္းေတြး မိတာေတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ေယာက္ကို မ်ားလိုက္လုပ္ၾကံေန သလားလို ့။
ေတာ္ေတာ္ထူး ဆန္းတာက ဗံုးေတြ တဝုန္းဝုန္းကြဲေနတုန္းပဲ ကာလအေတာ္ၾကာ နားထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ျပန္ေတြ ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အေၾကာင္းၾကားမွ ပဲ အခ်ိန္ကိုက္ဗံုး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို သေဘာေပါက္ပါေတာ့ တယ္။ ဘာေၾကာင့္ေတြ ့ဆံုေရး ေႏွာင့္ေနးရတယ္ ဆိုတာ ေဒၚစု ကိုေရာ၊ ကမၻာကို ပါ ေျပာဖို ့ အခ်ိန္ကိုက္ ခြဲလိုက္တဲ့ ဗံုးေတြ ကို ေခၚတယ္ဆိုတာ။ ဒီေန ့ျမန္မာျပည္လူထုကို ထိခိုက္ေလာက္ေအာင္ ႐ွိေနတဲ့ လွ်ိဳ ့ဝွက္ မႈေတြ အကုန္လံုး အတြက္ အနာဂတ္မွာ သမိုင္းနဲ ့႐ွင္းဖို ့ျပင္ဆင္ထားေစခ်င္တယ္။
မိုးထက္ေန
တမင္ ေဏပ်ီေဒၚ ဟုေရးပါသည္။
(ခုေဆာင္းပါေရး ေနတုန္းပဲ ပဲခူနဲ ့ ပန္းဆိုးတန္းမွာ ဗံုးထပ္ကြဲ တယ္ ၾကားရတယ္။ လက္ၫိွးထိုး ခံရတဲ့ အဖြဲ ့အစည္းမ်ား အေနနဲ ့ တရားဝင္ေျဖ႐ွင္းခ်က္မ်ားျပဳလုပ္ပါလို ့ ထပ္ျပီး တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ )
0 ခုရွိတယ္(မိတ္ေဆြေတြရဲ႕အယူအဆ):
Post a Comment